Kwestia udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów przy użyciu własnego środka transportu. (...)

Pismem z 20 grudnia 2005 r. (uzupełnionym pismem z 11 stycznia 2006r.), spółka cywilna zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w swojej indywidualnej sprawie, stosownie do art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej. Wątpliwości podatnika dotyczą kwestii udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów przy użyciu własnego środka transportu. Zdaniem Spółki w opisanej sytuacji powinna ona posiadać: kopię faktury, specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz dokument zawierający: imię i nazwisko, adres siedziby dostawcy i nabywcy, określenie towarów i ich ilości, potwierdzenie odbioru tych towarów przez odbiorcę, rodzaj i numer rejestracyjny pojazdu, którym towary są wywożone.

Postanowieniem z 15 lutego 2006r., Nr PP/443/1/AZ/06 Naczelnik Urzędu Skarbowego w Krapkowicach uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe.W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia organ podatkowy wymienił ustawowe przesłanki, których łączne spełnienie uprawnia podatników dokonujących wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do zastosowania stawki podatkuw wysokości 0%. Wskazał, iż prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT uwarunkowane jest nie tylko faktem fizycznego wywozu towarów na terytorium innego państwa członkowskiego, ale również zgromadzeniem odpowiednich dokumentów, z których jednoznacznie musi wynikać, że towary będące przedmiotem WDT zostały dostarczone do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Na powyższe postanowienie Spółka złożyła zażalenie. W uzasadnieniu podniosła, że rozstrzygnięcie to nie zawiera odpowiedzi na złożone pytanie. Organ pierwszej instancji ocenił stanowisko podatnika jako nieprawidłowe, lecz - zdaniem Spółki - nie wskazał tych nieprawidłowości. Organ podatkowy zacytował jedynie przepisy ustawy o VAT, nie dokonując ich wykładni.

Rozpatrując sprawę na skutek zażalenia, Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn.zm.), jeśli podatnik wywiózł towary będące przedmiotem WDT przy użyciu własnego środka transportu, to oprócz dokumentów, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 3 (kopia faktury dostawy, specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku), powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

1. imię i nazwisko lub nazwę i adres oraz adres siedziby lub miejsce zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów,
2. adres, pod którym są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby lub miejsca zamieszkania nabywcy,
3. określenie towarów i ich ilości,
4. potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowaw pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju,
5. rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu - w przypadku, gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.

Ponadto, dla możliwości zastosowania preferencyjnej stawki podatku od towarówi usług istotne jest, aby podatnik posiadał w swojej dokumentacji opisane wyżej dowody przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy (art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT).
Zdaniem organu odwoławczego, Spółka w swoim wniosku nie wymieniła precyzyjnie dowodów, o których mowa w cyt. wyżej przepisie. Podatnik użył bowiem sformułowania: 'potwierdzenie odbioru tych towarów przez odbiorcę', pomijając przy tym uszczegółowienie tego warunku, a mianowicie, iż odbiorca powinien potwierdzić przyjęcie towarów na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Intencją ustawodawcy było bowiem nałożenie na podatników obowiązku udokumentowania, iż towary zostały faktycznie wywiezione z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na terytorium innego państwa członkowskiego. Z tego też powodu uznanie przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Krapkowicach stanowiska Spółki za nieprawidłowe jest uzasadnione.

Dyrektor Izby Skarbowej podziela natomiast argument podatnika, iż organ pierwszej instancji ograniczył się jedynie do zacytowania wszystkich przepisów dotyczących udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dla potrzeb zastosowania preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług (0%). Nie dokonał zaś ich wykładni dla potrzeb przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego, ani też nie wskazał powodów, dla których uznał stanowisko Jednostki za nieprawidłowe. Jednakże w ocenie tut. organu nie stanowi to wystarczającej przesłanki do uchylenia bądź zmiany zaskarżonego postanowienia.

W świetle powyższego Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu postanowił, jakw sentencji.

Decyzja jest ostateczna w administracyjnym toku instancji.

Na podstawie art. 53 § 1 oraz art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270z późn.zm.) na decyzję przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, którą wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu w terminie 30 dni od dnia otrzymania niniejszej decyzji.

Referencje

PP/443/1/AZ/06, postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego