W sprawie stawki VAT dla dostawy krajowej przedmiotów kolekcjonerskich nabytych od kontrahenta unijnego.

Pismem z dnia 21.06.2006r. uzupełnionym pismem z dnia 28.07.2006r zwrócił się Pan z prośbą o udzielenie pisemnej informacji m. in. w zakresie stosowania przepisów w podatku od towarów i usług. Z przedstawionej we wniosku sytuacji wynika, że dokonuje Pan nabycia monet od kontrahentów unijnych w celu dalszej odsprzedaży. Do pisma dołączył Pan fakturę potwierdzającą nabycie monet od niemieckiego kontrahenta, na której zaznaczono, że kwota zapłaty nie zawiera podatku VAT. Faktura dotyczy nabycia monet srebrnych ( poz. 1 i 3 faktury) i jednej monety złotej ( poz. 2 faktury). Zarówno dostawca jak i nabywca podali numery identyfikujące ich na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. Powołując się na decyzję wydaną przez tutejszy organ podatkowy wyrażającą zgodę na obliczanie marży jako różnicę pomiędzy łączną wartością dostaw a łączną wartością nabyć w okresie rozliczeniowym, oblicza Pan podatek VAT od marży w stosunku do poz. 1 i 3 ww. faktury. W związku z powyższym zadaje Pan pytanie o stawki VAT jakimi powinny być opodatkowane wykazane na ww. fakturze monet w przypadku ich sprzedaży w kraju.
Ponadto zadaje Pan pytanie dotyczące kolejności rozliczania podatku VAT i podatku dochodowego.

W piśmie z dnia 28.07.2006r sformułował Pan własne stanowisko stwierdzając, że w stosunku do poz. 1 i 3 faktury stosuje Pan opodatkowanie marży, natomiast w stosunku do monety z poz.2 - zwolnienie z VAT.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Brzegu po przeanalizowaniu Pana wniosku stwierdza, że zawarte w nim stanowisko jest prawidłowe.

Stosownie do art. 41 ust.1 w związku z art.5 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r Nr 54, poz. 535 ze zm.) dostawę przedmiotów kolekcjonerskich (monet) opodatkowana jest stawką 22%. Natomiast zgodnie z art. 43 ust.1 pkt 7 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę, łącznie z pośrednictwem, dotyczącą walut, banknotów i monet używanych jako prawny środek płatniczy, z wyłączeniem przedmiotów kolekcjonerskich, za które uważa się monety ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknoty, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub które mają wartość numizmatyczną.
Dostawa przedmiotów kolekcjonerskich w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług może korzystać z dwóch form opodatkowania podatkiem VAT: na zasadach marży i na zasadach ogólnych.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ww. ustawy w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku.

W myśl ustępu 10 tego artykułu przepisy te dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:
1) osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, nie będącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15 lub nie będącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2) podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust.1 pkt 2 lub art. 113;
3) podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust.4 i 5;
4) podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartych w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5 podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartych w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Zatem jeśli dostawa numizmatów realizowana jest w następstwie ich nabycia od podmiotów określonych w art. 120 ust. 10 opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 22% podlega marża sprzedawcy.

Zgodnie z art. 106 ust.7 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wystawiane są faktury wewnętrzne. Zgodnie z art. 41 ust.1 ww. ustawy o VAT dostawa numizmatów opodatkowana jest stawką 22% i z taką stawką powinna być wystawiona faktura wewnętrzną.

Stosownie do treści art. 121 ust.1 pkt 2 ustawy o VAT, gdy złote monety spełniają łącznie następujące warunki:
1) posiadają próbę co najmniej 900 tysięcznych,
2) zostały wybite po roku 1800,
3) są lub były obowiązującym środkiem płatniczy w kraju pochodzenia,
4) są sprzedawane po cenie, która nie przekracza o więcej niż 80% wartości rynkowej złota zawartego w monecie,zaliczane są do złota inwestycyjnego. Wg ust. 2 art. 121 złote monety wymienione w spisie ogłaszanym co roku w serii C Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich spełniają warunki określone w ust.1 pkt 2 przez cały rok obowiązywania spisu. Natomiast wg ust. 3 ww. monet nie traktuje się jako przedmiotów kolekcjonerskich posiadających wartość numizmatyczną.
Zatem, jeżeli sprzedawane monety traktowane jako złoto inwestycyjne spełniają ww. warunki będą podlegały zwolnieniu od podatku na mocy art. 122 ust.1 ustawy o VAT.

Reasumując, w stosunku do monet wymienionych w poz.1 i 3. załączonej do pisma faktury przy sprzedaży zastosuje Pan 22% stawkę VAT. Natomiast moneta z poz. 2 ww faktury, o ile spełni wymogi ww. art. 121 ust.1 pkt 2, będzie podlegać zwolnieniu z podatku VAT.

W sprawie kolejności opodatkowania dochodu podatkiem dochodowym i podatkiem VAT zostanie udzielona interpretacja odrębnym pismem.

Jednocześnie należy wskazać, że niniejsza informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dokonana została dla konkretnego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku na dzień zaistnienia tego zdarzenia.

Stosownie do art. 14b §1 Ordynacji podatkowej, interpretacja, o której mowa w art14a §1, nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik zastosował się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art.14a §4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja, o której mowa w art.14a §1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowych właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w §5 (art.14b §2 Ordynacji podatkowej).

Od niniejszego postanowienia w trybie art.14a §4 i art.236 §1 Ordynacji podatkowej służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Brzegu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia - art.236 §2 pkt.1 Ordynacji podatkowej. Zażalenie zgodnie z art.222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia.