Dotyczy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy gruntu nabytego w drodze darowizny.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 4 października 2006 r. (uzupełnionym w dniu 22.11.2006 r.), Pani .................. zwróciła się, w trybie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. ? Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Wnioskodawczyni zwróciła się z zapytaniem, czy w związku ze sprzedażą działki budowlanej w dniu 2.10.2006 r. jest zobowiązana do zapłaty podatku od towarów i usług od tej sprzedaży. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż nieruchomość, z której został wydzielony sprzedany grunt, została nabyta w drodze darowizny od rodziców w dniu 18 kwietnia 1995 r. jako całość. Grunt ten wnioskodawczyni przeznaczyła pod zabudowę i podzieliła na cztery działki. Działka, którą wnioskodawczyni zbyła w dniu 2.10.2006 r. jest pierwszą, która została sprzedana. Wnioskodawczyni oświadczyła również, iż następną działkę ma zamiar sprzedać w 2009 r. lub później. Pani .............. stoi na stanowisku, iż nie powinna płacić podatku VAT od pierwszej sprzedanej działki, mimo iż istnieje domniemanie, że sprzeda następne działki.

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu, postanowieniem z dnia 3 stycznia 2007 r. Nr PP/443-35-2/RS/06, uznał stanowisko wnioskodawczyni za nieprawidłowe.

W uzasadnieniu postanowienia organ podatkowy pierwszej instancji wskazał, iż skoro wnioskodawczyni sprzedała już jedną działkę budowlaną, a następne zamierza zbyć w 2009 r. lub później, to oznacza to, że uzyska ona status podatnika podatku VAT już przy dokonaniu pierwszej dostawy gruntu, niezależnie od tego w jakich odcinkach czasowych dokonywć będzie dalszych dostaw posiadanych działek. Na potwierdzenie powyższego stanowiska Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu wskazał na przepis art.15 ust.1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.). W ocenie organu podatkowego pierwszej instancji, dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży gruntu jest podatnikiem podatku od towarów i usług, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu w/w przepisu. Zdaniem organu podatkowego, jeżeli dostawa pierwszej działki budowlanej nastąpiła z zamiarem dokonania dostawy kolejnych działek, wówczas czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a dokonujący dostawy uzyska status podatnika podatku od towarów i usług już przy dokonaniu pierwszej dostawy gruntu.Jednocześnie organ podatkowy wskazał, iż stosownie do przepisu art. 113 ust. 13 pkt 1d ustawy o podatku od towarów i usług, do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę nie znajduje zastosowania zwolnienie podmiotowe, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 w/w ustawy o podatku od towarów i usług.

Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu, po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego stwierdza, co następuje:

Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług następuje wówczas, jeżeli zostaną spełnione przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu na podstawie przepisu art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.) i podmiotowym, gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest dokonywana przez osobę będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 w/w ustawy, działającego w takim charakterze.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 7 ust. 1 w/w ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m. in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju, rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W świetle art. 2 pkt 6 w/w ustawy towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 15 ust. 1 w/w ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 w/w ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub innych usługodawców, w tym również podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, jak również działalność osób wykonujących wolne zawody, także wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo, w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub dóbr niematerialnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wskazać należy, iż działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Zasady wykładni gramatycznej i funkcjonalnej definicji działalności gospodarczej zawartej w cyt. art. 15 ust. 2 w/w ustawy prowadzą do wniosku, że działalnością gospodarczą jest nawet pojedyncza czynność, jeżeli wiąże się z nią zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy (czyli stały i powtarzalny), przy czym czynność ta winna być wykonana przez producenta, handlowca, usługodawcę, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika lub wykonującego wolny zawód. Nie można bowiem z oderwanego od kontekstu normy prawnej sformułowania 'również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania w sposób częstotliwy' budować samodzielnej definicji działalności gospodarczej. Podmiot, który jest producentem, handlowcem, usługodawcą, pozyskującym zasoby naturalne, rolnikiem lub wykonuje wolny zawód nawet jeżeli wykona tylko jedną czynność mając zamiar jej wykonywania w sposób częstotliwy w świetle art. 15 ust. 1 w zw. z ust. 2 w/w ustawy staje się podatnikiem VAT niezależnie od tego, czy po wykonaniu tej jednej czynności ostatecznie zaprzestanie wykonywania czynności.

Okoliczność, iż podmiot wykonuje czynności wymienione w art. 5 ww.ustawy (m.in. odpłatną dostawę towarów) nie jest wystarczającą przesłanką do ich opodatkowania podatkiem od towarów i usług, bowiem musi on działać w charakterze podatnika, a zatem podmiotu wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 w/w ustawy.
Wykorzystywanie majątku prywatnego przez osoby fizyczne stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu cyt. art. 15 ust. 2 zd. 2 w/w ustawy, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych oraz kiedy jego wcześniejsze nabycie nastąpiło z zamiarem późniejszej sprzedaży. W przypadku nabycia majątku - gospodarstwa rolnego od rodziców w drodze darowizny w roku 1995 r. trudno przypuszczać, aby takie nabycie nastąpiło z zamiarem sprzedaży części nabytych działek.

Wobec powyższego tut. organ stoi na stanowisku, iż osoba dokonująca dostawy działek wydzielonych z gospodarstwa rolnego, tj. majątku osobistego, nie uzyska statusu podatnika VAT zobowiązanego do zapłaty podatku od tych czynności, jeżeli nie będzie działała w charakterze 'handlowca'. Nie jest bowiem działalnością handlową, a zatem i gospodarczą w rozumieniu cyt. art. 15 ust. 2 sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży. Sprzedaż - nawet kilkakrotna - przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą prowadzoną w formie zorganizowanej oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży nie ma charakteru handlowego podlegającego opodatkowaniu (por. J. Zubrzycki, Leksykon VAT 2006, Tom I, Wrocław 2006, s. 349-350).

W świetle powyższego, należy wskazać, iż dostawa działek budowlanych, w przedstawionym stanie faktycznym, nie nosi znamion przedsięwzięcia realizowanego w ramach działalności gospodarczej, bowiem nie wykracza poza zwykłe czynności konieczne dla zbycia składników majątku osobistego.
Reasumując, Dyrektor Izby Skarbowej stoi na stanowisku, iż jeżeli wnioskodawczyni nie dokonała nabycia gruntu w celu jego dalszej odsprzedaży, lecz nabyła go w drodze darowizny jako osoba fizyczna, to sprzedaż działek powstałych na skutek podziału przedmiotowego gruntu, chociaż przeznaczone pod zabudowę, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego należało orzec jak w sentencji. Decyzja jest ostateczna w administracyjnym toku instancji. Od niniejszej decyzji służy prawo wniesienia odwołania do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu w terminie 14 dni od daty doręczenia decyzji.Stosownie do art. 222 Ordynacji podatkowej, odwołanie powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.