Czy w przypadku przedawnienia się wierzytelności (zgodnie z art. 118 Kodeksu cywilnego po upływie (...)

Czy w przypadku przedawnienia się wierzytelności (zgodnie z art. 118 Kodeksu cywilnego po upływie 10 lat) po 1 stycznia 2003 r., na pokrycie których w latach 1999 - 2002 zostały utworzone rezerwy uprawdopodobnione i zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, Spółka powinna, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zaliczyć ponownie przedawnioną wierzytelność do przychodów podatkowych?

Wnioskiem z 28.11.2006 r. Spółka zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do następującego stanu faktycznego:

W latach od roku 1999 do roku 2002 Spółka na pokrycie wierzytelności niemożliwych do ściągnięcia tworzyła rezerwy.Na pokrycie wierzytelności, które na podstawie art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została uprawdopodobniona Spółka tworzyła rezerwy uprawdopodobnione, zaliczając je do kosztów uzyskania przychodów.

Porady prawne

Na przykład:
Sąd Rejonowy w dniu 13.02.1995 r. wydał wyrok - nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym, w którym nakazał zapłacić na rzecz Spółki kwotę x zł wraz z kosztami sądowymi i kosztami zastępstwa procesowego. W dni 30.11.1995 r. wyrok uzyskał tytuł wykonawczy. W dniu 15.12.1995 r. Spółka skierowała do Komornika Sadu Rejonowego wniosek o wszczęcie egzekucji. Dnia 04.05.1996 r. Spółka otrzymała pismo komornicze o bezskutecznej egzekucji i umorzeniu postępowania egzekucyjnego. W roku 1999 Spółka utworzyła rezerwę uprawdopodobnioną zaliczoną do kosztów uzyskania przychodów na wartość y zł, stanowiącą wartość netto zaległej wierzytelności.Od 1 stycznia 2003 r., ustawą z dnia 27.07.2002 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 141, poz. 1179), zmieniono przepisy podatkowe w zakresie tworzenia rezerw. Dotychczasowy termin ?rezerwa na nieściągalne wierzytelności? został zastąpiony terminem ?odpisy aktualizujące wartość należności' oraz od 1 stycznia 2003 r., zgodnie z art 12 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wartość należności umorzonych, przedawnionych lub odpisanych jako nieściągalne w tej części, od której dokonane odpisy aktualizujące zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, zalicza się do przychodów podatkowych.
Art 4 ustawy z dnia 27.07.2002 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. Nr 141 poz. 1179) stanowi, że ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2003 r. i ma zastosowanie do dochodów (strat) uzyskanych od tego dnia, z wyjątkiem art. 1 pkt 15, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

W tak przedstawionym stanie faktycznym Spółka wnosi o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w następującym zakresie:

Czy w przypadku przedawnienia się wierzytelności (zgodnie z art. 118 Kodeksu cywilnego po upływie 10 lat) po 1 stycznia 2003 r., na pokrycie których w latach 1999 - 2002 zostały utworzone rezerwy uprawdopodobnione i zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, Spółka powinna, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zaliczyć ponownie przedawnioną wierzytelność do przychodów podatkowych?

Według Spółki, w momencie gdy wierzytelność, na pokrycie której w latach przed zmianą przepisów utworzono rezerwę uprawdopodobnioną i zaliczono w ciężar kosztów uzyskania przychodów, ulegnie umorzeniu, przedawnieniu lub odpisana zostanie jako nieściągalna, po zmianie przepisów Spółka nie powinna powyższej wierzytelności zaliczać do przychodów podatkowych, ponieważ w art. 4 ustawy wprowadzającej zmiany do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustawodawca stwierdza, że ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2003 r. i ma zastosowanie do dochodów (strat) uzyskanych od tego dnia.Rezerwy utworzone w lalach 1999 - 2002 dotyczą dochodów (strat) podatkowych powstałych przed rokiem 2003, tj. przed dniem wprowadzenia w życie przepisów art. 12 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Naczelnik Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku stwierdza co następuje:

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 4d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.; zmiana ostatnia: Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1589) przychodem podatkowym jest wartość należności umorzonych, przedawnionych lub odpisanych jako nieściągalne w tej części, od której dokonane odpisy aktualizujące zostały uprzednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Przepis ten ma również zastosowanie do wierzytelności, na które utworzono rezerwy zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2002 r. Powyższe wynika z art. 6 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 169, poz. 1384), zgodnie z którym przychód podatkowy, określony w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym po 01.01.2003 r., powstaje w każdej sytuacji, gdy rezerwa uprzednio zaliczona w koszty uzyskania przychodów zostanie rozwiązana lub wykorzystana w inny sposób. Taką przesłanką do rozwiązania utworzonej rezerwy jest jej przedawnienie i z tych względów w Spółce powstanie przychód podatkowy o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 4d ustawy.

Zatem w przypadku, gdy Spółka przed 01.01.2003 r. utworzyła rezerwę z tytułu uprawdopodobnionej nieściągalności wierzytelności i zaliczyła ją do kosztów uzyskania przychodów, a następnie po 01.01.2003 r. wierzytelność ta uległa przedawnieniu (została umorzona lub uznana za nieściągalną), to w Spółce powstanie przychód podatkowy (w momencie zaistnienia jednej z tych okoliczności) w wysokości utworzonej rezerwy, zaliczonej uprzednio do kosztów uzyskania przychodów.

Mając powyższe na uwadze, organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku.

Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla wnioskodawcy ? do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Interpretacja niniejsza wiąże organ podatkowy do czasu zmiany przepisów prawa.

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku, za pośrednictwem Naczelnika Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 14a § 4 oraz art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

Zażalenie, zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, powinno określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać podstawy uzasadniające to żądanie.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika