Podatnik zapytuje czy określając kwotę uprawniającą do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego na (...)

Podatnik zapytuje czy określając kwotę uprawniającą do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego na rok 2003 należy uwzględnić również te usługi, które w świetle ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym podlegały zwolnieniu przedmiotowemu.

Pismem z dnia 18 listopada 2005r., uzupełnionym pismem z dnia 16 stycznia 2006r., Podatnik zwrócił się do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie opodatkowania podatkiem VAT usług świadczonych przez tłumacza przysięgłego.

W złożonym zapytaniu Podatnik wskazał następujący stan faktyczny:

Podatnik wykonuje czynności tłumacza przysięgłego, zaklasyfikowane do grupowania PKWiU 74.85, od 1995r. W 2003r. Wnioskująca świadczyła usługi tłumaczeń zarówno na zlecenie prokuratury, z których uzyskiwane przychody były zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.), jak i usługi tłumaczeń przysięgłych w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej. Przychody osiągnięte w 2003r. z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej wyniosły 25.061,50 zł., zaś łącznie z przychodami z tłumaczeń przysięgłych dla prokuratury, zwolnionymi przedmiotowo od podatku od towarów i usług przekroczyły kwotę 10.000 euro wyrażoną w złotych tj. 40 900 zł. i wyniosły 69 947,62 zł.

Porady prawne

Jednocześnie Podatnik przedstawił własne stanowisko, zgodnie z którym wartość sprzedaży towarów warunkującą zwolnienie podmiotowe od podatku od towarów i usług, w stanie prawnym obowiązującym w 2003r., należało ustalić uwzględniając wyłącznie sprzedaż podlegającą opodatkowaniu.

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku postanowieniem znak DV/443-124/05 z dnia 7 lutego 2006r. uznał, iż w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego stanowisko zawarte w przedmiotowym wniosku, zgodnie z którym Wnioskująca uważa, iż wartość sprzedaży towarów warunkującą zwolnienie podmiotowe od podatku od towarów i usług, w stanie prawnym obowiązującym w 2003r., należało ustalić uwzględniając wyłącznie sprzedaż podlegającą opodatkowaniu, jest nieprawidłowe.

W uzasadnieniu Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku wskazał, iż określając wartość sprzedaży uprawniającej do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym należy uwzględnić wartość sprzedaży towarów w rozumieniu art. 2 ust. 1 i 3 w/w ustawy, a także eksportu towarów lub usług. Zgodnie z art. 2 ustawy opodatkowaniu podlegała sprzedaż towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także eksport i import towarów i usług. Zatem, kwota uprawniająca do zwolnienia podmiotowego stanowi sumę wartości sprzedaży opodatkowanej oraz zwolnionej przedmiotowo.

Na powyższe postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku Wnioskująca pismem z dnia 15 lutego 2006r. złożyła zażalenie zarzucając naruszenie przepisów prawa materialnego przez błędną wykładnię przepisu art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym i podjęcie rozstrzygnięcia z naruszeniem art. 14a§3 ustawy Ordynacja podatkowa poprzez nie dokonanie oceny prawnej stanowiska Wnioskującej z przytoczeniem przepisów prawa.

W uzasadnieniu zażalenia Podatnik wskazuje, iż stanowisko Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku zawarte w postanowieniu znak DV/443-124/05 z dnia 7 lutego 2006r.

nie znajduje oparcia w przepisach prawa podatkowego. Celem ustawodawcy było zaimplementowanie do ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym rozwiązań w zakresie zwolnienia podmiotowego od podatku przyjętych w VI Dyrektywie Rady Europy z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich dotyczących podatków obrotowych, stąd też bezpośrednie odesłanie w art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy do art. 2 ustawy, w którym mowa tylko o sprzedaży opodatkowanej. Gdyby przepis art. 14 ust. 1 pkt 1 przywołanej ustawy odnosił się również do sprzedaży zwolnionej, bezprzedmiotowym i nieracjonalnym działaniem ustawodawcy byłoby odwoływanie się do przepisu art. 2 ust. 1 i 3, w którym mowa jest wyłącznie o sprzedaży podlegającej opodatkowaniu. Zarówno zatem z wykładni celowościowej, jak i wykładni gramatycznej jednoznacznie wynika, iż kwota uprawniająca do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego to tylko i wyłącznie wartość sprzedaży opodatkowanej. Wnioskująca zwraca jednocześnie uwagę, iż organ podatkowy nie dokonał oceny prawnej jej stanowiska wraz z przytoczeniem przepisów prawa.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku, biorąc pod uwagę przedstawiony w sprawie stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) opodatkowaniu podlega sprzedaż towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz eksport i import towarów lub usług. Opodatkowaniu podlegają także czynności wymienione w art. 2 ust. 3 w/w ustawy. Podatnikami natomiast zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne mające siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli wykonują we własnym imieniu i na własny rachunek czynności, o których mowa w art. 2, w okolicznościach wskazujących na zamiar ich wykonywania w sposób częstotliwy, nawet jeżeli zostały wykonane jednorazowo, a także wówczas, gdy czynności te polegają na jednorazowej sprzedaży rzeczy w tym celu nabytej.

W świetle art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy zwalnia się od podatku od towarów i usług oraz od podatku akcyzowego przychody, o których mowa w art. 12 ust. 1-6 i art. 13 pkt 2-8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 90, poz. 416 z późn. zm.).

Przepis art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego wynika, iż w 2003r. Wnioskująca świadczyła usługi tłumaczeń na zlecenie prokuratury, z których uzyskiwane przychody, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, były zwolnione od podatku od towarów i usług. Jednocześnie Wnioskująca wykonywała usługi tłumaczeń przysięgłych w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej, które podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży towarów w rozumieniu art. 2 ust. 1 i 3, a także wartość eksportu towarów lub usług nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie 10.000 euro. Minister Finansów rozporządzeniem z dnia 30 października 2002 r. (Dz. U. Nr 190 poz. 1588) określił wartość sprzedaży towarów i usług uprawniającą do zwolnienia obowiązującą od 1 stycznia 2003 r. na kwotę 40.900 zł.

Określając wartość sprzedaży uprawniającej do zwolnienia podmiotowego wskazanego w art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy należy uwzględnić wartość sprzedaży towarów w rozumieniu art. 2 ust. 1 i 3, a także eksportu towarów lub usług. Przepis art. 2 ust. 1 ustawy wymienia m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W przedmiotowej sprawie Podatnik określając kwotę uprawniającą do zwolnienia podmiotowego jest zatem obowiązana uwzględnić przychody uzyskane z tytułu odpłatnego świadczenia usług na terytorium Polski. Jednocześnie Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku wskazuje, iż przywołane przepisy ustawy nie określają, że do wartości sprzedaży nie należy wliczać tych usług które na podstawie przepisów ustawy podlegają zwolnieniu przedmiotowemu z opodatkowania podatkiem VAT. Wnioskująca jest obowiązana uwzględnić wszystkie przychody uzyskiwane z tytułu świadczenia usług na terytorium kraju, niezależnie od tego czy usługi są opodatkowane na zasadach ogólnych czy podlegają zwolnieniu przedmiotowemu. Określając kwotę uprawniającą do zwolnienia należy zatem wliczyć zarówno wartość sprzedaży opodatkowanej jak i zwolnionej przedmiotowo.

Jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku przekroczyła kwotę określoną w art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług zwolnienie traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Fakt przekroczenia wartości sprzedaży wskazanej kwoty powoduje powstanie wszelkich obowiązków i uprawnień dotyczących podatników podatku od towarów i usług. Należą do nich min. obowiązek rejestracji poprzez złożenie druku VAT-R, obowiązek składania comiesięcznych deklaracji VAT-7, obowiązek wystawiania faktur, prowadzenia ewidencji sprzedaży i zakupów, prawo dokonania odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną itd.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w 2003r. Wnioskująca z tytułu świadczenia usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej osiągnęła przychody w wysokości 25.061,50 zł. Wartość sprzedaży łącznie z przychodami uzyskanymi z tłumaczeń przysięgłych dla prokuratury, zwolnionymi przedmiotowo od podatku od towarów i usług przekroczyła kwotę 10.000 euro wyrażoną w złotych tj. 40 900 zł. i wyniosła 69 947,62 zł. Wnioskująca nie miała prawa skorzystać ze zwolnienia podmiotowego określonego art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.

Wnioskująca w złożonym zażaleniu wskazuje na regulacje zawarte w Szóstej Dyrektywie Rady Wspólnot Europejskich z dnia 17 maja 1977r. Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku zauważa jednakże, iż zgodnie z art. 249 Traktatu Wspólnot Europejskich akapit 3 'Dyrektywa wiąże Państwo Członkowskie, do którego jest kierowana, w odniesieniu do rezultatu jaki ma być osiągnięty, pozostawia jednak organom krajowym swobodę wyboru środków'.

Zatem adresatem dyrektyw są wyłącznie państwa, nie mogą one być kierowane do innych podmiotów prawa (osób fizycznych i prawnych) i nie mogą być źródłem ich praw i obowiązków. Dyrektywa nie jest aktem bezpośrednio obowiązującym w wewnętrznych porządkach prawnych państw członkowskich. Istotą dyrektywy jest to, że wyznacza ona jedynie rezultat jaki ma zostać osiągnięty, natomiast wybór środków mających służyć jego realizacji został pozostawiony do swobodnej dyspozycji państw członkowskich. Zgodnie z orzecznictwem ETS muszą to jednak być środki, które najlepiej nadają się do tego celu. Zatem aby dyrektywa stała się skuteczna, wymaga inkorporacji do krajowego porządku prawnego państw członkowskich poprzez wydanie odpowiedniego aktu prawa wewnętrznego, a wiec ustawy bądź innego aktu powszechnie obowiązującego, zależnie od uregulowań w danym państwie.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie zatem znajdą, nie rozwiązania przyjęte w VI Dyrektywie, ale przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, zgodnie z którymi określając kwotę uprawniającą do zwolnienia wliczyć należy zarówno wartość sprzedaży opodatkowanej, jak i zwolnionej przedmiotowo

W złożonym zażaleniu Podatnik wskazuje również, iż postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku znak DV/443-124/05 z dnia 7 lutego 2006r. zostało wydane z naruszeniem art. 14a§3 ustawy Ordynacja podatkowa, tj. nie dokonano oceny prawnej stanowiska Wnioskującej z przytoczeniem przepisów prawa. Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku zauważa jednakże, iż Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku dokonał jasnej, jednoznacznej oceny stanowiska Podatnika w oparciu o przytoczone w w/w postanowieniu przepisy prawa podatkowego. Rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie zostało wydane na podstawie dokładnej analizy przywołanych w postanowieniu przepisów prawa, a jasno przedstawione wnioski nie pozostawiają żadnych wątpliwości co do treści tego rozstrzygnięcia. Postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku znak DV/443-124/05 z dnia 7 lutego 2006r. zostało wydane zgodnie z wszelkimi wymogami określonymi w ustawie Ordynacja podatkowa, w związku z czym zarzut Wnioskującej jest bezzasadny.

W świetle powyższego Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku dokonał prawidłowej oceny stanowiska Wnioskującej w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego. Stąd - zgodnie z przepisem art. 14 b § 5 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku uznając, iż zażalenie Podatnika nie zasługuje na uwzględnienie orzekł jak w sentencji decyzji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna w toku instancji.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika