Podatnik zwrócił się z zapytaniem dotyczącym opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (...)

Uzasadnienie

Wnioskodawca przedstawił następujący stan faktyczny: Spółka w celu rozpoczęcia działalności handlowej zakupiła grunty, na których wybudowano własnym udziałem i z własnych środków pawilon handlowy wraz z parkingami i drogą dojazdową. W momencie oddania do użytkowania drogi dojazdowej wszystkie nakłady poniesione na jej wybudowanie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych jako budowla i amortyzowane zgodnie z obowiązującym wykazem rocznych stawek amortyzacyjnych, które były i są kosztem uzyskania przychodów. Droga jest własnością Spółki. Obecnie podmiot działający w imieniu Skarbu Państwa składa Spółce ofertę nabycia nieruchomości wraz z drogą dojazdową, które będą przeznaczone na cele budowy drogi w ciągu drogi krajowej zgodnie z decyzją Wojewody Małopolskiego nr 1/07 z dn. 28.03.2007 r. o ?Ustaleniu Lokalizacji Drogi Krajowej?. W przypadku odrzucenia przez Spółkę przedmiotowej oferty, podmiot ten podejmie inne prawem przewidziane działania, zmierzające do pozyskania na własność Skarbu Państwa wymienionej w ofercie nieruchomości.

W związku z powyższym Spółka zwraca się z pytaniem czy w pierwszym jak i w drugim przypadku zbycie nieruchomości zobowiązuje Spółkę do zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych w obowiązującej stawce 19% będącej różnicą między ceną sprzedaży, a ceną nabycia. Przy czym cena sprzedaży obejmuje nieruchomość gruntową i budowle (droga dojazdowa). Zdaniem Spółki w każdym przypadku będzie ona zobowiązana do opodatkowania dochodu w postaci różnicy między ceną sprzedaży a ceną nabycia gruntu powiększoną o nakłady na drogę dojazdową. W celu ustalenia kosztu własnego w/w drogi Spółka powinna przyjąć wartość netto, tj. wartość początkową pomniejszoną o odpisy amortyzacyjne.

Odpowiadając na powyższe zapytanie Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego stwierdza, co następuje:

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., nr 54, poz. 654 ze zm.) dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Przychód ze sprzedaży nieruchomości wykorzystywanych do prowadzenia działalności zaliczany jest do przychodów należnych zgodnie z art. 12 ust. 3 w/w ustawy, który mówi, że za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Natomiast kosztami uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 w/w ustawy są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

W zakresie ustalenia kosztów ze sprzedaży nieruchomości należy mieć na uwadze przepis art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy podatkowej, który mówi, iż kosztami uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia są wydatki na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1. Powyższy przepis wprost będzie miał zastosowanie w stosunku do drogi dojazdowej, która jest własnością Spółki, i której nakłady na jej wybudowanie stanowiły wartość początkową budowli, od której dokonywano odpisów amortyzacyjnych. Dlatego też ustalenie kosztu własnego w/w drogi przyjętej jako budowla dla celów amortyzacyjnych, winno być dokonane w oparciu o ten przepis, tj. kosztem w tym przypadku będzie wartość początkowa przyjęta z ewidencji środków trwałych pomniejszona o dokonane odpisy amortyzacyjne.

Natomiast odnośnie nieruchomości gruntowej, wydatki na jej nabycie nie mogły być zrekompensowane poprzez odpisy amortyzacyjne, gdyż grunty dla celów podatkowych nie podlegają amortyzacji ? art. 16c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym w przypadku sprzedaży w/w nieruchomości kosztem uzyskania przychodów będzie cena nabycia przyjęta jako wartość początkowa wykazana w ewidencji środków trwałych.

Zatem jak wynika z powyższych przepisów dochodem ze sprzedaży nieruchomości podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych jest nadwyżka przychodów ze sprzedaży nieruchomości nad wydatkami poniesionymi na ich nabycie pomniejszonymi o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Mając powyższe na uwadze w przedmiotowej sprawie zarówno w przypadku przyjęcia obecnej oferty Skarbu Państwa, jak i w przypadku późniejszego zbycia nieruchomości gruntowej i budowli w wyniku przewidzianej przepisami prawa procedury jej pozyskania przez Skarb Państwa, dochodem Spółki będzie przychód należny wynikający z umowy sprzedaży pomniejszony o faktycznie poniesione wydatki na ich nabycie stanowiące wartość początkową nieruchomości gruntowej oraz o koszt własny drogi (tj. wartość początkowa budowli pomniejszona o dokonane odpisy amortyzacyjne). Tak ustalony w oparciu o w/w przepisy prawa dochód będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych wg ustawowej stawki, która obecnie wynosi 19%.

Wobec powyższego, Naczelnik tut. Urzędu Skarbowego postanowił jak w sentencji.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę;
Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

W dacie złożenia wniosku nie toczyło się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.