Czy dla zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 25 ustawy z dnia (...)

Czy dla zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 25 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), zwanej dalej ustawą PDOP, przysługującej mu wierzytelności, która została zajęta przez organ podatkowy w toku egzekucji zaległości podatkowych wystarczające jest, że o bezskuteczności egzekucji stwierdził komornik sądowy i powiadomił o tym organ egzekucji administracyjnej, tj. naczelnika urzędu skarbowego, od którego przejął egzekucję z zajętej wierzytelności?

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06.2007 r. w związku z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), zwanej dalej ustawą Ordynacja podatkowa, po rozpatrzeniu wniosku Strony z dnia 28.06.2007 r. (data wpływu: 02.07.2007 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych stwierdza, że przedstawione we wniosku stanowiskojest prawidłowe.

Porady prawne

Uzasadnienie

Zapytanie Podatnika dotyczy rozstrzygnięcia, czy dla zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 25 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), zwanej dalej ustawą PDOP, przysługującej mu wierzytelności, która została zajęta przez organ podatkowy w toku egzekucji zaległości podatkowych wystarczające jest, że o bezskuteczności egzekucji stwierdził komornik sądowy i powiadomił o tym organ egzekucji administracyjnej, tj. naczelnika urzędu skarbowego, od którego przejął egzekucję z zajętej wierzytelności.

Według opisu stanu faktycznego Wnioskodawca przez wiele lat prowadził transakcje handlowe ze spółką x. Od 2004 r. kontrahent zaprzestał płacenia należności. W 2005 r. Wnioskodawca znalazł się w trudnej sytuacji finansowej, skutkiem czego nie zapłacił należnych podatków. Na jego wniosek naczelnik urzędu skarbowego zajął w toku egzekucji ww. zaległości podatkowych wierzytelności przysługujące Podatnikowi wobec spółki x. Na skutek zbiegu egzekucji prowadzonych w stosunku do spółki x, naczelnik urzędu skarbowego przekazał prowadzenie egzekucji z wierzytelności zajętych Podatnikowi komornikowi sądowemu. Po przeprowadzonym postępowaniu komornik sądowy przekazał naczelnikowi urzędu skarbowego informację o bezskuteczności egzekucji z majątku spółki x. Podatnik zaniechał wytaczania powództwa cywilnego przeciw spółce x, uznając, że w świetle oceny dokonanej przez komornika sądowego, byłoby to działanie nieracjonalne. Z uwagi więc na to, że nie ma szans na odzyskanie pieniędzy, postanowił, stosując art. 16 ust. 1 pkt 25 ustawy PDOP, zaliczyć nieściągalne wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów. Do tut. Organu zwrócił się z prośbą o ocenę prawidłowości ww. działania.

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie potwierdza stanowisko Podatnika.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 25 lit.a ustawy PDOP nie uważa sie za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem wierzytelności, które uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana w sposób określony w ust. 2.

Na podstawie art. 16 ust. 2 pkt 1 ustawy PDOP za wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 25, uważa się te wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadającym stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego.

W świetle ww. przepisów w stanie faktycznym zaistniały warunki dla zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wierzytelności przysługujących Wnioskodawcy względem spółki x. Zauważyć należy, że ponieważ ww. wierzytelności wynikały z umów handlowych, musiały być uprzednio opodatkowane jako przychody należne, a z uwagi na to, że komornik sądowy ? tj. organ egzekucyjny ? orzekł o bezskuteczności egzekucji z majątku dłużnika, zaistniały podstawy do odpisania tych wierzytelności jako nieściągalnych na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 25 ustawy PDOP. Tut. Organ informuje, że przepis art. 16 ust. 1 pkt 2 wymaga by postanowienie o nieściągalności wierzytelności zostało wydane przez organ postępowania egzekucyjnego, czyli zarówno przez organ egzekucji administracyjnej, jak i organ egzekucji sądowej.

Trzeba zauważyć, że w okolicznościach stanu faktycznego informacja o bezskuteczności egzekucji z majątku spółki x została przekazana przez komornika sądowego naczelnikowi urzędu skarbowego, a nie Podatnikowi, z tego powodu, że komornik sądowy przejął prowadzenie egzekucji z ww. wierzytelności od naczelnika urzędu skarbowego, a nie od Podatnika (to rezultat zastosowania procedury, o której mowa w art. 773 ustawy z dnia Kodeks cywilny stosowanej w sytuacji zbiegu egzekucji sądowej i administracyjnej). Konsekwencją zajęcia wierzytelności przez naczelnika urzędu skarbowego w toku postępowania egzekucyjnego jest bowiem wyłączenie kompetencji do dochodzenia należności przez samego Podatnika. Równocześnie podkreślić należy, że w świetle art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a i ust. 2 pkt 1 ustawy PDOP nie ma znaczenia czy wierzyciel o bezskuteczności egzekucji z majątku dłużnika dowiedział się bezpośrednio od organu, który prowadził egzekucję przeciwko dłużnikowi, czy za pośrednictwem organu, który tą egzekucję przekazał innemu organowi do prowadzenia, byle informacja taka była zawarta w postanowieniu o nieściągalności wierzytelności odpowiadającego wymogom prawa i została uznana przez wierzyciela jako odpowiadająca stanowi faktycznemu.

Wobec powyższego, w ocenie Naczelnika tut. Urzędu Wnioskodawca ma prawo niewyegzekwowane należności zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 25 ustawy PDOP.

Biorąc pod uwagę powyższe orzeczono jak w sentencji.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę.
Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla Wnioskodawcy organy podatkowa i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

W dacie wydania postanowienia nie toczyło się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego ? w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika