Dotyczy podatkowego traktowania różnic kursowych od pożyczki denominowanej w walucie obcej zaciągniętej (...)

Dotyczy podatkowego traktowania różnic kursowych od pożyczki denominowanej w walucie obcej zaciągniętej na cele inwestycyjne.

Stosownie do art. 14 a §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie odpowiadając na zapytanie Spółki z dnia 27 listopada 2003 r. (data wpływu do tutejszego Urzędu - 21 styczeń 2004 r.) uzupełnione pismami z dnia 23 grudnia 2003 r. i 05 lutego 2004 r. w sprawie podatkowego traktowania różnic kursowych od pożyczki denominowanej w walucie obcej, zaciągniętej na cele inwestycyjne, w oparciu o przedstawiony stan faktyczny uprzejmie informuje:

Spółka w 1995 r. zawarła na okres 4 lat umowę pożyczki z Przedsiębiorstwem Państwowym na sfinansowanie wytworzenia środka trwałego. Pożyczka wypłacana była w transzach, przy czym wypłata każdej transzy wynikała z konkretnego zobowiązania inwestycyjnego Spółki.

Porady prawne

Kwota pożyczki wyrażona została w dolarach amerykańskich - USD, przy czym w umowie przewidziano, że pożyczkodawca będzie dokonywał wypłat transz pożyczki w złotych polskich - PLN, a wypłacona kwota w PLN będzie przeliczana na USD według średniego kursu NBP z dnia wpływu środków na rachunek Spółki.

Wspomniane przeliczenie na USD zostało przewidziane wyłącznie w celu ustalenia wartości pożyczki w odniesieniu do tej waluty.

Spłata sumy głównej pożyczki będzie następować przy zastosowaniu mechanizmu przeliczania rat pożyczki wyrażonych w USD na PLN według kursu średniego NBP z dnia wpływu spłaconej raty pożyczki na rachunek bankowy pożyczkodawcy.

Do chwili obecnej Spółka nie rozpoczęła jeszcze spłaty kwoty głównej pożyczki.

Z otrzymanej pożyczki w polskich złotych - PLN Spółka finansowała bezpośrednio wytworzenie środka trwałego. W wyniku przewalutowania kredytu na złote polskie w związku ze wzrostem kursu waluty obcej w momencie otrzymywania kolejnych transz w stosunku do kursu waluty z dnia oddania inwestycji do eksploatacji Spółka naliczyła ujemne różnice kursowe, które pozostają niezrealizowane z uwagi na brak spłaty rat kapitałowych pożyczki.

Z chwilą oddania środka trwałego do użytku Spółka dokonała ustalenia jego wartości początkowej uwzględniając w niej niezrealizowane różnice kursowe, które zdaniem Spółki winny korygować wartość początkową środka trwałego.

Spółka prawidłowo zauważyła, że kwestie ustalania wartości początkowej środków trwałych wytworzonych we własnym zakresie reguluje przepis art. 16g ust. 1 pkt. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 54, poz.654 ze zm.), który stanowi, że za wartość początkową wytworzonych we własnym zakresie środków trwałych uważa się koszt wytworzenia.

Stosownie do przepisu art. 16g ust. 4 wyżej cytowanej ustawy, za koszt wytworzenia uważa się wartość w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych.

Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Zgodnie z art. 16g ust. 5 wyżej cytowanej ustawy, koszt wytworzenia koryguje się o różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego zawarcie umowy pożyczki denominowanej i zastosowanie klauzuli waloryzacyjnej poprzez użycie waluty obcej nie prowadzi do wyrażenia zobowiązania w walucie obcej.

Ponieważ wydatki zostały poniesione w złotych polskich - PLN nie ma tu zastosowania zasada wynikająca z przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie są to bowiem koszty poniesione w walutach obcych ani wyrażone w walutach obcych. W tej sytuacji nie mogą powstać tzw. różnice kursowe, tym samym nie można skorygować wartości środka trwałego o różnice kursowe.

W związku z powyższym Spółka nieprawidłowo określiła wartość początkową środka trwałego zaliczając ujemne różnice kursowe.

Koszty z tytułu różnic kursowych mogą - co do zasady - występować w przypadku stosownych operacji gospodarczych wyrażonych w walutach obcych i realizowanych w takich walutach, natomiast w przedstawionym przypadku realizacja umowy pożyczki łącznie z zapłatą odsetek następowała w złotych polskich, odniesienie się zaś do kwoty wyrażonej w dolarach dokonane zostało jako forma przelicznika dla zachowania realnej wartości kwot ze względu na występującą inflację.

Według stanowiska Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego mają zastosowanie przepisy art. 16 ust. 1 pkt. 10 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów) oraz art. 16 ust. 1 pkt. 11, który stanowi, że nie uważa się za koszty naliczonych lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika