Dotyczy poboru opłaty skarbowej od wszelkich zaświadczeń niezbędnych do udzielania świadczeń zdrowotnych, (...)

Dotyczy poboru opłaty skarbowej od wszelkich zaświadczeń niezbędnych do udzielania świadczeń zdrowotnych, pełnomocnictw procesowych, pozwoleń na wytwarzanie odpadów niebezpiecznych i nie niebezpiecznych, pozwoleń wodno-prawnych na ujęcie wód głębinowych, zaświadczeń o niezaleganiu z opłatami za korzystanie za środowiska, pozwoleń na wycinkę drzew

W przepisie art. 14 § 5 O. p. ustawodawca przyjął, że postanowienie wydane w przedmiocie interpretacji przepisów prawa podatkowego może być przez organ odwoławczy zmienione lub uchylone w formie decyzji w dwóch przypadkach:


- jeżeli organ uzna, że zażalenie wniesione przez podatnika, płatnika lub inkasenta zasługuje na uwzględnienie, lub
- z urzędu, jeżeli postanowienie rażąco narusza prawo, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w tym także jeżeli niezgodność z prawem jest wynikiem zmiany przepisów.

W literaturze wyrażono wątpliwość, czy wszczęcie postępowania w wyniku wniesienia zażalenia może wskazywać na to, że jest to postępowanie o charakterze odwoławczym (zażaleniowym), a co za tym idzie, czy może być ono prowadzone na podstawie przepisów działu IV Ordynacji podatkowej (B. Brzeziński, M. Masternak, op.cit, s. 13). Jeżeli bowiem w przepisie art. 14a § 4 i art. 14b § 5 pkt 1 O. p. użyty został zwrot 'zażalenie', to zgodnie z dyrektywą wykładni systemowej wewnętrznej pojęciu temu należy nadać takie znaczenie, jakim ustawodawca się posługuje w ramach danego aktu prawnego. Tezy przeciwnej nie może uzasadniać argument, iż zawarte w dziale II Ordynacji podatkowej przepisy regulujące zasady wydawania pisemnych interpretacji podatkowych zawierają odesłanie wyłącznie do art. 169 § 1 i 2 oraz art. 170 § 1 z działu IV tej ustawy. Niedoskonałość przyjętych w tym zakresie unormowań nie może bowiem prowadzić do pozostawienia bez odpowiedzi szeregu rodzących się w konkretnych sprawach pytań: jakie są wymogi formalne postanowienia wydanego w przedmiocie interpretacji, w jaki sposób powinno być ono doręczone, jakie są wymogi formalne zażalenia na to postanowienie, jaki jest termin i tryb wnoszenia zażalenia oraz Kto ma legitymację do jego wniesienia? Stosując prawo należy system prawny traktować jako zupełny w tym znaczeniu, iż dla każdego zagadnienia, które domaga się rozstrzygnięcia na gruncie prawnym, należy wskazać regułę postępowania. Dlatego też należy podzielić pogląd, że do postępowania w przedmiocie udzielania pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego mogą mieć zastosowanie przepisy regulujące zasady prowadzenia postępowania podatkowego, w tym także postępowania odwoławczego (zob. S. Babiarz, B. Dauter, B. Gruszczyński, R. Hauser, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Ordynacja podatkowa. Komentarz, Warszawa 2005, s. 90 i 96). Nie jest więc w tym zakresie wyłączona możliwość zastosowania przepisu art. 233 § 1 pkt 1 o. p. Wszak przepis art. 14b O. p. nie reguluje przypadku, gdy organ odwoławczy nie zgadza się z argumentami zażalenia i w całości aprobuje stanowisko organu I instancji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie. W świetle art. 14b § 5 pkt 1 O. p. organ, do którego wniesiono zażalenie, nie ogranicza się wyłącznie do kontroli postanowienia zawierającego interpretację. Może bowiem on tę interpretację zmienić, a więc odmiennie orzec co do istoty sprawy lub może podzielić stanowisko wyrażone w udzielonej interpretacji organu podatkowego I instancji.

Porady prawne

W art. 2 ust. 1 cyt. ustawy o płacie skarbowej taksatywnie wymieniono przypadki wyłączeń z obciążenia opłatą skarbową. Wyłączenie jest stosowane przez ustawodawcę, jeżeli jego zamiarem jest wskazanie sytuacji, która - pomimo istnienia stanu faktycznego lub prawnego powodującego powstanie obowiązku uiszczenia określonej daniny publicznej - nie podlega takiemu obciążeniu. Jednocześnie ustawodawca formułuje warunki, które powinny być spełnione, aby było możliwe zastosowanie wyłączenia. Wyłączenia należy odróżnić od zwolnień. Wyłączenia są wyrazem całkowitego desinteressement ustawodawcy określonymi kategoriami stanów faktycznych lub prawnych. W literaturze przedmiotu wskazuje się, że konstrukcja wyłączenia z opodatkowania jest zaliczana do podstawowych elementów konstrukcyjnych podatku.

Wyłączenia określone w komentowanym przepisie mają charakter przedmiotowy, z tym że niektóre warunki określające możliwość zastosowania wyłączenia sformułowano za pomocą kryteriów podmiotowych. Dotyczą one podań, wniosków, załączników do podań lub wniosków, czynności urzędowych, zaświadczeń, zezwoleń oraz dokumentów stwierdzających ustanowienie pełnomocnika, a także ich odpisów (wypisów) w sprawach wymienionych w postanowieniach art. 2 ust. 1 tej ustawy. Pojęcie 'sprawa' ma charakter bardzo ogólny. Można jednak przyjąć, że będą to wszystkie sprawy, dla których materialno-prawna podstawa rozstrzygnięcia jest zawarta w przepisach, o których mowa w art. 2 ust. 1 wymienionej ustawy. Oznacza to więc, że jej przepisy w tym w części wskazanej przez wnioskodawcę w sprawach ochrony zdrowia (pkt 1 lit g tego przepisu) należy stosować łącznie z przepisami regulującymi daną materię objętą wnioskiem. Należy to rozumieć w taki sposób, że nie będą korzystały ze zwolnienia z opodatkowania np. pełnomocnictwa udzielone radcy prawnemu wnioskodawcy do występowania w imieniu inwestora (Szpitala) w sprawie wydania pozwolenia na budowę nowego obiektu z przeznaczeniem na cele ochrony zdrowia ponieważ sprawę tą regulują przepisy Prawa budowlanego: Zatem nie można podzielić poglądu zażalenia, że wszystkie czynności podejmowane przez skarżącego są związane z wykonywaniem czynności w zakresie opieki zdrowotnej (ochrony zdrowia) i korzystają z wyłączenia z opodatkowania.

Przepis art. 2 ust. 1 pkt 1 lit. g cyt. ustawy o opłacie skarbowej wyłącza obowiązek zapłaty opłaty skarbowej od dokonania czynności urzędowej, wydanie zaświadczenia i zezwolenia (pozwolenia, koncesji) albo złożenie dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury albo jego odpisu, wypisu lub kopii w sprawach: nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej oraz ochrony zdrowia. Wyłączenia z obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej określone w postanowieniach art. 2 ust. 1 pkt 1-3 tej ustawy zostały przez ustawodawcę ograniczone poprzez związanie czynności urzędowych zaświadczeń, zezwoleń, dokumentów stwierdzających ustanowienie pełnomocnika oraz ich odpisów (wypisów) ze sprawami wymienionymi w cytowanym wyżej przepisie. Użycie tych dokumentów w innych sprawach powoduje powstanie obowiązku zapłacenia opłaty skarbowej. Tym samym słuszne jest stanowisko Prezydenta Miasta Bydgoszczy wyrażone w treści skarżonego postanowienia, że tylko w sytuacjach określonych przepisami z zakresu ochrony zdrowia zawartymi w: ustawie z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408 z późn. zm.), ustawie z dnia 23 stycznia 2003 r. o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia (Dz. U. Nr 45, poz. 391 z późn. zm.), ustawie z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży (Dz. U. Nr 17, poz. 78 z późn. zm.), ustawie z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach (Dz. U. Nr 126, poz. 1384 z późn. zm.), ustawie z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych (Dz. U. z 1996 r. Nr 10, poz. 55 z późn. zm.), ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. Nr 111, poz. 535 z późn. zm.), ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. Nr 111, poz. 535 z późn. zm.) możliwe jest zastosowanie wyłączenie z obowiązku ponoszenia opłaty skarbowej. Przepis art. 2 ust pkt 1 lit g tej ustawy nie może być interpretowany jak domaga się tego skarżący w sposób rozszerzający a musi zostać interpretowany ściśle.

Kolegium zaznacza, że niniejsza interpretacja znajduje oparcie w dorobku orzeczniczym Naczelnego Sądu Administracyjnego i wojewódzkich sądów administracyjnych oraz w poglądach przedstawicieli nauki prawa podatkowego (por. stanowisko zawarte w Komentarzu do art. 2 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz.U.00.86.960), Z. Ofiarski, Ustawy: o opłacie skarbowej, o podatku od czynności cywilnoprawnych. Komentarz, Dom Wydawniczy ABC, 2003, wyd. II., które zachowało swoja aktualność na gruncie obecnie obowiązującej ustawy o opłacie skarbowej).

Mając powyższe na uwadze Kolegium orzekło jak w sentencji rozstrzygnięcia.

Niniejsza decyzja jest ostateczna. Na decyzję stronie przysługuje prawo złożenia odwołania do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia dręczenia.


Referencje

WPL.II.3120-60/1/07, postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika