Czy prawidłowo Spółka postępuje wykazując usługę transportową jako niepodlegającą opodatkowaniu (...)

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka zawarła umowę z kontrahentem francuskim na wykonanie i dostawę towarów z Polski do Francji. Towar jest wywożony na zlecenie Spółki przez polską firmę spedycyjną, która obciąża Spółkę kosztami tego transportu. Zgodnie z zawartą z kontrahentem francuskim umową osobno ustalono cenę za towar a osobno za transport (niezależnie od tego na jaką wartość będzie faktura od polskiego przewoźnika). Należność za transport stanowi odrębną pozycję na fakturze ?usługa transportowa?. Na fakturze Spółka zamieszcza również unijny NIP nabywcy.

Pytanie Spółki:

Czy prawidłowo Spółka postępuje wykazując usługę transportową jako niepodlegającą opodatkowaniu VAT w Polsce i jednocześnie wykazując ją w poz. 21 deklaracji VAT?, czy też powinna całość transakcji tj. towar + usługa transportowa potraktować jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów opodatkowaną stawką VAT 0%?

Stanowisko Spółki:

Zdaniem Spółki, aby można było opodatkować usługę transportową stawką VAT 0%, jej wartość musiałaby zostać wliczona w cenę towaru. W przypadku jednakże wykazania tej usługi (ze względu na warunki kontraktu) w odrębnej pozycji faktury istnieje konieczność ustalenia jej miejsca świadczenia w celu określenia czy usługa ta podlega opodatkowaniu VAT w Polsce. W związku z tym, że unijny nabywca podał Spółce numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium Francji, miejscem świadczenia usługi transportowej jest terytorium państwa, które wydało nabywcy ten numer, powodując przeniesienie na nabywcę konieczność opodatkowania tej usługi w państwie nabywcy.

Ocena prawna stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 wspomnianej ustawy o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (art. 8 ust. 1 ww. ustawy).

Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 29 wspomnianej ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, który jest kwotą należną z tytułu sprzedaży, pomniejszoną o kwotę podatku należnego. Przepisy ww. ustawy, nie określają wprost, iż koszty transportu związanego z dostawą towaru włączone są w podstawę opodatkowania tej dostawy.

Podstawa opodatkowania dla obrotu krajowego została szczegółowo uregulowana w art. 11 A Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych ? wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku 77/388/EEC (Dz. U. L. Nr 145 z dnia 13.06.1977 r.). Przepis art. 11 A pkt 2 b) stanowi, że podstawa opodatkowania obejmuje dodatkowe koszty takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi dostawca obciąża nabywcę. Przepis ten dotyczy kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji.

Powyższe przepisy Dyrektywy jednoznacznie wskazują na to, że koszty transportu mogą powiększać wartość dokonywanej czynności (np. dostawy towarów), a co się z tym wiąże zwiększać podstawę opodatkowania. Możliwość ta może dotyczyć jednak tylko tych kosztów, które niewątpliwie zwiększając kwotę należną z tytułu transakcji, nie są wykazywane jako odrębne świadczenie. Jedynie bowiem w takiej sytuacji ? pełnego wliczenia - można twierdzić, że koszty transportu są elementem podstawowego świadczenia i wówczas podlegają opodatkowaniu według właściwych dla niego zasad (stawka podatkowa, moment powstania obowiązku podatkowego).

Jeżeli jednak umowa zawarta przez podatnika z kontrahentem przewiduje (przy dostawie towaru) odrębne rozliczenie i fakturowanie kosztów transportu, wówczas na fakturze dokumentującej dostawę towaru obok pozycji określającej wartość towaru lub na osobnej fakturze należy wyodrębnić koszty transportu. W sytuacji takiej, zdaniem tut. Organu, zastosowanie znajdą przepisy dotyczące opodatkowania usług transportowych.

Z przedstawionego stanu faktycznego sprawy wynika, iż w umowie z kontrahentem francuskim osobno ustalono cenę za towar i osobno za transport.

Ponieważ towar jest wywożony z terytorium Polski na terytorium Francji, przywołać należy przepis art. 28 ust. 1 ustawy, w myśl którego w przypadku transportu towarów, którego rozpoczęcie i zakończenie ma miejsce odpowiednio na terytorium dwóch różnych państw członkowskich, zwanego dalej 'wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów', miejscem świadczenia usługi jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna, z zastrzeżeniem ust. 3.

Przepis art. 28 ust. 3 ustawy stanowi, iż w przypadku gdy nabywca usługi, o której mowa w ust. 1 i 2, podał dla tej czynności świadczącemu wewnątrzwspólnotową usługę transportu towarów numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia transportu, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer.

Spółka we wniosku wskazała, iż nabywca usługi podał numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium Francji. Zatem w przedstawionym stanie faktycznym zastosowanie znajduje przepis art. 28 ust. 3 ustawy, tj. miejscem świadczenia usługi transportowej jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer, czyli Francja.

Zgodnie z objaśnieniami do deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 zamieszczonymi w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 19 września 2005 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 185, poz. 1545), w części C, w poz. 21 wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy.

Reasumując należy stwierdzić, iż przedmiotowa usługa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce i powinna zostać wykazana w poz. 21 deklaracji VAT- 7.

Na gruncie obowiązujących przepisów należy stwierdzić, że stanowisko zaprezentowane przez podatnika jest prawidłowe.

Niniejsze postanowienie - na mocy art. 143 § 2 pkt 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa - wydane zostało z upoważnienia Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu.