Czy szpital może wystawić fakturę VAT za pobyt na turnusie sanatoryjnym w sytuacji, kiedy nabywca (...)

Czy szpital może wystawić fakturę VAT za pobyt na turnusie sanatoryjnym w sytuacji, kiedy nabywca - osoba fizyczna zgubiła paragon z kasy fiskalnej poświadczający sprzedaż usługi?.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nowym Sączu, działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku nr 212 z dnia 14 marca 2006 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku od towarów i usług stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko nie jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Porady prawne

W dniu 15 marca 2006 r. w tut. Organie podatkowym został złożony wniosek w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku od towarów i usług. W pismach zawarto pytanie: czy nasz szpital może wystawić fakturę VAT za pobyt na turnusie sanatoryjnym w sytuacji, kiedy nabywca - osoba fizyczna zagubiła paragon z kasy fiskalnej poświadczający sprzedaż usługi ?.

Z treści pisma wynika, że Szpital Uzdrowiskowo - Rehabilitacyjny w X wystawia faktury VAT osobom fizycznym jeżeli przedstawią one do 7 dni po zakończeniu usługi paragon z kasy fiskalnej. W takiej sytuacji nabywca otrzymuje oryginał faktury VAT, natomiast kopia faktury wraz z paragonami pozostaje w posiadaniu sprzedawcy. Często się jednak zdarza, że osoby starsze i schorowane przebywające w szpitalu zgubią paragon fiskalny i wręcz wymuszają wystawienie faktury za pobyt bez okazania paragonu. Jeżeli nabywca zgubił dowód sprzedaży (paragon z kasy fiskalnej) to szpital odmawia wystawienia faktury VAT, pomimo że w swojej ewidencji posiada informacje o rodzaju i kwocie świadczonej usługi.

Zdaniem Jednostki, przepisy nie zabraniają wprost wystawienia faktury w przypadku zagubienia przez nabywcę towaru lub usługi paragonu. W przypadku omawianym, gdy mimo braku paragonu możliwe jest powiązanie nabywcy z konkretną czynnością wykonaną na jego rzecz, powinno być możliwe wystawienie faktur w oparciu o dane wynikające z prowadzonej ewidencji i oświadczenie nabywcy o zgubieniu paragonu. Jednocześnie należałoby zastosować wtedy podwójną ewidencje wykonanej czynności, co w konsekwencji będzie skutkowało podwójnym odprowadzeniem podatku VAT.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w formie indywidualnych gospodarstw rolnych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwoty podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. W art. 106 ust. 1-3 cytowanej ustawy, o podatku od towarów i usług ustawodawca wymienił podatników, którzy są obowiązani do wystawiania faktur VAT. Zgodnie z ust. 1 ww. artykułu podatnicy podatku od towarów i usług są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. W ust. 2 tegoż artykułu postanowiono, iż przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze. Natomiast art. 106 ust. 3 przedmiotowej ustawy stanowi, iż przepisy art. 106 ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi. Jednak w niektórych przypadkach podatnicy wymienieni w art. 106 ust. 1-3 zostali zwolnieni z obowiązku dokumentowania ww. transakcji fakturą.

W myśl art. 106 ust. 4 ww. ustawy podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur o których mowa w ust. l i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury. Z powyższych przepisów wynika, że podatnik dokonując dostawy lub świadcząc usługi dla osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej jest zobowiązany wystawić fakturę VAT tylko i wyłącznie w przypadku gdy osoby te zażądają wystawienia faktury. Jeżeli ww. osoby nie zgłaszają takiego żądania podatnik nie ma obowiązku wystawiania dla nich faktur VAT.

Jeżeli faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do kopii faktury podatnik obowiązany jest dołączyć paragon dokumentujący tą sprzedaż zgodnie z § 11 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.) co oznacza, że nabywca otrzyma od sprzedawcy jedynie fakturę.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że osoba fizyczna żąda wystawienia faktury. W związku z tym, Szpital zobowiązany jest do wystawienia faktury zgodnie z art. 106 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Jednocześnie ma obowiązek dołączenia do tej faktury paragonu z kasy rejestrującej.

Na dzień wydania niniejszej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku od towarów i usług, w tej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.
Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących,
- nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, Ośrodek Zamiejscowy w Nowym Sączu za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Nowym Sączu w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazać dowody uzasadniajace to żądanie.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika