Czy sprzedając w/w części samochodu należy w podatkowej księdze przychodów i rozchodów ująć (...)

Pismem z dnia 05-10-2006 r. (data wpływu do tutejszego organu podatkowego 26-10-2006r.) zwrócił się Pan z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, przedstawiając następujący stan faktyczny: W dniu 14-10-2004 roku został zakupiony samochód ciężarowy Nissan, od którego przy zakupie nie przysługiwało prawo odliczenia VAT. Samochód został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i została naliczona amortyzacja. W sierpniu 2006 roku został on przerobiony na autolawetę, tj. został zdemontowany kontener i winda od tego samochodu, a została dokupiona i zamontowana platforma lawety samochodu. Podwyższyło to wartość środka trwałego, a od platformy został odliczony podatek VAT. Następnie sprzedano kontener i windę stosując stawkę zwolnioną, traktując to jako towar używany w związku z art. 43 pkt. 1 ust. 22 ustawy o podatku od towarów i usług. Przy sprzedaży zdemontowanej części samochodu nie zaliczono w koszty niezamortyzowanej wartości samochodu ciężarowego, ponieważ samochód nadal stanowi środek trwały firmy (z przeznaczeniem już nie jako samochód ciężarowy tylko autolaweta) i wykorzystywany jest do świadczenia usług przewozu w działalności gospodarczej. Tak więc sprzedaż kontenera i windy opodatkowano w całości podatkiem dochodowym.

Sformułował Pan też następujące pytanie: czy sprzedając w/w części samochodu należy w podatkowej księdze przychodów i rozchodów ująć niezamortyzowaną wartość środka trwałego i w jaki sposób ją określić ? Sformułował Pan też własne stanowisko w sprawie stwierdzając, iż: w podatku dochodowym ujęto w całości sprzedaż kontenera i windy, nie ujmując w kosztach niezamortyzowanej części wartości samochodu.Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę oraz stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia tego zdarzenia, postanawia udzielić następującej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. Nr 14 poz. 176 ze zm.) za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Natomiast u podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.Tak więc wszelkie kwoty należne z tytułu sprzedaży towarów i usług w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej stanowią przychód z tego źródła. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż dokonał Pan modernizacji środka trwałego w postaci samochodu ciężarowego przebudowując go na lawetę do przewozu samochodów. Natomiast zdemontowane elementy, nieprzydatne po modernizacji zostały sprzedane.

Sam samochód dalej znajduje się w ewidencji środków trwałych i jest użytkowany do prowadzonej działalności gospodarczej.Biorąc zatem pod uwagę powyższe przychodem ze sprzedaży zdemontowanych elementów modernizowanego pojazdu będzie kwota faktycznie otrzymana z ich sprzedaży. Natomiast źródłem tego przychodu będzie bez wątpienia pozarolnicza działalność gospodarcza, z uwagi na fakt, iż zbywane składniki były związane z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą.Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 1 kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Szczególną formą zaliczania poniesionych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów jest amortyzacja, polegająca na rozłożeniu w czasie zaliczenia poszczególnych wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 2 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają między innymi środki transportu stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu, zwane środkami trwałymi. Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż amortyzacji podlegają samochody stanowiące środki trwałe, nie zaś poszczególne ich elementy.Natomiast przez niezamortyzowaną wartość środka trwałego rozumie się różnicę pomiędzy wartością początkową środka trwałego w rozumieniu art. 22g w/w ustawy, a dokonanymi na zasadach art. 22h w/w ustawy odpisami amortyzacyjnymi. Przypadki, w których niezamortyzowana wartość środków trwałych, może stanowić koszt uzyskania przychodu i powinna zostać rozliczona w podatkowej księdze przychodów i rozchodów zostały enumeratywnie wymienione w art. 22 oraz art. 23 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.Zgodnie z tymi przepisami niezamortyzowana wartość środków trwałych może stanowić koszt uzyskania przychodu w następujących przypadkach: . odpłatnego zbycia danego środka trwałego, . strat w środkach trwałych, . strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, z wyjątkiem sytuacji, gdy środki trwałe utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności,. wniesienia aportem do spółki lub spółdzielni.Mając na uwadze powyższe regulacje należy stwierdzić, iż w opisanym stanie faktycznym nie zachodzi żadna z wyżej wymienionych przesłanek, która umożliwiałaby zaliczenie w ciężar kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej części samochodu z przed jego modernizacji. Miała tu miejsce wyłącznie modernizacja środka trwałego nie nastąpiło zaś odpłatne zbycie tegoż środka trwałego, strata w środku trwałym, likwidacja czy też przekazanie aportem do spółki czy też spółdzielni. Samochód ten jest dalej zdatny do użytkowania, znajduje się w ewidencji środków trwałych oraz jest wykorzystywany na potrzeby prowadzonej przez Pana pozarolniczej działalności gospodarczej, natomiast sprzedaży uległy wyłącznie zbędne elementy samochodu, nie będące wyodrębnionymi środkami trwałymi. Mając zatem na uwadze przedstawiony stan faktyczny i obowiązujący stan prawny należy stwierdzić, iż sprzedaż części samochodu pochodzących z modernizacji środka trwałego stanowi przychód podatnika z pozarolniczej działalności gospodarczej. Natomiast niezamortyzowana, do dnia modernizacji wartość środka trwałego nie stanowi kosztów uzyskania przychodów.Zatem Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku stwierdza, iż stanowisko podatnika zawarte we wniosku z dnia 05-10-2006 r. jest prawidłowe. Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, interpretacja niniejsza nie jest wiążąca dla wnioskodawcy. Wydana interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli właściwych dla wnioskodawcy - art. 14b § 2 w/w ustawy.Informacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jest wiążąca do czasu zmiany przepisów prawa, które były przedmiotem interpretacji.Stronie przysługuje zażalenie do organu odwoławczego Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku ul. Świętojańska 13, w terminie 7 dni od daty otrzymania niniejszego postanowienia.Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie ( art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej ).