Czy zakup odzieży reprezentacyjnej (garnitury) można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu z tytułu (...)

uznać za nieprawidłowe wyrażone we wniosku stanowisko w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 04-05-2005r. (wpływ do Urzędu 05-05-2005r.) uzupełnionym pismem z dnia 09-06-2005r. wystapił Pan w trybie art.14a Ordynacji podatkowej o udzielenie pisemnej informacji w zakresie stosowania przepisów podatkowych odnośnie zaliczenia w koszty uzyskania przychodu zakupu odzieży reprezentacyjnej (garnitury). Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że jest Pan wspólnikiem spółki cywilnej i prowadząc działalność gospodarczą (produkcja części ułożyskowania drzwi suwanych w samochodach dostawczych), jako właściciel reprezentuje Pan firmę. Spółka cywilna działa na rynku już od trzech lat. Dotychczasowa reklama firmy polegała na tworzeniu i rozsyłaniu foto-ofert do klientów są organizowane wyjazdy i spotkania podczas których wygląd świadczy o firmie. Pana zdaniem zakup odzieży 'reprezentacyjnej' tj. garnitury jest ściśłe związany z osiąganiem przychodów spółki zgodnie z art.22 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i może być księgowany w koszty Spółki jako pozostałe wydatki.

Działając na podstawie art.14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005r. Nr 8 poz.60) organ podatkowy informuje:Aby można było wydatki na stroje służbowe (reprezentacyjne) uznać za koszty uzyskania przychodów, stroje te muszą jednak spełniać określone wymogi. Ubiór służbowy musi utracić charakter odzieży osobistej z uwagi na opatrzenie jej cechami charakterystycznymi dla firmy (barwa, krój, logo itp.) oraz noszenie go tylko w związku z wykonywaną pracą. Dla celów dowodowych wskazanie jest, aby treść decyzji wprowadzającej obowiązek noszenia w pracy stroju służbowego pełniącego funkcję reprezentacyjną zawierała jego szczegółowy opis (wzór) uwzględniający reprezentację firmy. Poza tym podkreślić należy, iż omawiane wyżej wydatki na zakup stroju reprezentacyjnego mogą być kosztem uzyskania przychodu jedynie w ramach limitu (0,25% przychodu), o którym mowa w art.23 ust.1 pkt 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2005r. Nr 14 poz.176 z późn. zm.) na koszty reprezentacji i reklamy.

W wyroku z dnia 09-02-1999r. sygn. akt I SA/Wr714/97 Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż wydatki na zakup odzieży mogą stanowić koszty uzyskania przychodu w ramach wydatków na reprezentację, jeżeli podatnik wykaże, że odzież ta utraciła charakter odzieży osobistej np. z uwagi na opatrzenie jej cechami charakterystycznymi dla firmy (barwa, krój, logo itp.).Nie ulega wątpliwości, że odpowiedni wygląd może mieć wpływ na wzajemny stosunek kontrahentów. Nie przesądza to jednak, że wydatek na zakup ubrania (garnitury) jest wydatkiem związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej. Obowiązujące bowiem zasady życia społecznego wymagają, aby osoby prowadzące swoje interesy w ramach działalności gospodarczej posiadały schludny wygląd, podobnie zresztą jakosoby zatrudnione w innych zawodach. Uzyskiwanie przychodów w ramach działalności gospodarczej nie jest zatem uzależnione od rodzaju noszonej odzieży, gdyż schludny wygląd niezbędny jest dla wykonywania wielu zawodów poza sferą działalności gospodarczej.Reasumując wydatki na zakup odzieży służbowej podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w ramach wydatków na reprezentację (wysokość 0,25% przychodu), ale pod warunkiem, iż odzież ta utraci charakter odzieży osobistej poprzez charakterystyczny krój, kolor, umieszczenie na nim w sposób trwały logo firmy. Z kolei wydatek poniesiony na zakup odzieży niespełniającej tych wymagań nie będzie podlegał zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego na dzień zaistnienia zdarzenia i nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli podatkowej do czasu jej zmiany lub uchylenia - zgodnie z art.14b par. 1 i 2 Ordynacji podatkowej.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art.236 par. 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).