Spółka zwróciła się z zapytaniem czy koszty poniesione w roku 2006 a związane z transakcją sprzedaży (...)

Spółka zwróciła się z zapytaniem czy koszty poniesione w roku 2006 a związane z transakcją sprzedaży nieruchomości, która miała miejsce w 2005 r. mogą stanowić koszt uzyskania przychodu roku 2006 (głównie w I kwartale).

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, działając na podstawieart. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), w odpowiedzi na wniosek Spółki, z dnia 28.12.2006 r. (data wpływu do tut. Urzędu 3.01.2007 r.), uzupełniony 25.01.2007 r. - w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji o stosowaniu przepisów prawa podatkowego z zakresu podatku dochodowego od osób prawnych stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku nie jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Stan faktyczny opisany we wniosku jest następujący: Spółka dokonała w grudniu 2005 r. sprzedaży części majątku w postaci nieruchomości. W sprawozdaniu finansowym za rok 2005 oraz zeznaniu podatkowym za rok 2005 zostały ujęte zarówno przychody jak i koszty poniesione do 31.12.2005 związane ze sprzedażą nieruchomości. Ponieważ transakcja dokonana została w ostatnich dniach grudnia, część kosztów związanych z likwidacją sprzedawanego majątku oraz środków trwałych bezpośrednio związanych ze zbywanym majątkiem (m.in. koszty przeniesienia urządzeń, koszty porządkowania gruntu) poniesione zostały już w roku 2006. Dokumenty potwierdzające poniesienie w/w kosztów takie jak faktury za świadczoną usługę, dokumenty LT, opłaty notarialne i sądowe, zostały także wystawione w 2006 r. Na większość przedmiotowych kosztów na dzień 31.12.2005 r. utworzono rezerwę na przewidywane zobowiązania i koszty nie stanowiące kosztu uzyskania przychodów. W uzupełnieniu wniosku Spółka wyjaśniła, iż dokumenty o których mowa powyżej stanowiące dowody poniesionych wydatków i kosztów, Spółka otrzymała i ujęła w księgach zarówno przed zatwierdzeniem sprawozdania finansowego za rok 2005 jak i po jego zatwierdzeniu tj. w miesiącach styczeń ? czerwiec 2006 r. Sprawozdanie finansowe zostało zatwierdzone 20.04.2006 r.

Porady prawne

Spółka zwróciła się z zapytaniem czy koszty poniesione w roku 2006 a związane z transakcją sprzedaży nieruchomości, która miała miejsce w 2005 r. mogą stanowić koszt uzyskania przychodu roku 2006 (głównie w I kwartale).

Zdaniem Spółki zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz.654 wraz ze zm.) - zwanej dalej ustawą o pdop, koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącane także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącane w roku, w którym zostały poniesione. Ponieważ udokumentowanie oraz określenie szczegółowych poniesionych kosztów nastąpiło dopiero w 2006 r. zatem ich zarachowanie w 2005 r. nie było możliwe. W związku z tym Spółka stoi na stanowisku, iż wymienione wydatki mogą zostać potraktowane jako koszt uzyskania przychodów w roku 2006.

Odnosząc się do przedstawionego przez Spółkę stanowiska Naczelnik tut. Urzędu Skarbowego stwierdza co następuje:

Zasadę potrącalności kosztów w czasie reguluje art. 15 ust.

4 ustawy o pdop, który - w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. - stanowił, iż koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą (...), chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącane w roku, w którym zostały poniesione. Powołany przepis ustanawia zatem zasady, w myśl których koszty uzyskania przychodu mogą być potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego przychodów dotyczą. Od zasad potrącalności kosztów ujętych w tym przepisie jest jeden wyjątek a mianowicie gdy zarachowanie kosztu w danym roku podatkowym nie było możliwe. Wówczas koszt ten ulega potrąceniu w roku, w którym został faktycznie poniesiony. Niezwykle ważne jest zatem ustalenie, w którym momencie nie jest już możliwe zaliczenie danego kosztu do roku podatkowego, do którego się on odnosi. W tym przypadku należy mieć na uwadze przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.), której art.54 ust.1 stanowi, iż jeżeli po sporządzeniu rocznego sprawozdania finansowego, a przed jego zatwierdzeniem, jednostka otrzymała informacje o zdarzeniach, które mają istotny wpływ na to sprawozdanie (...) powinna ona odpowiednio zmienić to sprawozdanie, dokonując jednocześnie odpowiednich zapisów w księgach rachunkowych roku obrotowego, którego sprawozdanie finansowe dotyczy. Dalej zaś art. 54 ust. 2 w/w ustawy stwierdza, że jeżeli jednostka otrzymała informacje o zdarzeniach, o których mowa w ust. 1, po zatwierdzeniu rocznego sprawozdania finansowego, to ich skutki ujmuje w księgach rachunkowych roku obrotowego, w którym informacje te otrzymała.

Z powołanych powyżej regulacji wynika, że zarachowanie kosztu do danego roku obrotowego jest możliwe do czasu zatwierdzenia sprawozdania finansowego za ten rok. Jeżeli więc Spółka otrzymała fakturę bądź rachunek dotyczący danego roku podatkowego po zakończeniu tego roku, ale przed datą zatwierdzenia sprawozdania finansowego i mogła dokonać zarachowania w ciężar 2005 r., to koszt wynikający z takiej faktury bądź rachunku, powinna potrącić w roku, którego koszt ten dotyczy.

Reasumując: koszty, których poniesienie zostało potwierdzone dokumentami otrzymanymi przed zatwierdzeniem sprawozdania finansowego Spółki za rok 2005 tj. przed 20.04.2006 r. powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w roku 2005. Do kosztów roku 2006 mogą zostać zaliczone tylko te wydatki, które udokumentowane zostały fakturami lub rachunkami wystawionymi po dniu zatwierdzenia sprawozdania finansowego (20.04.2006 r.).

Mając na uwadze powyższe, Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego postanowił jak w sentencji.

Zgodnie z art. 14a § 2 Ordynacji podatkowej, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.
Stosownie do art. 14b § 1 i 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

W dniu złożenia wniosku nie toczyło się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym w zakresie wniosku.

Na niniejsze postanowienie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia, stosownie do art. 14a § 4 i art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia, stosownie do art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika