Czy za podstawę opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy (...)

Czy za podstawę opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stanowi wartość wynikająca z dokumentu SAD powiększona o wartość wszystkich usług świadczonych na rzecz Podatnika przez jego przedstawiciela podatkowego?

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu stwierdza, że stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia 28.12.2006 r. (data wpływu do tutejszego Urzędu 02.01.2007 r.) o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej wskazania, czy za podstawę opodatkowani w wewnątrzwspólnotowym nabyciu, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stanowi wartość wynikająca z dokumentu SAD powiększona o wartość wszystkich usług świadczonych na rzecz Podatnika przez jego przedstawiciela podatkowego - jest nieprawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 02.01.2007 r. do Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14 a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14 a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Podatnik w ramach prowadzonej działalności gospodarczej kupuje towar (owoce i warzywa) od izraelskiej firmy A, za który firma ta wystawia Spółce faktury. Towar płynie statkiem do portu w Koper (Słowenia). Na terenie Słowenii następuje ostateczna odprawa celna tych towarów i dopuszczenie ich do obrotu na terenie Unii Europejskiej. Odprawy dokonuje przedstawiciel podatkowy Spółki - firma P, zarejestrowana do transakcji wewnątrzwspólnotowych - VAT numer: SI 25571028. Firma ta organizuje również przeładunek towaru ze statku na samochody i czasami świadczy usługi transportowe. Za wszystkie świadczone usługi, tj. przedstawicielstwo podatkowe, przeładunek i transport, przedstawiciel podatkowy wystawia Podatnikowi faktury. Poza tym, na powyższy towar firma P nie wystawia Spółce faktury, a jedynie dokument WZ - the loading list. Płatność za towar, jak wskazał Podatnik, odbywa się bezpośrednio na rzecz firmy A z Izraela.

Na tle tak przedstawionego stanu faktycznego Podatnik zwrócił się z pytaniem, czy podstawę opodatkowania stanowi wartość towaru z dokumentu SAD odpowiadająca wartości na dokumencie WZ - loading list, wystawionym przez przedstawiciela podatkowego (firma P), powiększona o wartość wszystkich usług świadczonych przez firmę P?

Spółka stanęła na stanowisku, iż podstawę opodatkowania stanowi kwota za towar wyrażona w euro wykazana w dokumencie WZ - loading list, która jest zgodna z wartością wynikająca z SAD oraz fakturami otrzymanymi od firmy A, powiększona o wartość wszystkich dodatkowych usług świadczonych przez przedstawiciela podatkowego, tj. firmę P.

W ocenie Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu przedstawione przez Podatnika stanowisko w sprawie jest nieprawidłowe.

W przedmiotowej sprawie uznać należy, że przywiezienie do kraju towaru uprzednio zaimportowanego i dopuszczonego do obrotu na obszarze Unii Europejskiej (w Słowenii) stanowi dla Spółki wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, co rodzi skutki w zakresie obowiązku rozliczenia w Polsce podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Zgodnie z regulacją art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ((Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

W myśl regulacji art. 31 ust. 5 cyt. ustawy, w przypadku wewnątrzespólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11, podstawą opodatkowania jest cena nabycia, a jeżeli cena nabycia nie istnieje - koszt ich wytworzenia. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio. Zgodnie z brzmieniem art. 31 ust. 1 cyt. ustawy, podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. Natomiast zgodnie z art. 31 ust. 2 cyt. ustawy, podstawa opodatkowaniu, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

  1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku;
  2. wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Biorąc pod uwagę przytoczoną regulację prawną należy podkreślić, iż wskazane wydatki doliczane są do podstawy opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów tylko wówczas, jeżeli pobierane są przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Jeżeli więc podmiot dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów ponosi te wydatki na rzecz osoby innej niż dostawca, wówczas wydatek taki nie będzie doliczony do podstawy opodatkowania. W przedstawionym stanie faktycznym wartość usług, które Spółka zaliczyła do postawy opodatkowania, świadczone są przez jej przedstawiciela podatkowego - firmę P, a nie przez dostawcę, tj. izraelską firmę A.

Z uwagi na powyższe, stanowisko Podatnika należy uznać za nieprawidłowe. Podstawę opodatkowania stanowić będzie cena nabycia, którą Podatnik zobowiązany jest zapłacić, a za cenę należy przyjąć wartość wyrażoną w dokumencie SAD. Wartość ta powinna obejmować wartość celną, cło i ewentualny podatek akcyzowy. Pozostałe wartości, jak wynika z przedmiotowego wniosku, nie są płacone na rzecz dostawcy - izraelskiej firmy A, a na rzecz przedstawiciela podatkowego, co powoduje, że nie będą stanowić elementów podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.

Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika