Zapytania podatnika brzmią:-Czy Spółka, pomimo braku faktury od sieci za usługi marketingowe, może (...)

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka jest dostawcą towarów do sieci supermarketów, z którymi ma podpisane kontrakty handlowe. W kontraktach tych określone zostały koszty dla Spółki z tytułu możliwości sprzedaży w tychże supermarketach. Kontrakty te podpisywane są na czas określony i jest to rok kalendarzowy.Z treści umów wynika, że za każdy miesiąc sprzedaży w w/w sieci sklepów Spółka będzie otrzymywała faktury kosztowe. Jednak kontrahenci nie zawsze terminowo wystawiają faktury i nie zawsze na odpowiednie kwoty.W związku z powyższym Spółka na podstawie umów sama dokonuje wyliczeń na jakie kwoty brakuje faktur, sporządza dowód wewnętrzny i ujmuje w kosztach w miesiącu, w którym zgodnie z umową powinny być zafakturowane i ujęte.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Bemowo po zapoznaniu się z przedstawionymi okolicznościami uznaje stanowisko strony informując co następuje:

W myśl art. 15 ust.1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych/Dz. U. nr 54 z 2000r. poz.654 ze zmianami/ kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów , z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1Zgodnie z brzmieniem art. 15ust.4e w/w ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodu uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych /zaksięgowano/ na podstawie otrzymanej faktury/rachunku/, albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury /rachunku/, z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają zasad dokumentowania zdarzeń gospodarczych. Przepis art.15 ust.1 w/w ustawy należy interpretować łącznie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatkudochodowym od osób prawnych, który zobowiązuje podatników do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami w sposób zapewniający ustalenie wysokości dochodu /straty/, podstawy opodatkowania i należnego podatku. Odrębnymi przepisami , o których mowa wyżej jest ustawa z dnia 29.09.1994r. o rachunkowości /Dz.U. nr 121 z 1994r. poz. 591 ze zm./. Przepis art.20 i 21 tej ustawy określa zasady dokumentowania operacji gospodarczych, a w szczególności warunki, jakim powinny odpowiadać dowody księgowe stanowiące podstawę zapisów w księgach rachunkowych.Zgodnie z zapisem art.20 ustawy o rachunkowości :- ust.2 Podstawą zapisów w księgach rachunkowych są dowody księgowe stwierdzające dokonanie operacji gospodarczej , zwane dalej ?dowodami źródłowymi?:1/zewnętrzne obce - otrzymane od kontrahentów,2/zewnętrzne własne - przekazane w oryginale kontrahentom,3/wewnętrzne ? dotyczące operacji wewnątrz jednostki,-ust. 3 Podstawą zapisów mogą być również sporządzone przez jednostkę dowody księgowe:1/zbiorcze ? służące do dokonania łącznych zapisów zbioru dowodów źródłowych, które muszą być w dowodzie zbiorczym pojedynczo wymienione,2/ korygujące poprzednie zapisy ,3/ zastępcze ? wystawione do czasu otrzymania zewnętrznego obcego dowodu źródłowego4/rozliczeniowe ? ujmujące już dokonane zapisy według nowych kryteriów klasyfikacyjnych.

Sporządzanie dokumentu wewnętrznego , w którym ujęto poniesione koszty sprzedaży - do czasu otrzymania prawidłowej faktury z upermarketu spełnia warunek art.20 ust.3 pkt.3 ustawy o rachunkowości. W związku z powyższym Spółka na podstawie dowodu zastępczego może ujmować w koszty wyliczone kwoty i tak je ewidencjonować.

Powyższa interpretacja w zakresie stosowania przepisów prawa datkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.