Dotyczy uznania za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu odbywania podróży zagranicznych (...)
Dotyczy uznania za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu odbywania podróży zagranicznych - przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą , polegającą na świadczeniu usług kierowcy.
UZASADNIENIE
Wnioskiem z dnia 20 lipca 2006 r. zwrócił się Pan do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kluczborku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w przedmiocie uznania za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu odbywania podróży zagranicznych - przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą , polegającą na świadczeniu usług kierowcy. W powyższym wniosku przedstawił Pan stan faktyczny sprawy, z którego wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą jako wynajmujący się do pracy kierowca samochodu ciężarowego. Zgodnie z zaświadczeniem z Urzędu Statystycznego (nr REGON) jest to 'Działalność jednoosobowych podmiotów gospodarczych prowadzących działalność gospodarczą wyłącznie na rzecz jednego podmiotu' PKD 74.50.B. Twierdzi Pan, iż logistyka przewozów jest tak ułożona, że stale przebywa Pan za granicą kraju. W koszty swojej działalności nie wlicza Pan wartości diet z tytułu podróży zagranicznych, kierując się stanowiskiem Ministra Finansów z dnia 5 grudnia 2003 r. wyrażonym w piśmie Nr PB2/AS-033-0600-2495/03.
W ocenie Pana diety ustalone za okres przebywania w podróży zagranicznej w związku ze świadczeniem usług prowadzenia pojazdów ciężarowych poza siedzibą firmy powinny jednak stanowić koszty uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej. Na potwierdzenie słuszności swojego stanowiska powołuje Pan wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 września 2005 r. Sygn. akt FSK 2175/04.
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kluczborku postanowieniem z dnia 10 października 2006 r. nr PDF-415/21/06 uznał Pana stanowisko za nieprawidłowe, wskazując, iż brak jest podstaw prawnych do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów diet podmiotu świadczącego usługi w zakresie kierowania obcym pojazdem, gdy usługi te są przedmiotem działalności gospodarczej.
Zachowując ustawowy termin w dniu 19 października 2006r. wniósł Pan do Dyrektora Izby Skarbowej zażalenie na postanowienie organu podatkowego I instancji, w którym w całości ponawia argumentację prezentowaną uprzednio we wniosku i przedstawia swoje stanowisko w sprawie. Zdaniem Pana diety zagraniczne przedsiębiorcy świadczącego w ramach działalności gospodarczej usługi kierowcy - stanowią koszt tej działalności, natomiast pismo Ministra Finansów z dnia 5 grudnia 2003 r. Nr PB2/AS-033-0600-2495/03 stało się nieaktualne na skutek orzecznictwa sądów administracyjnych.
Rozpatrując sprawę w trybie odwoławczym Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu stwierdza, co następuje:
Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 wyżej wymienionej ustawy.
Stosownie do przepisu art. 23 ust. 1 pkt 52 cyt. wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, tj. w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. z 2002 r., Nr 236, poz. 1990 z późn. zm.) i w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. z 2002 r., Nr 236, poz. 1991 z późn. zm.).
Zatem zaliczenie przez podatnika w koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków zgodnie z powołanym wyżej przepisem może nastąpić w sytuacji, gdy spełnione zostaną łącznie dwie przesłanki, tj.:
- wydatek został poniesiony w celu osiągnięcia przychodu,
- podatnik w ramach prowadzonej działalności gospodarczej odbywa podróż służbową.
Zarówno ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych jak i wymienione wyżej rozporządzenia nie definiują podróży służbowej. Definicję taką można pośrednio wywieść z treści art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r., Nr 21, poz. 94 ze zm.). W świetle tego przepisu za podróż służbową można uznać wykonywanie przez pracownika na polecenie pracodawcy zadań służbowych poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy. Podróż służbowa charakteryzuje się zatem incydentalnością i tymczasowością pobytu w miejscu jej odbywania i stanowi wyjątek od codziennych obowiązków pracownika (osoby prowadzącej działalność gospodarczą).
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług kierowcy powierzonych środków transportowych.
Świadcząc usługi jako kierowca, nie odbywa Pan podróży służbowej, choć usługi transportowe wykonuje poza siedzibą firmy. Usługi te stanowią, bowiem istotę i przedmiot Pana działalności gospodarczej. Podróże te są realizacją usług wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i nie mogą być utożsamiane z podróżą służbową w rozumieniu przepisów ustawy podatkowej oraz przepisów szczególnych w/w Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej. Z istoty tej działalności wynika, że jest ona prowadzona w kraju bądź za granicą, a tym samym miejsce wykonywania pracy jest zależne od zlecenia. W konsekwencji, jeżeli przedsiębiorca nie odbywa podróży służbowej, nie można mówić o dietach. Stanowisko takie potwierdza Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 5 grudnia 2003 r.
, znak: PB2/AS-033-0600-2495/03 i z dnia 12 września 2005 r. znak: PB 3-IP-8213-206/05/1165, według którego w przypadku osób prowadzących działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług transportu samochodowego brak jest uzasadnienia dla przyjęcia, że wykonywanie przez te osoby zadań poza miejscowością podaną w zgłoszeniu o dokonanie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, wiąże się z podróżą służbową. Należy, bowiem przyjąć, że świadczenie usług transportowych w ramach wykonywanej działalności stanowi istotę tej działalności.Jednocześnie należy stwierdzić, że jeśli będzie Pan odbywał faktyczną podróż służbową, przy spełnieniu ogólnej zasady uznania wszelkich kosztów poniesionych w celu osiągnięcia przychodów, określonej przepisem art. 22 ust. 1 w/w ustawy podatkowej, będzie mógł uwzględnić w kosztach uzyskania przychodów wartość diet do wysokości limitu określonego wyżej wymienionymi przepisami rozporządzeń Ministra Pracy i Polityki Społecznej. Będzie nią przykładowo podróż w celu zakupu środka trwałego, czy też podpisania umowy u kontrahenta.
Odnośnie zarzutu dotyczącego odmiennego stanowiska przedstawionego w wyroku NSA w Warszawie z dnia 15 września 2005 r. sygn. akt FSK 2175/04 należy stwierdzić, że zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) ocena prawna i wskazania, co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiąże w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność była przedmiotem zaskarżenia. Rozstrzygnięcia Naczelnego Sądu Administracyjnego czy innych organów podatkowych nie stanowią prawa, a jedynie rozstrzygają w indywidualnej sprawie na etapie postępowania skargowego, bądź w przypadku organów podatkowych postępowania administracyjnego, tym samym nie mogą mieć wpływu na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie.
Uwzględniając przedstawiony powyżej stan faktyczny i prawny sprawy, za bezzasadne należy uznać stanowisko, iż diety za czas podróży zagranicznej indywidualnego przedsiębiorcy, wykonującego działalność gospodarczą w zakresie usług kierowcy powierzonych środków transportowych, stanowią koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 23 ust 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W przedstawionym stanie faktycznym i prawnym należało orzec jak w sentencji.
Decyzja niniejsza jest ostateczna.
Na decyzję przysługuje prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, za pośrednictwem tut. organu, w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia.