Zakres i sposób zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej możliwości zastosowania (...)

Zakres i sposób zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej możliwości zastosowania preferencyjnej stawki 0% w przypadku nie posiadania przez podatnika dokumentu celnego, w którym Urząd Celny wyjścia potwierdza wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty Europejskiej.

Z opisu stanu faktycznego zawartego w przedmiotowym piśmie wynika, że w drugiej połowie 2004 r. Spółka wystawiła faktury dokumentujące sprzedaż wyrobów dla odbiorców spoza obszaru Wspólnoty Europejskiej. Z powodu braku dokumentacji potwierdzającej wywóz towaru poza obszar Wspólnoty Europejskiej naliczony został 22% podatek VAT.

Spółka zwraca się z pytaniem, czy w przypadku nie posiadania przez podatnika dokumentu celnego, w którym Urząd Celny wyjścia potwierdza wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty Europejskiej podatnik może zastosować preferencyjną stawkę VAT O%

  • na podstawie posiadanego zaświadczenia wystawionego przez Urząd Celny stwierdzającego fakt opuszczenia Terytorium Wspólnoty Europejskiej przez eksportowany towar oraz
  • kserokopii karty 3 SAD,

jeśli z treści zaświadczenia, karty 3 SAD, a także faktury dokumentującej transakcję wynika tożsamość towaru objętego procedurą wywozu.

Zgodnie ze stanowiskiem Strony, z uwagi na fakt nieokreślenia przez przepisy ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług formy dokumentu potwierdzającego dokonanie eksportu, nie jest wykluczona możliwość dokumentowania faktu dokonania eksportu w sposób zawarty w zapytaniu, a więc dokumentem potwierdzającym wywóz towaru poza obszar UE, może być zaświadczenie, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem wywozu oraz kserokopia dokumentu karty 3 SAD. Zatem podatnik będący w posiadaniu wspomnianych zaświadczeń i kserokopii karty 3 SAD ma prawo do zastosowania stawki VAT 0% w odniesieniu do faktur dokumentujących wspomniany wywóz.

Po zapoznaniu się z przedstawionym stanem faktycznym oraz po analizie przepisów prawa podatkowego mających zastosowanie w przedstawionej sprawie, Naczelnik Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego wyjaśnia:

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o eksporcie towarów ? rozumie się przez to potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

  1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
  2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz.

W myśl art. 19 ust. 6 w eksporcie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą potwierdzenia przez urząd celny określony w przepisach celnych wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty.

O momencie powstania obowiązku podatkowego przesądza data potwierdzenia wywozu towaru poza granicę jednak podatnik może zastosować stawkę podatku 0% dopiero w chwili, gdy przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc dysponuje dokumentem potwierdzającym wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty.

Jeżeli jednak warunek ten nie został spełniony podatnik nie wykazuje takiej dostawy w ewidencji za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym stosując stawkę podatku 0% pod warunkiem otrzymania dokumentu potwierdzającego eksport towarów przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres, natomiast w razie niedotrzymana tego terminu do takiej dostawy mają zastosowanie stawki podatku właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju (art. 41 ust. 4, ust 6-9 ww. ustawy o podatku VAT).

W ustawie o VAT nie określono formy takiego potwierdzenia. Ustawodawca wskazuje jednak, iż eksportem towarów jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów, zatem ustalając zakres zastosowania przepisu art. 41 ust. 6 i 7 ustawy o VAT należy odwołać się do przepisów prawa celnego. Zatem Podatnik winien posiadać stosowne dokumenty spełniające warunki określone w przepisach celnych, które będą jednoznacznie potwierdzać wywóz towarów poza granicę Wspólnoty.

Zgłoszeń celnych w ramach określonych procedur podmiot prowadzący działalność gospodarczą dokonuje na podstawie jednolitego dokumentu administracyjnego ? SAD. W myśl przepisów wspólnotowych w przypadku towarów wywożonych transportem drogowym potwierdzenie wywozu towaru do kraju trzeciego dokonuje urząd celny wyprowadzenia (tzw. wyjścia) jest to ostatni urząd celny przed opuszczeniem przez towary obszaru celnego Wspólnoty.

Zasady dokumentowania pisemnych zgłoszeń celnych do procedury wywozu oraz potwierdzenia faktycznego wyprowadzenia towarów poza obszar Unii Europejskiej od dnia 1 maja 2004 r. regulują wprost przepisy rozporządzenia rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992 r.) tj. art. 161 ust. 5 oraz rozporządzenia komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy wykonawcze do tego rozporządzenia (Dz. Urz. WE L 253 z 11.10.1993 r.) tj. art. 788-796. W zakresie uzupełniającym prawo wspólnotowe, kwestia ta jest regulowana postanowieniami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie szczegółowych wymogów, jakie powinno spełniać zgłoszenie celne (Dz. U. Nr 94, poz. 902 ze zm.).

Istota procedury wywozu sprowadza się do wyprowadzenia towarów wspólnotowych poza obszar celny Unii Europejskiej. W przypadku Polski pisemne zgłoszenie celne do procedury wywozu powinno być dokonane we właściwym urzędzie celnym (tzw. urzędzie celnym wywozu) z zastosowaniem dokumentu SAD składającego się z kart 1, 2 i 3. Urzędem tym, zgodnie z zasadą wynikająca ze Wspólnotowego Kodeksu Celnego (art. 161 ust. 5), jest urząd celny właściwy ze względu na siedzibę osoby dokonującej wywozu lub ze względu na miejsce, gdzie towary zostały zapakowane bądź załadowane do transportu wywozowego.

Zgodnie z art. 792 rozporządzenia komisji (EWG) nr 2454/93, ustanawiającego przepisy wykonawcze do wspólnotowego kodeksu celnego, zgłoszenie do wywozu towarów należy dokonać na podstawie dokumentu SAD składającego się z kart 1, 2 i 3.

Zastosowanie tych kart jest następujące:

  1. karta 1 jest przeznaczona dla urzędu celnego, w którym zgłoszenie zostało dokonane,
  2. karta 2 służy celom statystycznym,
  3. karta 3 przeznaczona jest dla zgłaszającego.

Po załatwieniu formalności w urzędzie celnym wywozu karta ta jest wydawana zgłaszającemu, celem dostarczenia jej wraz z towarem do urzędu celnego wyprowadzenia. Urząd ten nadzoruje faktyczny wywóz towarów poza obszar Wspólnoty i dokonuje potwierdzenia, że towary opuściły obszar Unii Europejskiej. Potwierdzenie wywozu następuje poprzez umieszczenie przez funkcjonariusza celnego na odwrocie kart 3 SAD pieczęci wskazującej datę i nazwę urzędu celnego.

Jeżeli warunek, o którym mowa powyżej nie został spełniony (podatnik nie otrzymał kart SAD 3 zawierającej potwierdzenie wywóz towarów poza Wspólnotę do dnia złożenia deklaracji podatkowej) nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania (przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres) dokumentu potwierdzającego wywóz. W przeciwnym wypadku musi zastosować do tej sprzedaży stawki podatku obowiązujące w kraju. Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w terminie późniejszym niż ww. określony upoważnia podatnika do dokonania korekty złożonej deklaracji podatkowej, w której wykazał dostawę towarów.

W świetle powyższych regulacji celnych oraz art. 2 pkt 8 ustawy o podatku VAT, dokumentem potwierdzającym eksport towarów, stosowanym w przypadku przepływu towarów pomiędzy Wspólnotą Europejską a państwami trzecimi jest Jednolity Dokument Administracyjny SAD (tj. karta 3) ze stosownym potwierdzeniem na jego odwrocie co do faktu fizycznego wywozu towaru ze Wspólnoty ? opatrzony pieczęcią w kolorze czerwonym ?Wywóz? oraz pieczęcią z nazwą urzędu i datą.

Należy jednak zauważyć, iż powyższe uregulowania w przypadku np. zaginięcia karty 3 SAD, nie wykluczają możliwości udokumentowania faktu dokonania eksportu w formie zaświadczenia, w którym organ celny potwierdzi fakt wywozu towaru poza obszar celny Wspólnoty. Podatnik bowiem ma prawo wystąpić do organów celnych (między innymi do urzędu celnego, w którym nastąpiło zgłoszenie towaru do procedury wywozu) o wydanie zaświadczenia o wyprowadzeniu towarów poza polski obszar celny.

Należy podkreślić, iż kwestia wydawania przez organy celne zaświadczeń, potwierdzających objęcie procedurą wywozu od dnia 1 maja 2004 r. została uregulowana w art. 73 ust. 2 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622 ze zm.). Stosownie do ww. przepisu do wydawania zaświadczeń stosuje się odpowiednio przepisy działu VIIIa ustawy Ordynacja podatkowa. W myśl art. 194 § 1 Ordynacji, dokumenty urzędowe sporządzone w formie określonej przepisami prawa przez powołane do tego organy władzy publicznej stanowią dowód tego co zostało w nich urzędowo stwierdzone. Przepisy § 1 stosuje się odpowiednio do dokumentów urzędowych sporządzonych przez inne jednostki, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów uprawnione są do ich wydawania.

Tak więc w przypadku zaginięcia karty 3 SAD (na której potwierdzenia dokonał urząd celny wyjścia), posiadanie zaświadczenia wydanego przez Urząd Celny potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty uprawnia Spółkę do zastosowania stawki 0%.

Ponadto w kwestii korekty deklaracji VAT-7, tut.

Organ zauważa jednak że w myśl art. 41 ust. 4 i ust. 6 ww. ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%. Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4, pod warunkiem że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty.

W dniu 1.06.2005 r. dokonano nowelizacji art. 41 ust. 9, w myśl którego otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w terminie późniejszym niż określony w ust. 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

Od dnia 1 czerwca 2005 r. dokonywana korekta po otrzymaniu stosownego dokumentu polega zatem na odpowiednim pomniejszeniu wartości dostawy w kraju oraz podatku należnego i powiększeniu o tę wartość eksportu towarów opodatkowanego stawką 0%. Czynności te winy być dokonane w rozliczeniu (deklaracji) za okres, w którym podatnik otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty.

Mając powyższe na uwadze, Naczelnik Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej uznaje, że stanowisko wyrażone w piśmie w kwestii prawa do zastosowania stawki 0% w eksporcie towarów na podstawie zaświadczenia Urzędu Celnego stwierdzającego fakt opuszczenia terytorium Wspólnoty Europejskiej przez eksportowany towar oraz kserokiopii karty 3 SAD jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego według stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika