W jaki sposób należy dokumentować sprzedaż usług najmu oraz otrzymanych faktur zakupu przez małżonków (...)

Podatnik dnia 13.04.2005 r. złożył w tut. Urzędzie Skarbowym pisemny wniosek w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego.

W stanie faktycznym przedstawionym przez wnioskodawcę przedmiot najmu stanowi własność obojga małżonków z osobna rozliczających się z podatku VAT a świadczone usługi nie są objęte wpisem do ewidencji działalności.

Biorąc pod uwagę wskazane wyżej okoliczności podatnik zwrócił się między innymi z pytaniem dot. prawidłowego dokumentowania sprzedaży usługi najmu poprzez wystawienie jednej wspólnej faktury zawierającej dane obu podmiotów (małżonków) będących podatnikami VAT jak również w podobny sposób faktur zakupu, gdzie jako nabywcy występuje dwóch podatników.

W art. 106 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) ustawodawca określa podstawowe warunki, jakim powinny odpowiadać faktury wymieniając w szczególności między innymi dane dotyczące podatnika i nabywcy. Szczegółowe zasady wystawiania faktur określa obowiązujące rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 roku w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971), zgodnie z którym do wystawienia faktur VAT uprawnieni są wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani i posiadają NIP, nie korzystają ze zwolnienia podatkowego lub dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy nowych środków transportu (§ 11). W myśl zaś § 12 ust. 1 w/w rozporządzenia faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży, powinna zawierać co najmniej:
1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy,
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy z zastrzeżeniem ust. 10 i 11,
3. dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejnej faktury oznaczonej jako 'faktura VAT'; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok,
4. nazwę towaru lub usługi,
5. jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonywanych usług,
6. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto),
7. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto),
8. stawki podatku,
9. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu,
10. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług) z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku,
11. wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub zwolnionych od podatku, lub niepodlegających opodatkowaniu.

W rozpoznawanej sprawie fakturę VAT wystawiają dwa podmioty będące podatnikami VAT, posiadające odrębne numery identyfikacji podatkowej, nie korzystające ze zwolnienia podatkowego. Takie wystawienie faktury w opinii Naczelnika nie jest sprzeczne z treścią cytowanego przepisu ustawy oraz rozporządzenia. W powyższym przypadku występuje jeden przedmiot sprzedaży - usługa najmu świadczona przez małżonków, dlatego też nie ma przeszkód aby oni wspólnie wystawili jedną fakturę VAT. Kwestię rozliczenia podatku należnego można określić dla każdego z podatników (małżonków) w oparciu o udział we współwłasności.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi, o którym mowa w art. 15, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zaś kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika, m. in. z tytułu nabycia towarów i usług. Natomiast w świetle art. 88 ust. 1 pkt 2 w/w ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.
W opinii Naczelnika wystawienie faktury na dwa lub więcej podmiotów, które nabyły wspólnie ten sam towar nie stoi na przeszkodzie obniżenia przez każdego z nich należnego podatku o odpowiadającą udziałowi we współwłasności część kwoty podatku naliczonego przy nabyciu towaru.

Powyższa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej; dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących.