Zakres i sposób zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej prawa do obniżenia (...)

Zakres i sposób zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z decyzji Naczelnika Urzędu Celnego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik prowadzi opodatkowaną działalność gospodarczą w zakresie spedycji oraz agencji celnych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje odpraw celnych jak również wystawia dokumenty tranzytowe T1.

Na wniosek upoważnionego przedstawiciela głównego zobowiązanego tj. Podatnika, Naczelnik Urzędu Celnego objął procedurą wspólnotowego tranzytu zewnętrznego T1 tkaninę tekstylną i wyroby z tkaniny tekstylnej. Eksporterem w/w towaru była białoruska firma A z siedzibą w Brześciu, a importerem firma B z siedzibą w Warszawie.

Porady prawne

W świetle przepisu art. 91 ust. 2 lit. a Wspólnotowego Kodeksu Celnego przemieszczenie towarów niewspólnotowych w procedurze tranzytu wspólnotowego, odbywa się z zastosowaniem procedury zewnętrznego tranzytu wewnątrzwspólnotowego.

W myśl art. 96 ust. 1 lit. a oraz ust. 2 cytowanego powyżej kodeksu podstawowy zobowiązany (tut. Podatnik) jest osobą uprawnioną do korzystania z procedury wspólnotowego tranzytu zewnętrznego. Powinien on przedstawić w wyznaczonym terminie w urzędzie celnym przeznaczenia towary w nienaruszonym stanie i z zachowaniem środków zastosowanych przez organy celne w celu zapewnienia tożsamości towarów. Bez względu na określone powyżej obowiązki głównego zobowiązanego, osoba przewożąca towary lub ich odbiorca, który przyjmuje towary wiedząc o tym, że są one objęte procedurą tranzytu wspólnotowego, jest również zobowiązany do przedstawienia ich w nienaruszonym stanie w urzędzie celnym przeznaczenia w wyznaczonym terminie i z zachowaniem środków zastosowanych przez organy celne w celu zapewnienia tożsamości towarów.

W/w towar winien zostać przedstawiony w urzędzie celnym przeznaczenia w terminie do dnia 29.12.2005r.

Podstawowy zobowiązany tj. Podatnik (zgodnie z art. 94 ust. 1 ww. kodeksu) złożył zabezpieczenie w celu zapewnienia pokrycia długu celnego i innych opłat ponoszonych w odniesieniu do ww. towaru.

W dniu ...2006r w miejscowości Kałuszyn w powiecie Mińsk Mazowiecki ww. towar został skradziony. Z powodu nie wykrycia sprawców przestępstwa postępowanie zostało umorzone.

Zgodnie z art. 92 ust. 1 i 2 ww. kodeksu procedura tranzytu zewnętrznego zostaje zakończona, a obowiązki zobowiązanego spełnione, gdy towary objęte tą procedurą i właściwe dokumenty zostaną przedstawione, zgodnie z przepisami tej procedury, w urzędzie celnym przeznaczenia. Organy celne zamykają procedurę tranzytu zewnętrznego, jeżeli są w stanie stwierdzić, na podstawie porównania danych dostępnych w urzędzie wyjścia i danych dostępnych w urzędzie przeznaczenia, że procedura została w prawidłowy sposób zakończona.

Ponieważ ww. przesłanki nie zostały spełnione Naczelnik Urzędu Celnego wszczął postępowanie celne w sprawie usunięcia spod dozoru celnego towaru objętego wspólną procedurą tranzytową T1.

Zgodnie z art. 203 ust. 2 i 3 Wspólnotowego Kodeksu Celnego dług celny powstaje z chwilą usunięcia towaru spod dozoru celnego. W przypadku usunięcia towaru spod dozoru celnego, dłużnikami są odpowiednio osoba, która usunęła towar spod dozoru celnego, oraz osoby zobowiązane do wykonania obowiązków wynikające z czasowego składowania towarów oraz wynikających ze stosowania procedury celnej, którą towar ten został objęty.

Zgodnie z art. 19 ust 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm) obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego.

Naczelnik Urzędu Celnego wydał decyzję o naliczeniu należności celno-podatkowych do towaru objętego ww. tranzytem. Zgodnie z przedmiotową decyzją zobowiązanymi do zapłaty kwoty długu celnego oraz kwoty zobowiązania podatkowego w podatku VAT (z tytułu importu towarów) zostali Podatnik (główny zobowiązany) oraz przewoźnik.

Podatnik dokonał zapłaty długu celnego oraz podatku VAT.

Zapytanie Podatnika dotyczy prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (wynikającego z ww. decyzji) od skradzionego towaru.

Podatnik uważa, że zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z decyzji Naczelnika Urzędu Celnego.

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego oraz w oparciu o obowiązujące przepisy prawa podatkowego Naczelnik Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej wyjaśnia:

Konstrukcja opodatkowania importu zakłada opodatkowanie konkretnego zdarzenia jakim jest import, tytuł prawny czy przyczyna faktyczna, dla którego towar jest sprowadzany nie ma dla ustawodawcy znaczenia.

Zgodnie z przedstawionym przez Podatnika stanem faktycznym Spółka prowadzi działalność w zakresie agencji celnych i w związku z tą działalnością została obciążona cłem i podatkiem VAT. Przedmiotowe należności celno-podatkowe zostały przez Spółkę zapłacone.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest fundamentalnym prawem podatnika, wynikającym z samej konstrukcji podatku od towarów i usług jako podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm) w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem nie mającym zastosowania w niniejszej sprawie.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 2 cytowanej powyżej ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi w przypadku importu ? suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego.

Reasumując kwota podatku VAT określona w decyzji Naczelnika Urzędu Celnege stanowi dla Podatnika kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym Naczelnik Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej uznaje stanowisko Spółki przedstawione w piśmie za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku.

Na podstawie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika