Czy w przypadku powzięcia decyzji o przeznaczeniu samochodu osobowego na potrzeby służbowe, Spółka (...)

Czy w przypadku powzięcia decyzji o przeznaczeniu samochodu osobowego na potrzeby służbowe, Spółka powinna dokonać korekty wcześniej odliczonego podatku naliczonego w miesiącu przekwalifikowania samochodu osobowego na środek trwały?

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 12.04.2006 r., L.Dz. 00219/KG/2006 (data wpływu 14.04.2006 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej korekty podatku naliczonego w przypadku przeznaczenia towaru handlowego - samochodu osobowego na potrzeby służbowe, jest nieprawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 14.04.2006 r. do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej , udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny opisany przez wnioskodawcę.

Spółka jako dealer prowadzi sprzedaż samochodów osobowych. Wszystkie zakupione samochody przeznaczone są do dalszej odsprzedaży. Samochody te przyjmowane są do magazynu na zapas w cenie netto. Spółka odlicza podatek naliczony VAT od zakupionych samochodów. W przypadku przeznaczenia samochodu osobowego do jazd próbnych i demonstracyjnych Spółka rejestruje te samochody. Są one używane w okresie krótszym niż 1 rok i traktowane jako towary stanowiące składnik majątku Spółki. W przypadku planowanego użytkowania samochodu osobowego powyżej 1 roku Spółka rejestruje samochód, wycofuje go ze stanów magazynowych i wprowadza do ewidencji środków trwałych w dacie przekazania do użytku. Samochody te mogą być użytkowane nie tylko do celów administracyjnych, a także jako samochody zastępcze, czy też jako samochody demonstracyjne w zależności od potrzeb w danym momencie, dniu. Sprzedaż samochodów w każdym przypadku jest opodatkowana stawką VAT 22%, bez względu na to czy samochód był towarem, samochodem demonstracyjnym czy też środkiem trwałym.

Pytania wnioskodawcy.

Czy w przypadku powzięcia decyzji o przeznaczeniu samochodu osobowego na potrzeby służbowe Spółka powinna dokonać korekty wcześniej odliczonego podatku naliczonego w miesiącu przekwalifikowania samochodu osobowego na środek trwały?

Stanowisko wnioskodawcy w sprawie:

Spółka powstała z podziału innej spółki. Spółka dzielona posiada interpretację w tym zakresie właściwego miejscowo Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego z dnia 03.

06.2004r. Nr US72/RPP1/443-133/04/RW. Wydana interpretacja podatkowa zgodna jest ze stanowiskiem Spółki. W momencie zakupu samochodu osobowego Spółka nie jest w stanie stwierdzić, które samochody będą towarem, samochodem demonstracyjnym, czy też samochodem używanym do celów administracyjnych. Zamiarem Spółki jest odsprzedaż wszystkich zakupionych samochodów. Przepis ograniczający odliczenie podatku naliczonego w art. 86 ust. 3 ustawy o VAT nie dotyczy według art. 86 ust. 4 pkt 7 ustawy o VAT przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odsprzedaż tych samochodów (pojazdów). W przepisie tym brak jest zakazu o odliczeniu podatku naliczonego VAT w przypadku przekwalifikowania samochodu osobowego z towaru na środek trwały.

Ocena prawna stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.

Przepisem art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, postanowiono, że w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi tylko 60% kwoty podatku określonego w fakturze nabycia lub podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Norma ukształtowana tym przepisem prowadzi do ograniczenia w znacznym stopniu prawa podatnika do odliczenia pełnej kwoty podatku wykazanego w fakturze, co jest wyraźnym odstępstwem od uregulowania zawartego w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT.

Jednocześnie w ust. 4 art. 86 ustawy o VAT przewidziano szereg odstępstw od powyższego ograniczenia. I tak zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 7 lit a ustawy o VAT przepis ust. 3 nie dotyczy przypadków (nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony), gdy przedmiotem działalności podatnika jest odprzedaż tych samochodów (pojazdów).

Przepis ten zdaje się wskazywać, że prowadzenie działalności w zakresie odsprzedaży samochodów osobowych jest jedynym warunkiem, jaki podatnik musi spełnić, aby w jego przypadku podatek wykazany w fakturze dokumentującej nabycie takiego samochodu stanowił w całości podatek naliczony (nie wprowadzono żadnych dodatkowych warunków czy ograniczeń).

Trudno jednak zakładać, że ustawodawca chciał osiągnąć efekt w postaci pełnej odliczalności podatku od każdego samochodu osobowego i w każdym przypadku, jeżeli tylko zakup dokonywany jest przez podatnika zajmującego się sprzedażą takich pojazdów (ewentualnie mającego zgłoszony tego rodzaju przedmiot działalności). Nie jest też wystarczające stwierdzenie, że każdy zakupiony samochód przeznaczony jest do odsprzedaży, ponieważ niemal żaden podatnik nabywając samochód nie zakłada, że będzie go używał do całkowitego wyeksploatowania.

W tej sytuacji, skoro przepis art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a ustawy o VAT jest odstępstwem od reguły, zgodnie z którą w przypadku samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi tylko 60% kwoty podatku określonej w fakturze - nie więcej jednak niż 6.000 zł, to należy go interpretować ściśle, aby w ten sposób nie wypaczyć sensu wprowadzonego unormowania.

Inaczej rzecz ujmując: poprzez interpretację ww. przepisu nie można zróżnicować sytuacji podatników (w odniesieniu do takiego samego stanu faktycznego, np. używania samochodu do celów serwisowych lub administracyjnych) przyznając niektórym z nich uprawnienia, które stoją w sprzeczności z generalną zasadą częściowego tylko uznawania podatku wykazanego w fakturze nabycia samochodu osobowego za podatek naliczony.

Dlatego, zdaniem Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu, wyjątek określony w art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a ustawy o VAT ma charakter nie tylko podmiotowy, ale również przedmiotowy, tzn. odnosi się wyłącznie do tych samochodów, które przeznaczone są do dalszej odsprzedaży w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

W ten sposób w zakresie, w jakim dotyczy to odsprzedaży samochodów będącej przedmiotem prowadzonej działalności, zachowana jest jedna z podstawowych cech podatku od towarów i usług - cecha nieobciążania kosztów prowadzonej działalności.

Jednocześnie czasowe wykorzystywanie samochodu przeznaczonego do odsprzedaży do celów demonstracyjnych, a także incydentalnie do innych celów, jeżeli ten sposób używania samochodu nie stoi w sprzeczności z bezpośrednim celem jego nabycia - z odsprzedażą, zasadniczo nie wpływa na zmianę przeznaczenia takiego pojazdu.

Natomiast zachowanie prawa do pełnego podatku naliczonego przy przekwalifikowaniu nabytego samochodu osobowego i jego używaniu do innych celów, np. administracyjnych lub serwisowych (samochód zastępczy), wykracza poza cel regulacji zawartej w art. 86 ust. 4 pkt 7 lit a ustawy o VAT. W takim przypadku dla Spółki, tak jak dla każdego innego podatnika, kwotę podatku naliczonego stanowić będzie 60% kwoty podatku wykazanego w fakturze nabycia samochodu osobowego, który został przekazany do używania na cele inne niż wprost do odsprzedaży (administracyjne i serwisowe), nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Jeżeli Spółka przy nabyciu takiego samochodu odliczyła 100% podatku wykazanego w fakturze, obowiązana jest dokonać stosownej korekty pomniejszając podatek naliczony przyjęty do rozliczenia z takiej faktury.

Wobec powyższego, mając na uwadze obowiązujące przepisy, uznaje się stanowisko zaprezentowane przez Spółkę, za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie sporządzenia wniosku. Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Niniejsze postanowienie wydane zostało na mocy art. 143 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa z upoważnienia Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika