'Czy podatnik w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kol.14 ma prawo w czerwcu 2007r. zaliczyć (...)

U Z A S A D N I E N I E Pismem z dnia 26.06.2007 r. ( data wpływu 27.06.2007 r. ), uzupełnionym 03.07.2007 r., zwrócił się Pan z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego, przedstawiając następujący stan faktyczny : Prowadzi Pan działalność gospodarczą w ramach spółki jawnej . Na podstawie stosownych przepisów prawa podatkowego spółka jawna zobowiązana jest do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów na zasadach określonych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów ( Dz. U. Nr 152 , poz. 1475 ze zm.). Wspólnicy spółki jawnej opłacają podatek dochodowy wg stawki w wysokości 19 % i są ? małymi podatnikami w rozumieniu art.5 a ust.1 pkt.20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych . Do celów prowadzonej działalności gospodarczej spółka jawna w dniu 27 kwietnia 2007 r. nabyła za kwotę 26.967, 21 zł używany samochód ciężarowy marki Fiat Panda o dopuszczalnej masie całkowitej niższej niż 3,5 tony, dla którego wydano zaświadczenie , o którym mowa w art.5 c ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz.176 ze zm.) . W dniu 7 maja 2007 r. Spółka przyjęła przedmiotowy samochód do użytkowania i zarejestrowała go w Urzędzie Miejskim w Białymstoku .W związku z wyżej opisanym stanem faktycznym zwraca się Pan z pytaniem : ? Czy podatnik w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kol. 14 ma prawo zaliczyć odpisy amortyzacyjne w 100% od wyżej wymienionego samochodu ciężarowego w czerwcu 2007 r .do kosztów uzyskania przychodów . Sformułował Pan też własne stanowisko w sprawie stwierdzając, iż :? Co do zasady u podatników zobowiązanych do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, stosownie do art.22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. Z 2000 r. nr 14 poz.176 ze zm.) do kosztów uzyskania przychodów zalicza się wydatki związane z zakresem prowadzonej działalności gospodarczej , które zostały poniesione w celu uzyskania przychodu. Ponieważ wyżej wymieniony podatnik jest ? małymi podatnikiem , na podstawie art.22 k ust.7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma on prawo dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego w koszty uzyskania przychodu w kwocie 26.967,21 zł i ewidPonadto oświadczył Pan, iż w sprawie objętej przedmiotową informacją wobec Pana nie zostało wszczęte postępowanie podatkowe , ani kontrola podatkowa lub też kontrola skarbowa, ani też nie toczy się postępowanie przed sądami administracyjnymi.encjonowania go w kol.14 podatkowej księgi przychodów .

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, mając na uwadze przedstawiony przez wnioskodawcę stan faktyczny i prawny obowiązujący w dacie zaistnienia tego zdarzenia, postanawia udzielić następującej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego: Zgodnie z art.22 ust.

1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. z 2000 r. Nr 14 , poz.176 ze zm), w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. kosztami uzyskania przychodu są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów , z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.23 ustawy . W myśl art. 23 ust.1 pkt 1 powołanej wyżej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodóodnosi się w ciężar kosztów podatkowych poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane na zasadach określonych w ustawie . Zasady dokonywania odpisów, jak również sposób ustalania wartości początkowej środków trwałych, zostały uregulowane w art.22 a ? 22m ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych . Zgodnie z art.22 k ust.7 w/w ustawy obowiązującym od od 01.01.2007 r., podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej z zastrzeżeniem ust.11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym równowartości 50.000 euro łącznej wartości odpisów amortyzacyjnych .Z treści powołanego wyżej przepisu wynika, że ustawodawca uzależnił stosowanie w/w metody amortyzacji od spełnienia łącznie następujących warunków :podatnik jest małym podatnikiem lub rozpoczynającym prowadzenie działalności gospodarczej, środek trwały został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i zaliczony jest do grupy 3-8 Klasyfikacji, wymienionej w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiącym Załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie jest samochodem osobowym ,wysokość jednorazowych odpisów amortyzacyjnych ograniczona jest w roku podatkowym do równowartości 50.000 euro łącznej wartości tych środków . Ponadto zgodnie z ust.8 powołanego wyżej przepisu podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust.7, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, lub stosować zasady określone w art.22h ust.4 ustawy . Stosownie do art.5a pkt 20 powołanej wyżej ustawy, małym podatnikiem jest podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży ( wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług ) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 800 000 euro. Mały podatnik może korzystać z dwóch przywilejów ? płacenia zaliczek na podatek dochodowy raz na kwartał i jednorazowej amortyzacji. Ustawodawca nie wskazał sposobu ustalania wielkości przychodu przy prowadzeniu działalności gospodarczej w formie spółki osobowej , tj. czy należy brać pod uwagę przychody całej spółki, czy tylko te , które odpowiadają proporcji posiadanych udziałów w spółce . Zauważyć jednak należy , że przy prowadzeniu działalności gospodarczej w formie spółki osobowej zaliczki na podatek dochodowy opłaca -każdy wspólnik odrębnie, a amortyzacji dokonuje spółka . Również zgodnie z art.24 a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatkowa księga przychodów i rozchodów oraz księgi rachunkowe, a także ewidencja środków trwałych prowadzona jest przez spółkę, a nie przez poszczególnych wspólników. Koszty, a więc także odpisy amortyzacyjne są ustalane w nich łącznie, bez podziału na poszczególnych wspólników. Ponadto w ewidencji środków trwałych określa się między innymi stawkę amortyzacji i kwotę odpisu za dany rok . Znaczy to, że stosowanie odrębnych metod amortyzacji przez poszczególnych wspólników jest niedopuszczalne.

W przypadku amortyzacji istotne jest kto nabył środki trwałe, prowadzi ich ewidencję idokonuje odpisów. Biorąc powyższe pod uwagę zdaniem tut. organu podatkowego ?Małym podatnikiem? dla celów jednorazowej amortyzacji musi być spółka osobowa. Definicję samochodu osobowego zawiera art.5 a pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą samochodem osobowym jest pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem :a) pojazdu samochodowego mającego jeden rząd siedzeń , który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanego na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju : wielozadaniowy ,van,b) pojazdu samochodowego mającego więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u którego długość części przeznaczonej do przewozu ładunków , mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi , przekracza 50 % długości pojazdu; dla obliczenia proporcji , o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków ,c) pojazdu samochodowego, który ma otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków, d) pojazdu samochodowego, który posiada kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjne oddzielne elementy elementy pojazdu ,e) pojazdu samochodowego będącego pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy o podatku od towarów i usług . Stosownie do art.5 c ust.1 powołanej wyżej ustawy w przypadku pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony spełnienie wymagań określonych w art.5a pkt 19 lit. a) -d), pozwalających na niezaliczenie danego pojazdu do samochodów osobowych, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego adnotację o spełnieniu tych wymagań . Zgodnie z pkt. 14 Objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów, stanowiących załącznik nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów ( Dz.U. Nr 152, poz.1475 ze zm. ) kolumna 14 księgi podatkowej przeznaczona jest do wpisywania pozostałych kosztów , w tym odpisów amortyzacyjnych. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wspólnicy spółki jawnej , na cele wykonywanej działalności gospodarczej, jako środek trwały w dniu 27.04 .2007 r. nabyli za kwotę netto 26.967,21 zł używany samochód ciężarowy Fiat Panda o dopuszczalnej masie całkowitej niższej niż 3,5 tony. Samochód ten na podstawiedodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego stosownym zaświadczeniem , został wyłączony z kategorii samochodów osobowych. W dniu7 maja 2007 r. Spółka przyjęła do używania przedmiotowy samochód i zarejestrowała w Urzędzie Miejskim w Białymstoku. Zatem jeżeli przychody spółki jawnej nie przekroczyły w 2006 r. 800.000 EURO przysługuje jej prawo jednorazowego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatku poniesionego na nabycie przedmiotowego samochodu w roku podatkowym, w którym samochód ten wprowadzono do ewidencji środków trwałych, jednak nie wcześniej niż w miesiącu ,w którym środek trwały został wprowadzony do tej ewidencji .

Wydatek ten podlega zaewidencjonowaniu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, w kolumnie 14, przeznaczonej między innymi do ewidencjonowania odpisów amortyzacyjnych. Przy prowadzeniu działalności gospodarczej w formie spółki jawnej ?małym podatnikiem dla celów jednorazowej amortyzacji jest spółka a nie poszczególni wspólnicy. Spółka też prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, w której koszty, a więc i odpisy amortyzacyjne ustalane są łącznie . Jednakże należy zaznaczyć , iż w świetle art.8 ust.1 i ust.2 pkt.1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z tytułu udziału w spółce nie będącej osobą prawną u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Powyższe zasady stosuje się również do rozliczania kosztów uzyskania przychodów. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku stwierdza, iż Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22.06.2007 r. jest nieprawidłowe w części dotyczącej określenia ?małego podatnika dla celów jednorazowej amortyzacji, zaś w pozostałej części jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, interpretacja niniejsza nie jest wiążąca dla wnioskodawcy. Wydana interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy ? art. 14b § 2 ww. ustawy. Interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jest wiążąca do czasu zmiany przepisów prawa, które były przedmiotem interpretacji. Stronie przysługuje zażalenie do organu odwoławczego ? Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku, za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, ul. Świętojańska 13, w terminie 7 dni od daty otrzymania niniejszego postanowienia. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotęi zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 w zw. z art. 239 Ordynacji podatkowej).