Na kim ciąży obowiązek odprowadzenia należnej zaliczki na podatek dochodowy od wypłaconej pracownikowi (...)

23.5.2005

Na kim ciąży obowiązek odprowadzenia należnej zaliczki na podatek dochodowy od wypłaconej pracownikowi kwoty zaległego wynagrodzenia na mocy ugody sądowej?

W 2002 roku Podatnik wniósł pozew, przeciwko pracodawcy, w którym dochodził od pozwanego kwoty o łącznej wartości 85.797,14 zł. tytułem zaległego wynagrodzenia. W następstwie prowadzonego postępowania w dniu 21 września 2004r. została zawarta ugoda sądowa pomiędzy powodem, a strona pozwaną. Na mocy ugody pozwany zobowiązał się zapłacić na rzecz powoda kwotę 30.000 zł. (przy czym w terminie 14 dni był on obowiązany uiścić kwotę w wysokości 20.000 zł., a pozostałą -począwszy od stycznia 2005r. w 10 miesięcznych ratach po 1000zł. każda). Były pracodawca dokonał wypłaty kwoty określonej w ugodzie, ale nie odprowadził do urzędu skarbowego zaliczki na podatek dochodowy i nie wystawił informacji o uzyskanych dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy. Zdaniem podatnika pracodawca jest zobowiązany jako płatnik do odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy z tytułu wypłacenia w październiku 2004 roku pierwszej raty tj. 20.000 zł., z zasądzonej ogółem kwoty 30.000 zł.

Organ podatkowy stwierdza, że zgadza się z przedstawionym stanowiskiem, o ile stan faktyczny przedstawiony we wniosku zgodny jest ze stanem rzeczywistym.

Zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. Nr 14 poz. 176 z 2000r. ze zm.) źródłem przychodów jest między innymi stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną ,praca nakładcza emerytura lub renta.

Stosownie do postanowień art. 12 ust. 1 w/w ustawy, za przychody między innymi ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty , bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń ,a w szczególności : wynagrodzenie zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalent za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 11 ust. 1 w/w ustawy, przychodami z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do treści art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne ,osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej ,zwane dalej ' zakładami pracy ' , są obowiązani jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy, a w spółdzielniach pracy- wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Przepisy powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 32 i 38 regulują obowiązki zakładu pracy jako płatnika podatku dochodowego.

Zgodnie z tymi przepisami ,płatnik od wypłaconych pracownikowi świadczeń ze stosunku pracy obowiązany jest do poboru zaliczki na podatek dochodowy i przekazania tej zaliczki w terminie do 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano poboru, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika będącego osoba fizyczną.

Natomiast w myśl art. 39 ust. 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika imienne informacje PIT-11/8B.

Podatnik otrzymujący w 2004r. zaległe wynagrodzenie zobowiązany był stosownie do postanowień art. 45 ust. 1 wyżej powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do rozliczenia się z właściwym miejscowo urzędem skarbowym w terminie do 02 maja 2005r.W związku z tym w zeznaniu rocznym Podatnik miał obowiązek wykazania przychodu osiągniętego z przedmiotowego tytułu(na podstawie otrzymanej od pracodawcy informacji PIT-11/8B) łącznie z przychodami uzyskanymi z innych źródeł i obliczenia od sumy łącznych dochodów należnego podatku zgodnie z obowiązującą skalą podatkowa określoną w art. 27 tejże ustawy, zaś zgodnie z ust. 4 art. 45 ustawy we wskazanym wyżej terminie na podatniku ciążył obowiązek wpłacenia różnicy między podatkiem należnym od dochodu wynikającego z zeznania a sumą należnych za dany rok zaliczek w tym również sumą zaliczek pobranych przez płatników.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.