Czy umowa pożyczki udzielona przez podatnika podatku VAT podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych? (...)

UZASADNIENIE

Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie po rozpatrzeniu zażalenia Spółki ?...' Sp. z o.o. z dnia 14.07.2007 r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków - Krowodrza z dnia 03.07.2007 r. Nr PM/436-14/2/07 stwierdza, że przedstawione stanowisko organu I instancji dotyczące zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.

Spółka we wniosku z dnia 6 kwietnia 2007 r. (data wpływu do Urzędu Skarbowego - w dniu 11.04.2007 r.) o dokonanie interpretacji prawa podatkowego przedstawiła stan faktyczny sprawy z którego wynika, iż Spółka celem finansowania własnej działalności planuje zawarcie co najmniej jednej umowy pożyczki, w której wystąpi w charakterze pożyczkobiorcy. Według wyjaśnień Spółki umowa pożyczki zostanie zawarta pomiędzy podatnikami VAT, gdzie pożyczkodawca nie dokonał rejestracji działalności w zakresie PKD 65222 - pozostałe formy udzielania kredytów.

W ocenie Spółki powyższa czynność korzysta ze zwolnienia na mocy art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 09.09.2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z czym nie istnieje obowiązek złożenia deklaracji PCC oraz zapłaty tego podatku.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków - Krowodrza w postanowieniu z dnia 03.07.2007 r. Nr PM/436-14/2/07 stwierdził, iż stanowisko przedstawione we wniosku w zakresie zwolnienia określonego w art. Z pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w przypadku umowy pożyczki, w której pożyczkodawcą jest podatnik VAT - jest prawidłowe.

W zażaleniu odwołujący się podnosi zarzut, iż odpowiedź organu I instancji narusza art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej (sprzeczność sentencji orzeczenia z treścią uzasadnienia) oraz że zaskarżone postanowienie zostało doręczone po upływie terminu określonego w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, wnosząc o jego uchylenie.

Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie po zapoznaniu się z aktami sprawy, stwierdza co następuje:

Umowa pożyczki jest czynnością cywilnoprawną podlegającą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit.b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 68 poz. 450).

W myśl art. 2 pkt 4 powołanej ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:
a) opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
b) zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
- umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
- umowy spółki i jej zmiany
- umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Z kolei na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) czynność udzielenia pożyczki (udzielania pożyczek) innemu niepowiązanemu podmiotowi, dokonywana przez niezwolnionego podmiotowo podatnika podatku VAT jest usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Jako iż usługa ta jest sklasyfikowana wg PKWiU z 1997 r. w grupowaniu 65, podlega zwolnieniu od przedmiotowego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy.

Skoro udzielanie pożyczek jest usługą objętą podatkiem VAT, lecz na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podlega zwolnieniu z tego podatku, umowa pożyczki nie podlega również podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Okoliczność braku rejestracji działalności gospodarczej w zakresie udzielania kredytów pozostaje bez wpływu na powyższe.

W takiej sytuacji nie występuje obowiązek składania deklaracji PCC.

W związku z powyższym stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków - Krowodrza zawarte w postanowieniu z dnia 03.07.2007 r. Nr PM/436-14/2/07 należy uznać za prawidłowe, bowiem w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, że opisana przez podatnika umowa pożyczki na gruncie przepisu art: 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (błędnie określana jako ?czynność zwolniona') jest wyłączona z opodatkowania.

Organ odwoławczy nie zgadza się z zarzutem Spółki naruszenia art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej poprzez sprzeczność sentencji orzeczenia z treścią uzasadnienia zaskarżonego postanowienia. Podstawowe znaczenie dla prawidłowego stosowania art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ma ustalenie czy dokonanie określonej czynności cywilnoprawnej podlega ustawie o podatku od towarów i usług, nie ma przy tym znaczenia czy w konkretnej sytuacji powstanie zobowiązanie podatkowe, czy też przysługiwać będzie zwolnienie. Wątpliwości nie powstają, gdy czynność wchodzi w zakres działalności gospodarczej. Mogą one natomiast powstać, gdy podmiot dokonuje innej czynności (nie wchodzącej w zakres jego działalności), przy czym czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach nie wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. W takiej sytuacji powyższa czynność (pomimo, że wykonywana przez podatnika VAT) nie rodzi obowiązku w podatku od towarów i usług, co oznacza, że będzie podlegała opodatkowaniu w zakresie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Dla celów podatku VAT decydujące znaczenie dla uznania podejmowanych czynności za działalność gospodarczą ma wymóg częstotliwości, nawet gdy te czynności są wykonane jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania ich w sposób częstotliwy.

W przedstawionym stanie faktycznym (w piśmie z dnia 6 kwietnia 2007 r.) Spółka wyjaśnia iż ?planuje zawarcie co najmniej jednej umowy pożyczki'.

W świetle powyższych okoliczności Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie uznał, iż zawierając pierwszą umowę pożyczki Spółka będzie działać z zamiarem zawierania następnych umów w pewnej perspektywie czasowej. Zamiar ten został przez Spółkę zdeklarowany w piśmie z dnia 06.04.2007 r.

Reasumując należy uznać, iż stanowisko Spółki zawarte we wniosku z dnia 6 kwietnia 2007 r. (data wpływu do Urzędu Skarbowego - w dniu 11.04.2007 r.) jest w całości prawidłowe.

Odnosząc się do zarzutu doręczenia zaskarżonego postanowienia po upływie terminu określonego przepisami prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie zauważa, iż przepis art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06.2007 r. stanowił, iż w przypadku niewydania przez organ postanowienia w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w art. 14a § 1, uznaje się, że organ ten jest związany stanowiskiem podatnika zawartym we wniosku.

Powyższy przepis określa zatem podstawowy termin załatwienia sprawy, tj. wydania interpretacji, który należy liczyć od momentu faktycznego otrzymania stosownego wniosku przez organ podatkowy do dnia wydania postanowienia.

W niniejszej sprawie zapytanie Spółki z dnia 06.04.2007 r. złożono na Dzienniku Podawczym Urzędu Skarbowego Kraków - Krowodrza w dniu 11.04.2007 r. Termin do wydania postanowienia w sprawie interpretacji przepisów upływał zatem w dniu 11.07.2007 r., natomiast przedmiotowe postanowienie organu I instancji zostało wydane w dniu 03.07.2007 r., czyli w terminie wymaganym przepisami prawa.

Jednocześnie organ odwoławczy zauważa, iż polskie prawo nie jest oparte na precedensie, dlatego orzecznictwo sądów jest wiążące tylko w konkretnej sprawie. Natomiast źródła prawa w Rzeczypospolitej Polskiej wymienione są enumeratywnie w art. 87 Konstytucji RP (Dz.U. z 1997 r. Nr 78, poz 483 ze zm.). W katalogu tym, który jest katalogiem zamkniętym, nie wymienia się wyroku jako źródła prawa.

Mając powyższe na uwadze, Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie orzekł jak w sentencji.

Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Na niniejszą decyzję służy skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, wniesiona w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia.