Dotyczy opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego (...)

U Z A S A D N I E N I E

Wnioskiem z dnia 03.01.2007r., uzupełnionym pismem z dnia 10.01.2007r. Podatnik zwrócił się w trybie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja Podatkowa ( Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż podatnik nabył samochód osobowy na podstawie umowy leasingu. Podatek VAT naliczony z tytułu nabycia został już do wysokości 6.000,00 zł rozliczony. Obecnie, jak zaznacza podatnik, wszystkie faktury związane z leasingiem i serwisowaniem pojazdu zarejestrowanego jako samochód osobowy, są księgowane jako koszt w całości, bez możliwości odliczenia podatku VAT. Podatnik uczestniczył w kolizji, w której pojazd ten został uszkodzony. Do zdarzenia doszło z winny innego kierowcy. Firma ubezpieczeniowa chce obciążyć podatnika podatkiem VAT, wynikającym z faktury dotyczącej naprawy jego samochodu. Podatnik pyta, czy firma ubezpieczeniowa słusznie chce obciążyć podatnika podatkiem VAT.

Jednocześnie podatnik stoi na stanowisku, że nie może odliczyć podatku VAT z faktury dotyczącej naprawy samochodu, gdyż możliwy do odliczenia podatek VAT dotyczący samochodu wziętego w leasing, tj. 60%, nie więcej niż 6000,00 zł został już rozliczony.

Postanowieniem z dnia 22 lutego 2007r. Sygn. PP/443-1/07 Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu udzielił podatnikowi interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w jego indywidualnej sprawie dotyczącej możliwości odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących samochodu użytkowanego na podstawie umowy leasingu w sytuacji, gdy podatnik rozliczył już 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą - stwierdzając, że stanowisko podatnika przedstawione w złożonym wniosku jest prawidłowe.

W treści uzasadnienia w/w postanowienia organ podatkowy wskazał, iż zgodnie zart. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust.

4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie do art. 86 ust. 3 ustawy w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł. Zgodnie z art. 86 ust. 7 ustawy, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 3, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60 % kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł. Przepis art. 86 ust. 4 ustawy zawiera katalog pojazdów samochodowych, których powyższe ograniczenia nie dotyczą. Pojazdy te muszą jednak spełniać określone wymagania, o których mowa w kolejnych przepisach ustawy o VAT. Powyższe oznacza w opinii organu podatkowego I instancji, że podatnik z każdej faktury VAT dotyczącej danego samochodu osobowego ma prawo odliczyć 60% kwoty podatku, o ile suma kwot podatku do odliczenia dotycząca tego samochodu nie jest wyższa od 6.000,00 zł. Po przekroczeniu tej kwoty, podatek określony w fakturach VAT nie podlega odliczeniu.

Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu po przeanalizowaniu stanu faktycznego oraz prawnego sprawy stwierdza, że interpretacja Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu jest nieprawidłowa.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.), podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (z zastrzeżeniami). Zgodnie z art. 88 ust. 1, pkt 2 w/w ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

W świetle uregulowania zawartego w art. 22 ust 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 54 poz. 654 ze zm.), za koszty uzyskania przychodu uważa się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. W myśl art. 23 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym.

Z powyższego wynika zatem, iż podatnicy dokonujący powypadkowych napraw samochodów osobowych, mogą wydatki na ten cel zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem objęcia samochodu dobrowolnym ubezpieczeniem Auto Casco (AC).

Jeżeli więc wydatki te stanowić będą koszty uzyskania przychodu, to podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturze dotyczącej naprawy pojazdu, o ile faktura ta związana jest z prowadzeniem sprzedaży opodatkowanej. W przypadku jednak remontu auta związanego z prowadzeniem sprzedaży zwolnionej z VAT, podatnik nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego. Natomiast, gdy remont pojazdu związany jest zarówno ze sprzedażą opodatkowaną, jak i sprzedażą zwolnioną, a podatnik nie ma możliwości wyodrębnienia, której sprzedaży remont dotyczy, podatnik powinien przy odliczaniu podatku naliczonego stosować proporcję określoną w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT.

Podatnik w złożonym wniosku nie określił, czy samochód użytkowany na podstawie umowy leasingu posiada ubezpieczenie AC, jednakże z szerokiej praktyki firm leasingowych i towarzystw ubezpieczeniowych można niemal z całkowitą pewnością przyjąć, iż takim ubezpieczeniem pojazd pozostawał objęty w chwili kolizji. W związku z tym, jeżeli działalność podatnika nie dotyczy sprzedaży zwolnionej należy uznać, iż podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej naprawę powypadkową auta osobowego.

Należy także wyraźnie zaznaczyć, iż ograniczenie powołane w uzasadnieniu postanowienia Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu z dnia 22 lutego 2007r. wynikające z art. 86 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług, a dotyczące samochodów osobowych użytkowanych na podstawie umowy leasingu, nie odnosi się do usług serwisowych związanych z naprawami powypadkowymi.

Przepis art. 86 ust. 7 ustawy VAT stanowi, że w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 3, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60 % kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł. Powołany wyżej przepis ogranicza prawo do odliczenia podatku naliczonego w przypadku użytkowania aut na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub umowy o podobnym charakterze. Zatem intencją ustawodawcy było ograniczenie dotyczące podatku naliczonego jedynie od czynszu (raty) wynikającego z zawartej umowy leasingu oraz innych umów o podobnym charakterze, których przedmiotem i istotą jest udostępnienie pojazdu osobowego do odpłatnego używania. Usługa kompleksowej naprawy powypadkowej nie jest więc związana przepisem z art. 86 ust. 7 w/w ustawy. Ograniczenie to również nie wiąże podatników, którzy korzystają z usługi serwisowej oferowanej przez samego leasingodawcę. Podobne stanowisko zajął Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego, w interpretacji z dnia 3 kwietnia 2006r. sygn. ŁUS-III-2-443/6/06/MJS, stwierdzając, iż podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakup przez leasingobiorców usługi kompleksowej obsługi serwisowej podlega odliczeniu na zasadach ogólnych określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże z uwzględnieniem ograniczeń o których mowa w art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Wobec powyższego należało orzec jak w sentencji.

Ponadto informuje się, iż powyższa interpretacja udzielona jest jedynie w opisanym we wniosku stanie faktycznym, w oparciu o obowiązujące przepisy prawa. W razie zmiany przepisów, które były przedmiotem interpretacji wygasa ona z mocy prawa. Od niniejszej decyzji służy prawo wniesienia odwołania do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu w terminie 14 dni od daty doręczenia decyzji.Stosownie do art. 222 Ordynacji podatkowej, odwołanie powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.