Czy odpłatność, jaką ponosi pracownik, należy opodatkować podatkiem VAT według stawki właściwej (...)

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego

Uzasadnienie

Podatnik prowadzi działalność przewozową, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz działalność socjalną, tworząc Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych (ZFŚS).

W ramach prowadzonej działalności socjalnej Podatnik m.in. świadczy usługi we własnym zakresie, poprzez własny ośrodek wczasowy lub zakupuje dla pracowników i pozostałych uprawnionych usługi socjalne u innych wyspecjalizowanych organizatorów.

Pobyt pracownika we własnym ośrodku wczasowym Spółki jest częściowo finansowany z ZFŚS. Pracownik ponosi odpłatność skalkulowaną na podstawie kosztów utrzymania ośrodka w 35%, zaś pozostała kwota jest dofinansowana z ZFŚS.

Środki ZFŚS wykorzystywane są również na organizowanie wypoczynku w obcych ośrodkach wczasowych dla pracowników i ich rodzin. Pracownik ponosi część odpłatności, zaś pozostała kwota dofinansowana jest z ZFŚS.

Podatnik zwraca się z zapytaniem czy odpłatność, jaką ponosi pracownik, należy opodatkować podatkiem VAT według stawki właściwej dla danej usługi.

Zdaniem Podatnika odpłatność wnoszona przez pracownika za pobyt w ośrodku wczasowym Spółki, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawki właściwej dla danej usługi.

Po przeanalizowaniu zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego oraz stanowiska wnioskodawcy, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik w ramach prowadzonej działalności socjalnej m.in. dofinansowuje z ZFŚS pobyt pracowników we własnym lub obcym ośrodku wczasowym.

Pobyt pracownika we własnym ośrodku wczasowym Spółki jest częściowo finansowany z ZFŚS. Pracownik ponosi odpłatność skalkulowaną na podstawie kosztów utrzymania ośrodka w 35%, zaś pozostała kwota jest dofinansowana z ZFŚS.

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych (j.t. Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 ze zm.), zwanej dalej ustawą o ZFŚS, Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych przeznaczony jest na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z niego oraz na dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o ZFŚS przez działalność socjalną rozumie się usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form krajowego wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

A zatem świadczenie przez Spółkę usług we własnym zakresie, poprzez własny ośrodek wczasowy na rzecz swoich pracowników lub zakup dla pracowników wypoczynku w obcym ośrodku wczasowym, mieści się w zakresie definicji działalności socjalnej sformułowanej w wyżej powołanym przepisie.

Natomiast na podstawie art. 5 ust. 1 pkt. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 2 cyt. ustawy na równi z odpłatną dostawą towarów traktować należy nieodpłatne przekazanie przez Podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2) wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Natomiast art. 8 ust. 2 tej ustawy stanowi, iż nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

W świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie w jakim nabywane towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Natomiast w art. 88 ustawy o VAT ustawodawca określił przypadki, w których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.

Stosownie do art. 88 ust. 1 pkt. 2 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się jeżeli wydatki na nabycie towarów lub usług nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem z podatku dochodowego.

Zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt. 45 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 54, poz. 654 z 2000 r. ze zm.) za koszt uzyskania przychodu nie uważa się wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, kosztem uzyskania przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacone zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że częściowe dofinansowanie przez pracodawcę wczasów, dokonywane jest w ramach prowadzonej przez Podatnika działalności socjalnej.

Wobec powyższego, Podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu towarów i usług sfinansowanych z ZFŚS, gdyż wydatki te nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

W konsekwencji, finansowanie w całości lub w części (poprzez dopłaty) wczasów z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nie mieści się w pojęciu świadczenia usług z uwagi na fakt, iż nie została spełniona dyspozycja z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, dotycząca prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z w/w czynnością.

Natomiast część ponad tę kwotę tj. odpłatność pracownika, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki właściwej dla tego typu usługi.