Czy sprzedaż energii elektrycznej na rzecz pracowników, z których pracodawcami podpisano umowy na (...)

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego

Uzasadnienie

Podatnik, będąc stroną Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla Pracowników Przemysłu Energetycznego (PUZP), zobowiązany jest do realizacji postanowień zawartych w tym układzie.

Zgodnie z załącznikiem nr 6 do PUZP pracownicy, emeryci i renciści pracodawców objętych Układem zbiorowym ('osoby uprawnione') mają prawo do korzystania z ulgowej odpłatności za energię elektryczną wykorzystywaną na potrzeby prowadzonego gospodarstwa domowego, tzw. taryfy pracowniczej. W myśl tych postanowień udzielenie ulgi polega na odpłatności tych osób za zużycie 1 kWh energii elektrycznej do wysokości nie przekraczającej 3000 kWh w ciągu roku wynoszącej 20% normalnej ogólnie dostępnej taryfy dla gospodarstw domowych w przypadku składników zmiennych opłaty oraz nie ponoszeniu opłaty w zakresie składników stałych, takich jak opłata abonamentowa czy stały składnik opłaty za usługę przesyłową.

W przypadku pracowników niezatrudnionych w Spółce, rozliczanie odpłatności odbywa się w oparciu o podpisane z ich pracodawcami umowy, na podstawie których Spółka otrzymuje równowartość ulgi w opłacie za energię elektryczną przyznaną tym pracownikom.

W zakresie udokumentowania rozliczeń z tytułu sprzedaży energii elektrycznej na rzecz pracowników zatrudnionych w innych podmiotach, wobec których koszty upustów w cenie energii elektrycznej pokrywają pracodawcy na podstawie umów zawartych z Podatnikiem, jako kwotę należną z tytułu sprzedaży przyjmuje się cenę w wysokości 100% taryfy stosowanej dla gospodarstw domowych, tj. bez uwzględniania upustu. Na wystawianych fakturach VAT za dostawę energii elektrycznej wykazywana jest cena netto i wartość netto sprzedanej energii w pełnej wysokości wg taryfy stosowanej dla gospodarstw domowych i podstawą obliczenia należnego podatku od towarów i usług jest wartość netto wykazana na tym dokumencie.

Podatnik zwraca się z zapytaniem, czy sprzedaży energii elektrycznej na rzecz pracowników, z których pracodawcami podpisano umowy na pokrywanie skutków stosowania 'taryfy pracowniczej', uprawnionych do odpłatności za energię elektryczną w wysokości 20% ceny za 1 kWh, powinna być dokumentowana fakturą VAT wystawioną w całości na rzecz tych pracowników, opiewającą na 100% należności z tytułu sprzedaży energii, czyli zawierającą zarówno odpłatność ponoszoną przez pracownika, jak i zwiększającą podstawę opodatkowania dopłatę dokonywaną przez jego pracodawcę.

Zdaniem Podatnika - skoro dokumentem właściwym dla udokumentowania dopłat jest faktura VAT (a nie faktura wewnętrzna) oraz, że kwota odpłatności ponoszona bezpośrednio przez nabywcę oraz dopłata otrzymywana od jego pracodawcy składa się na całość świadczenia należnego od nabywcy powiększonego o otrzymaną dopłatę i kwota ta w całości stanowi podstawę opodatkowania podatkiem VAT - należy wystawić jedną fakturę VAT, w której jako nabywca wskazany będzie pracownik, któremu przysługuje prawo do korzystania z ulgowej odpłatności.

W opinii Podatnika, w fakturze tej uwidoczniona powinna być jedna kwota, odpowiadająca sumie należności ponoszonej bezpośrednio przez pracownika oraz kwota dopłaty, którą uiszcza za danego pracownika jego pracodawca. Kwota wskazana na fakturze powinna mieć określony jeden termin płatności, wynikający z umowy o dostawę energii elektrycznej zawartej przez Spółkę z pracownikiem.

Po przeanalizowaniu wniosku Podatnika, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatnik w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, dokonuje sprzedaży energii elektrycznej na rzecz pracowników, z których pracodawcami Podatnik podpisał umowy na pokrywanie skutków stosowania 'taryfy pracowniczej', którzy zgodnie z postanowieniami Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla Przemysłu Energetycznego, uprawnieni są do odpłatności za energię elektryczną w wysokości 20% ceny za 1 kWh normalnej ogólnie dostępnej taryfy dla gospodarstw domowych w przypadku składników zmiennych opłaty oraz nie ponoszeniu opłaty w zakresie składników stałych, takich jak opłata abonamentowa czy stały składnik opłaty za usługę przesyłową.

Zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług został określony w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym opodatkowaniu tym podatkiem podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (pkt 1 cyt. przepisu).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

A zatem wykonywane przez Podatnika czynności będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie przepisów ustawy o VAT, jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Natomiast zasady ustalania podstawy opodatkowania określone zostały w art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym podstawą opodatkowania jest obrót, natomiast obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że w świetle przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r., podstawa opodatkowania z tytułu sprzedaży energii w analizowanym przypadku obejmuje kwotę odpłatności ponoszoną przez nabywcę energii elektrycznej oraz kwotę dopłaty związanej z dostawami energii otrzymanej od innych podmiotów, pomniejszoną o należny podatek VAT.

Kwota odpłatności ponoszona bezpośrednio przez nabywcę oraz dopłata otrzymywana od jego pracodawcy, z którym Podatnik podpisał umowę na pokrywanie skutków stosowania 'taryfy pracowniczej', składa się bowiem na całość świadczenia należnego od nabywcy powiększonego o otrzymaną dopłatę i kwota ta w całości stanowi podstawę opodatkowania podatkiem VAT, czego potwierdzeniem są zdania 3 i 4 art. 29 ust. 1 ustawy o VAT

Mając na uwadze, iż obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży (pomniejszona o kwotę należnego podatku), a obrót ten zwiększa się o otrzymane dopłaty, to otrzymana dopłata (stanowiąca podstawę opodatkowania jako zawierająca się w wartości sprzedaży np. odpłatnej dostawy towarów w przedmiotowej sprawie) winna zostać, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, udokumentowana fakturą. Stosownie bowiem do tego przepisu podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Jak wskazano powyżej, kwota odpłatności ponoszona bezpośrednio przez nabywcę oraz dopłata otrzymywana od jego pracodawcy składa się na całość świadczenia należnego od nabywcy i w całości stanowi podstawę opodatkowania podatkiem VAT.

Nabywcą towaru jest w analizowanej sytuacji pracownik, z którego pracodawcą podpisano umowy na pokrywanie skutków stosowania 'taryfy pracowniczej'.

A zatem należy wystawić jedną fakturę VAT, w której jako nabywca wskazany będzie pracownik, któremu przysługuje prawo do korzystania z ulgowej odpłatności.

Natomiast, z uwagi na fakt, iż podstawą opodatkowania jest całość świadczenia należna od nabywcy (pracownika), to w stosunku do całej kwoty wykazanej na fakturze, wystawionej na rzecz tego pracownika, winien być określony jeden termin płatności wynikający z umowy o dostawę energii elektrycznej zawartej przez Spółkę z tym pracownikiem.