Czy przekazywanie płatności na rzecz przedstawicielstwa z tytułu usług niematerialnych stanowi podstawę (...)

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka zamierza zarejestrować swoje przedstawicielstwo handlowe na terenie Federacji Rosyjskiej. Przedstawicielstwo będzie płatnikiem podatku VAT na terytorium Rosji. Przedstawicielstwo nie będzie prowadzić działalności gospodarczej wykonując jedynie czynności związane z reklamą, marketingiem, badaniem rynku, poszukiwaniem klientów dla Spółki. W związku z powyższym przedstawicielstwo będzie ponosić koszty usług niematerialnych związanych z jego funkcjonowaniem na terenie Rosji. Przykładowo będą to: reklamy, badania rynku, marketingowe, prawne, audytorskie, notarialne. Faktury za w/w usługi będą wystawiane na przedstawicielstwo w Rosji. Spółka Z. S.A. będzie przekazywać środki na pokrycie kosztów związanych z w/w usługami. Koszty Z. S.A. będą obciążone wartością brutto faktury wystawionej przez podmioty zewnętrzne na przedstawicielstwo.

Spółka pyta czy przekazywanie płatności na rzecz swojego przedstawicielstwa z tytułu usług niematerialnych stanowi podstawę do naliczania i odprowadzania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka stoi na stanowisku, iż przekazanie środków na rzecz przedstawicielstwa z tytułu zakupu przez nie usług niematerialnych: reklamowych, badania rynku, marketingowych, prawnych, audytorskich, notarialnych itp. należy traktować jako wypłatę należności stanowiących koszty funkcjonowania tego przedstawicielstwa i w związku z powyższym nie będzie miał do nich zastosowania przepis art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Podsumowując Spółka uważa, że nie będzie zobowiązana do pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat.

Odnosząc się do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i stanowiska Podatnika tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zryczałtowanemu podatkowi dochodowemu u źródła podlegają uzyskane na terytorium Polski przychody podatników o których mowa w art. 3 ust. 2 z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze ustala się w wysokości 20% przychodu.

Z kolei wymieniony art. 3 ust. 2 w/w ustawy stanowi iż podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, które osiągają na terytorium RP.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka Z. będzie przekazywać środki na rzecz przedstawicielstwa z tytułu zakupu przez nie usług niematerialnych: reklamowych, badania rynku, marketingowych, prawnych, audytorskich, notarialnych itp. a więc usług objętych zakresem powołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 2a.

Przedstawicielstwo nie będzie prowadzić działalności gospodarczej i nie stanie się odrębnym od Spółki podmiotem. Stanowić będzie wyodrębnioną w celu wykonywania czynności związanych z reklamą, marketingiem, badaniem rynku część Spółki Z., zatem wszelkie wzajemne rozliczenia pomiędzy Spółką, a jej przedstawicielstwem będą dokonywane w ramach tego samego podatnika.

Tym samym to Spółka Z. będzie faktycznym nabywcą usług, a nie jej przedstawicielstwo. Również płatności za usługi dokonywane będą przez Spółkę Z. za pośrednictwem jej przedstawicielstwa co oznacza, iż przychody podatników o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych będą faktycznie uzyskiwane na terytorium Rzeczpospolitej Polski.

Reasumując organ podatkowy stwierdza, iż spełnione zostaną przesłanki wskazujące na zastosowanie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a zatem na Spółce jako płatniku będzie ciążył obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 20%.

Równocześnie tut. organ wskazuje, iż zgodnie z dyspozycją zawartą w treści art. 21 ust. 2 w/w ustawy przepisy art. 21 ust. 1 tej ustawy, mają zastosowanie wtedy, gdy umowa w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska nie stanowi inaczej. W konsekwencji oznacza to, iż uregulowania ratyfikowanej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, mają pierwszeństwo przed przepisami prawa krajowego.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie umowa zawarta z Rządem Federacji Rosyjskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz.U. z 1993r. Nr 125, poz.569). Jeżeli w świetle w/w umowy przychody z tytułu usług niematerialnych wymienionych we wniosku Podatnika nie podlegają opodatkowaniu, płatnik nie będzie zobowiązany do poboru tego podatku, pod warunkiem uzyskania od odbiorcy należności certyfikatu rezydencji (art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Interpretacja postanowień umowy międzynarodowej nie należy jednak do właściwości tut. organu podatkowego. Stosownie do postanowień art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, organem właściwym w zakresie pisemnych interpretacji dotyczących postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania jest Minister właściwy do spraw finansów publicznych.