Pytanie dotyczy:? możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych (...)

Pytanie dotyczy:? możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, zarachowanych uprzednio jako przychody należne, których nieściągalność została udokumentowana protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od kwoty wierzytelności oraz ? momentu zarachowania tych wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów.

Zakład Opieki Zdrowotnej w ... udzielał świadczeń zdrowotnych m.in. osobom nieubezpieczonym, które nie uiściły ciążących na nich - w oparciu o obowiązujące przepisy prawa - wobec ZOZ zobowiązań. Działania podatnika zmierzające do polubownego odzyskania należnych mu kwot nie przyniosły efektu. W oparciu o notatkę informacyjną sporządzoną przez radcę prawnego uwzględniającą minimalne koszty odzyskania przedmiotowych należności, główna księgowa sporządziła protokół, w którym zostało stwierdzone, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe lub wyższe od tej kwoty. Przedmiotowy protokół został podpisany przez dyrektora jednostki.

Porady prawne

Wierzytelności objęte przedmiotowym protokołem ZOZ odliczył jako nieściągalne i zaksięgował jako koszty uzyskania przychodu w 2006r.

W związku z powyższym podatnik zadaje pytanie o wykładnię prawa podatkowego czy w prawidłowy sposób:

? zaliczył do kosztów uzyskania przychodu wierzytelności odpisane jako nieściągalne, które uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana w sposób określony w art. 16 ust. 2 pkt 3 cytowanej ustawy, tj. protokołem sporządzonym przez głównego księgowego (w oparciu o informacje przedłożone przez jednostkę sprawującą obsługę prawną) i podpisanym przez dyrektora ZOZ,

? zaliczył w/w nieściągalne wierzytelności do kosztów uzyskania przychodu w roku, w którym podpisano protokół.

STANOWISKO PODATNIKA:

Przepisy prawa nie precyzują przez kogo ma być sporządzony i podpisany protokół, ani w jakiej formie. Wydaje się więc, że prawidłowy protokół dotyczący konkretnej wierzytelności powinien obejmować, oprócz rodzajowego wyróżnienia kosztów, także uwzględnienie różnej wysokości typowych kosztów procesowych. W ocenie podatnika zatem wierzytelności ujęte w podpisanym przez kierownika zakładu protokole, określone - na podstawie informacji przedłożonych przez główną księgową oraz osobę sprawującą obsługę prawną jednostki w oparciu o typowe koszty procesowe - jako nieściągalne w związku faktem, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od kwoty wierzytelności, stanowią koszt uzyskania przychodu.

Odnośnie zaś momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów przedmiotowej wierzytelności winien nim - zdaniem podatnika - być rok, w którym przygotowano i podpisano przedmiotowy protokół.

OCENA PRAWNA STANOWISKA PYTAJĄCEGO Z PRZYTOCZENIEM PRZEPISÓW PRAWA:

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a) ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem wierzytelności, które uprzednio na podstawie art. 12 ust.

3 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana w sposób określony w ust. 2. Art. 16 ust. 2 pkt 3 powołanej ustawy stanowi z kolei, że za wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 25, uważa się te wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od tej kwoty.

Z zapisu cytowanego wyżej przepisu prawa podatkowego wynika, że protokół sporządzony przez podatnika powinien zawierać stwierdzenie, iż ustalone przez niego przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne są równe lub wyższe od kwoty danej wierzytelności. Poza stwierdzeniem, o którym mowa wyżej, przepisy prawa podatkowego nie precyzują, co powinien zawierać protokół sporządzony przez podatnika. Niemniej jednak ustalone w protokole przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne powinny opierać się na obowiązujących w tym zakresie przepisach, tj.:

1) w przypadku kosztów sądowych - ustawie z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398 z późn. zm.),

2) w przypadku kosztów zastępstwa prawnego:

? rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (...) (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 z późn. zm.),

? rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (...) (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 z późn. zm.),

3) w przypadku kosztów egzekucyjnych - ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (j.t. Dz. U. z 2006r. Nr 167, poz. 1191).

Nawiązując do - zawartej w stanowisku podatnika - kwestii dotyczącej osoby uprawnionej do podpisania w/w protokołu należy zauważyć, iż kwestia ta nie jest zagadnieniem prawa podatkowego. W oparciu zatem o art. 14a § 1 ustawy Ordynacji podatkowej nie może być przedmiotem niniejszej interpretacji. W/w przepis art. 16 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określa, iż protokół powinien być sporządzony przez podatnika. Jak zaś wynika z art. 7 § 1 ustawy Ordynacji podatkowej podatnikiem jest m.in. jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej. Kwestię zaś osoby uprawnionej do reprezentowania jednostki w analizowanym przypadku regulują przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 1991r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408 z późn. zm.).

Odnosząc się do zagadnienia związanego z momentem zakwalifikowania określonych w w/w protokole nieściągalnych wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów należy stwierdzić, iż ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie określa momentu, w którym przedmiotowe wierzytelności zalicza się do tych kosztów, lecz wiąże to z momentem uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności (art. 16 ust. 2 i 2a w/w ustawy podatkowej). Uwzględniając więc art. 16 ust. 1 pkt 20 przedmiotowej ustawy (zgodnie z którym nie stanowią kosztów uzyskania przychodów wierzytelności przedawnione) podatnik może zarachować te wierzytelności jako koszty uzyskania przychodu (najwcześniej) w roku ich uprawdopodobnienia, jak również w latach następnych, jednakże nie później niż do czasu ich przedawnienia.

Reasumując, wierzytelności odpisane jako nieściągalne, które uprzednio zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana sporządzonym przez podatnika w myśl regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych protokołem - podatnik ma prawo - w roku podpisania przedmiotowego protokołu przez osobę uprawnioną do reprezentacji - zarachować jako koszty uzyskania przychodu.

O ile zatem podatnik spełnił przedstawione w niniejszej interpretacji warunki jego stanowisko w przedmiotowej sprawie należy uznać za prawidłowe.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika