Czy podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od paliwa, zakupu części zamiennych i (...)

UZASADNIENIE

Stan faktyczny: Podatnik prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług m.in. w zakresie wynajmu samochodów. Do tego celu wykorzystuje samochód 9-osobowy. Samochód ten nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i jest majątkiem prywatnym podatnika wykorzystywanym wyłącznie do prowadzonej działalności. Cena za wynajem oprócz stawki dziennej obejmuje również cenę paliwa do limitu 50 km dziennie.

Podatnik zwraca się z prośbą o interpretacje czy przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT od paliwa, zakupu części zamiennych i kosztów napraw ww samochodu. Czy odliczenie to ograniczone jest tylko do podatku VAT naliczonego proporcjonalnie do wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Jeżeli obowiązuje go ograniczenie odliczenia podatku VAT proporcjonalnie do ponoszonych kosztów, to czy prawo do odliczenia przysługuje w ciągu 2 m-cy od daty wystawienia faktury, czy też w ciągu 2 m-cy od daty zaliczenia w koszty kwoty od której został naliczony podatek VAT. Zdaniem podatnika w opisanym stanie faktycznym przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT.

Ponadto wnioskodawca stoi na stanowisku, iż ustawie nie zamieszczono ograniczeń co do wysokości odliczeń z tytułu zakupu części zamiennych i kosztu napraw. Pytanie odnosi się do przedmiotu prowadzonej działalności w związku z tym podatnik uważa że posiada prawo do pełnego odliczenia podatku VAT od paliw silnikowych części zamiennych i napraw ww samochodów. Z uwagi na brak przepisów w ustawie o VAT ograniczających odliczenia podatku VAT w zależności od zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, podatnik uważa, że przysługuje mu prawo odliczenia podatku VAT w całości.

Ocena prawna stanu faktycznego

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl artykułu 86 ust. 2 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7:

1. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:
   a) z tytułu nabycia towarów i usług,
   b) potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
   c) od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu
   - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;
2. 2) w przypadku importu - suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego;
3. 3)zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6;
4. 4)kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Z powyższego wynika, iż odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatkiem należnym (tj. powstaniem zobowiązania podatkowego).

Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz nie podlegających podatkowi od towarów i usług.

Realizacja prawa podatnika do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług została obwarowana ograniczeniami ustawowymi określonymi w art. 88 w/w ustawy. Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 (samochód osobowy oraz inne pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony)

Równocześnie przepis art. 88 ust. 3 pkt 1 ustawy stanowi, iż przepis ust.,1 pkt 2 nie dotyczy: wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, o których mowa w w art. 87 ust. 3, oraz z nabyciem gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów.

Z powyższych przepisów wynika, iż do zachowania prawa do odliczenia podatku muszą być spełnione zarówno warunki pozytywne, czyli wykorzystanie towarów i usług do czynności opodatkowanych, jak również musi zaistnieć brak wystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 w/w ustawy, czyli nie uznanie powyższych wydatków za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Z przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego wynika, iż będąc czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzi działalność m.in. w zakresie wynajmu samochodów wykorzystując do tego celu samochód 9-osobowy. Przedmiotowy samochód nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych lecz jest wykorzystywany wyłącznie do prowadzonej działalności.

Koszty uzyskania przychodów z poszczególnego źródła zdefiniowane zostały w przepisie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), który przez pojęcie to rozumie wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Podstawową przesłanką decydującą o kwalifikacji kosztów jest ścisły związek między poniesieniem kosztów a powstaniem lub zwiększeniem przychodu. Podatnik w momencie nabycia towaru lub usługi (tj. poniesienia wydatków w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) dokonuje kwalifikacji tego wydatku, czy został on poniesiony w celu uzyskania przychodu, a tym samym czy istnieje możliwość zaliczenia go do kosztów uzyskania przychodów. Każdy wydatek wymaga bowiem indywidualnej oceny i decyduje tu racjonalne przekonanie podatnika, że wydatkowany koszt doprowadzić powinien do uzyskania w przyszłości przychodu.

W związku z powyższym podatnik nie może odliczyć podatku naliczonego od nabycia towarów bądź usług, jeżeli przepisy o podatku dochodowym nie pozwalają na zaliczenie wydatków związanych z nabyciem tychże towarów lub usług do kosztów uzyskania przychodów (za wyjątkami określonymi w przepisie art. 88 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 ustawy o VAT). Jeżeli przepisy te nie wskazują, że podatnik nie ma prawa zaliczyć poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od dokonanych zakupów na zasadach ogólnych.

Jeżeli zatem poniesione przez Podatnika wydatki mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a nabycie towarów lub usług nastąpiło w celu wykorzystania ich do uzyskania przychodów z prowadzonej działalności, to z uwzględnieniem wymogów ustawy o podatku od towarów i usług przysługuje Podatnikowi prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego od nabycia towarów, bądź usług.

Z powyższego wynika że jeżeli wydatki na paliwo, części zamienne i koszty napraw mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów a ich nabycie nastąpiło celem ich wykorzystania do uzyskania przychodów z prowadzonej działalności wówczas podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabycia towarów i usług.

Ponadto zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Na podstawie art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a) przepis ust. 3 nie dotyczy przypadków gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Jednocześnie zgodnie z zapisem art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o których mowa w art. 86 ust. 3.

We wniosku o interpretacje podatnik opisując stan faktyczny wskazuje, iż przedmiotowy samochód wykorzystywany jest przez niego wyłącznie do wynajmu (wynajem samochodów jest przedmiotem działalności podatnika) a ponadto cena dziennej stawki obejmuje również cenę paliwa. Na gruncie zacytowanych powyżej przepisów należy uznać iż stanowisko podatnika przedstawione we wniosku o interpretację jest prawidłowe o ile zgodnie z zapisem art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b) przedmiotowy samochód przeznaczony jest wyłącznie na wskazane cele przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy.