Pytanie dotyczy:? możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych (...)
Pytanie dotyczy:? możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, zarachowanych uprzednio jako przychody należne, których nieściągalność została udokumentowana protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od kwoty wierzytelności oraz ? momentu zarachowania tych wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów.
Wierzytelności objęte przedmiotowym protokołem ZOZ odliczył jako nieściągalne i zaksięgował jako koszty uzyskania przychodu w 2006r.
W związku z powyższym podatnik zadaje pytanie o wykładnię prawa podatkowego czy w prawidłowy sposób:
? zaliczył do kosztów uzyskania przychodu wierzytelności odpisane jako nieściągalne, które uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana w sposób określony w art. 16 ust. 2 pkt 3 cytowanej ustawy, tj. protokołem sporządzonym przez głównego księgowego (w oparciu o informacje przedłożone przez jednostkę sprawującą obsługę prawną) i podpisanym przez dyrektora ZOZ,
? zaliczył w/w nieściągalne wierzytelności do kosztów uzyskania przychodu w roku, w którym podpisano protokół.
STANOWISKO PODATNIKA:
Przepisy prawa nie precyzują przez kogo ma być sporządzony i podpisany protokół, ani w jakiej formie. Wydaje się więc, że prawidłowy protokół dotyczący konkretnej wierzytelności powinien obejmować, oprócz rodzajowego wyróżnienia kosztów, także uwzględnienie różnej wysokości typowych kosztów procesowych. W ocenie podatnika zatem wierzytelności ujęte w podpisanym przez kierownika zakładu protokole, określone - na podstawie informacji przedłożonych przez główną księgową oraz osobę sprawującą obsługę prawną jednostki w oparciu o typowe koszty procesowe - jako nieściągalne w związku faktem, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od kwoty wierzytelności, stanowią koszt uzyskania przychodu.
Odnośnie zaś momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów przedmiotowej wierzytelności winien nim - zdaniem podatnika - być rok, w którym przygotowano i podpisano przedmiotowy protokół.
OCENA PRAWNA STANOWISKA PYTAJĄCEGO Z PRZYTOCZENIEM PRZEPISÓW PRAWA:
Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a) ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem wierzytelności, które uprzednio na podstawie art. 12 ust.
3 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana w sposób określony w ust. 2. Art. 16 ust. 2 pkt 3 powołanej ustawy stanowi z kolei, że za wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 25, uważa się te wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od tej kwoty.Z zapisu cytowanego wyżej przepisu prawa podatkowego wynika, że protokół sporządzony przez podatnika powinien zawierać stwierdzenie, iż ustalone przez niego przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne są równe lub wyższe od kwoty danej wierzytelności. Poza stwierdzeniem, o którym mowa wyżej, przepisy prawa podatkowego nie precyzują, co powinien zawierać protokół sporządzony przez podatnika. Niemniej jednak ustalone w protokole przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne powinny opierać się na obowiązujących w tym zakresie przepisach, tj.:
1) w przypadku kosztów sądowych - ustawie z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398 z późn. zm.),
2) w przypadku kosztów zastępstwa prawnego:
? rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (...) (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 z późn. zm.),
? rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (...) (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 z późn. zm.),
3) w przypadku kosztów egzekucyjnych - ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (j.t. Dz. U. z 2006r. Nr 167, poz. 1191).
Nawiązując do - zawartej w stanowisku podatnika - kwestii dotyczącej osoby uprawnionej do podpisania w/w protokołu należy zauważyć, iż kwestia ta nie jest zagadnieniem prawa podatkowego. W oparciu zatem o art. 14a § 1 ustawy Ordynacji podatkowej nie może być przedmiotem niniejszej interpretacji. W/w przepis art. 16 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określa, iż protokół powinien być sporządzony przez podatnika. Jak zaś wynika z art. 7 § 1 ustawy Ordynacji podatkowej podatnikiem jest m.in. jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej. Kwestię zaś osoby uprawnionej do reprezentowania jednostki w analizowanym przypadku regulują przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 1991r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408 z późn. zm.).
Odnosząc się do zagadnienia związanego z momentem zakwalifikowania określonych w w/w protokole nieściągalnych wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów należy stwierdzić, iż ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie określa momentu, w którym przedmiotowe wierzytelności zalicza się do tych kosztów, lecz wiąże to z momentem uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności (art. 16 ust. 2 i 2a w/w ustawy podatkowej). Uwzględniając więc art. 16 ust. 1 pkt 20 przedmiotowej ustawy (zgodnie z którym nie stanowią kosztów uzyskania przychodów wierzytelności przedawnione) podatnik może zarachować te wierzytelności jako koszty uzyskania przychodu (najwcześniej) w roku ich uprawdopodobnienia, jak również w latach następnych, jednakże nie później niż do czasu ich przedawnienia.
Reasumując, wierzytelności odpisane jako nieściągalne, które uprzednio zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana sporządzonym przez podatnika w myśl regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych protokołem - podatnik ma prawo - w roku podpisania przedmiotowego protokołu przez osobę uprawnioną do reprezentacji - zarachować jako koszty uzyskania przychodu.
O ile zatem podatnik spełnił przedstawione w niniejszej interpretacji warunki jego stanowisko w przedmiotowej sprawie należy uznać za prawidłowe.