Czy w ramach ulgi na cele rehabilitacyjne, mając prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności (...)
Czy w ramach ulgi na cele rehabilitacyjne, mając prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy można odliczyć od dochodu wydatki na dojazdy własnym samochodem na dializy do szpitala, do wysokości określonej w ustawie?
W dniu 3.11.2006 r. do tut. organu podatkowego wpłynął pisemny wniosek z dnia 2.11.2006 r. pana Bogusława C. o interpretację przepisów prawa podatkowego. (...) Wnioskodawca pyta: 'czy w ramach ulgi na cele rehabilitacyjne, mając prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy może odliczyć od dochodu wydatki na dojazdy własnym samochodem na dializy do szpitala, do wysokości określonej w ustawie.'
Z przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że posiada pan prawo do renty z tytułu dalszej całkowitej niezdolności do pracy na okres do sierpnia 2007 r. - licząc od daty 1.11.2004 r. i obecnie od 25.09.2006 r. trzy razy w tygodniu dojeżdża własnym samochodem do szpitala na dializoterapię za pomocą hemodializy. Według pana Bogusława C. wydatki poniesione na dojazdy własnym samochodem na dializy do szpitala może odliczyć od dochodu w ramach ulgi na cele rehabilitacyjne do wysokości określonej w ustawie.
Po wnikliwej analizie przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sanoku postanawia uznać stanowisko podatnika w zakresie powyższego zapytania za prawidłowe.
Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2006 r. podstawę obliczenia podatku stanowi dochód po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne. Za wydatki rehabilitacyjne uważa się - stosownie do art. 26 ust. 7a pkt 14 ww. ustawy z dnia 26.07.1991 r. - wydatki poniesione na używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczanej do I lub II grupy inwalidztwa dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł. Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach lub decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną (art. 26 ust. 7d cyt. ustawy). Według art. 26 ust. 7f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczanych do:
- I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których na podstawie odrębnych przepisów orzeczono:
a. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
b. znaczny stopień niepełnosprawności, - II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których na podstawie odrębnych przepisów orzeczono:
a. całkowitą niezdolność do pracy albo
b. umiarkowany stopień niepełnosprawności.
Z cytowanych wyżej przepisów wynika zatem, że ulga na cele rehabilitacyjne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 6 w związku z art. 26 ust. 7a pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przysługuje m.in. osobom, w stosunku do których na podstawie odrębnych przepisów orzeczono całkowitą niezdolność do pracy i niezdolność do samodzielnej egzystencji tzn. posiadającym prawo do zasiłku pielęgnacyjnego, ponieważ osoby te traktowane są jako zaliczone do znacznego czy też umiarkowanego stopnia niepełnosprawności (odpowiednio I lub II grupa inwalidztwa).
W świetle art. 26 ust. 1 pkt 7b wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.
Mając zatem na uwadze przytoczone przepisy należy stwierdzić, że aby skorzystać z ulgi związanej z koniecznym przewozem na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne, należy posiadać I lub II grupę inwalidztwa oraz być właścicielem lub współwłaścicielem samochodu osobowego oraz dojeżdżać na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż posiada pan prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, zatem przysługuje panu odliczenie od dochodu kwoty nieprzekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł, z tytułu ulgi na cele rehabilitacyjne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z ponoszeniem wydatków, o jakich mowa w art. 26 ust. 7a pkt 14 tej ustawy.