1. W art. 217 w związku z art. 84 Konstytucji RP sformułowana została w sposób kategoryczny zasada (...)
1. W art. 217 w związku z art. 84 Konstytucji RP sformułowana została w sposób kategoryczny zasada wyłączności regulacji ustawowej w odniesieniu do wszystkich konstytutywnych elementów konstrukcji prawnej stosunku prawnopodatkowego, które w tym ujęciu obejmują określenie: podmiotu oraz przedmiotu opodatkowania, stawek podatkowych, zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatku.
2. Sąd Najwyższy podjął rozstrzygnięcie w sprawie wyłącznie w oparciu o art. 35 ust. 1 w związku z art. 34 ust. 1 ustawy o VAT, z pominięciem natomiast § 18 ust. 1 pkt 1 w związku z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie podatku akcyzowego z 1998 r., które uznał za oczywiście sprzeczne z art. 217 Konstytucji RP.
W przedmiotowej sytuacji Podatnik obciąża pracownika, wystawiając notę księgowa bez podatku VAT, ponieważ wypłata odszkodowania nie została wymieniona w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zawartym w art. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.). Zatem otrzymanie odszkodowania nie powoduje powstania obowiązku podatkowego i nie może być dokumentowane fakturą VAT. Powstałe niedobory należy traktować jako zawinione - nie podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Powstanie niedoborów zawinionych nie powoduje u Podatnika konieczności korekty podatku naliczonego.
Jednocześnie tut. Urząd Skarbowy wyjaśnia, że kwota otrzymanego odszkodowania zaliczana jest do przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, co wynika z art. 14 ust. 2 pkt 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14 poz. 176 ze zm.) i winna zostać w całości ujęta w kolumnie 8 księgi przychodów i rozchodów.