Czy moment powstania obowiązku podatkowego powinien być rozpoznawany - w odniesieniu do całej należności (...)

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego

Uzasadnienie

Podatnik, będąc stroną Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla Pracowników Przemysłu Energetycznego (PUZP), zobowiązany jest do realizacji postanowień zawartych w tym układzie.

Zgodnie z załącznikiem nr 6 do PUZP pracownicy, emeryci i renciści pracodawców objętych Układem zbiorowym ('osoby uprawnione') mają prawo do korzystania z ulgowej odpłatności za energię elektryczną wykorzystywaną na potrzeby prowadzonego gospodarstwa domowego, tzw. taryfy pracowniczej. W myśl tych postanowień udzielenie ulgi polega na odpłatności tych osób za zużycie 1 kWh energii elektrycznej do wysokości nie przekraczającej 3000 kWh w ciągu roku wynoszącej 20% normalnej ogólnie dostępnej taryfy dla gospodarstw domowych w przypadku składników zmiennych opłaty oraz nie ponoszeniu opłaty w zakresie składników stałych, takich jak opłata abonamentowa czy stały składnik opłaty za usługę przesyłową.

W przypadku pracowników niezatrudnionych w Spółce, rozliczanie odpłatności odbywa się w oparciu o podpisane z ich pracodawcami umowy, na podstawie których Spółka otrzymuje równowartość ulgi w opłacie za energię elektryczną przyznaną tym pracownikom.

W zakresie udokumentowania rozliczeń z tytułu sprzedaży energii elektrycznej na rzecz pracowników zatrudnionych w innych podmiotach, wobec których koszty upustów w cenie energii elektrycznej pokrywają pracodawcy na podstawie umów zawartych z Podatnikiem, jako kwotę należną z tytułu sprzedaży przyjmuje się cenę w wysokości 100% taryfy stosowanej dla gospodarstw domowych, tj. bez uwzględniania upustu. Na wystawianych fakturach VAT za dostawę energii elektrycznej wykazywana jest cena netto i wartość netto sprzedanej energii w pełnej wysokości wg taryfy stosowanej dla gospodarstw domowych i podstawą obliczenia należnego podatku od towarów i usług jest wartość netto wykazana na tym dokumencie.

Podatnik zwraca się z zapytaniem, czy moment powstania obowiązku podatkowego powinien być rozpoznawany - w odniesieniu do całej należności wykazanej na fakturze, wystawionej z tytułu sprzedaży energii elektrycznej na rzecz pracowników, z których pracodawcami podpisano umowy na pokrywanie skutków stosowania 'taryfy pracowniczej', uprawnionych do odpłatności za energię elektryczną w wysokości 20% ceny za 1 kWh - tj. zarówno w odniesieniu do części należności pokrywanej przez pracownika, jak i zwiększającej podstawę opodatkowania dopłaty dokonywanej przez pracodawcę - w terminie płatności właściwym dla umowy na sprzedaż energii elektrycznej zawartej z pracownikiem.

Zdaniem Podatnika, obowiązek podatkowy powinien być rozpoznawany w stosunku do całej kwoty uwidocznionej na fakturze według zasad określonych w art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, tj. w terminie płatności wynikającym z umowy o dostawę energii elektrycznej zawartej przez Spółkę z pracownikiem korzystającym z 'taryfy pracowniczej' tj. w terminie płatności określonym w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej zawartej przez Spółkę z nabywcą towaru.

Dodatkowo Podatnik zauważa, iż zgodnie z art. 108 ustawy o VAT w przypadku, gdy Spółka wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest zobowiązana do jego zapłaty.

Skoro zatem Spółka ma obowiązek wystawić fakturę VAT na kwotę obejmującą całość należności od nabywcy, w skład której wchodzi dopłata od pracodawcy, to niezależnie od tego czy tę dopłatę już otrzymała czy też nie, podatek wykazany w fakturze musi zostać zadeklarowany i zapłacony.

Po przeanalizowaniu wniosku Podatnika, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatnik w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, dokonuje sprzedaży energii elektrycznej na rzecz pracowników, z których pracodawcami Podatnik podpisał umowy na pokrywanie skutków stosowania 'taryfy pracowniczej', którzy zgodnie z postanowieniami Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla Przemysłu Energetycznego, uprawnieni są do odpłatności za energię elektryczną w wysokości 20% ceny za 1 kWh normalnej ogólnie dostępnej taryfy dla gospodarstw domowych w przypadku składników zmiennych opłaty oraz nie ponoszeniu opłaty w zakresie składników stałych, takich jak opłata abonamentowa czy stały składnik opłaty za usługę przesyłową.

Zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług został określony w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym opodatkowaniu tym podatkiem podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (pkt 1 cyt. przepisu).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

A zatem wykonywane przez Podatnika czynności będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie przepisów ustawy o VAT, jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Natomiast zasady określania momentu powstania obowiązku podatkowego zostały zawarte w art. 19 ustawy o VAT.

Zgodnie z ogólną zasadą, wynikającą z ust. 1 tego przepisu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi. Natomiast w przypadku, gdy dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy o VAT).

Jednakże w przypadku dostaw energii elektrycznej i cieplnej oraz gazu przewodowego, ustawodawca określił szczególny moment powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie bowiem z art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu płatności, jeżeli został on określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej i cieplnej oraz gazu przewodowego.

Wprawdzie w art. 19 ust. 21 ustawy o VAT określono szczególny moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu należnych na podstawie odrębnych przepisów dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze (obowiązek podatkowy powstaje wówczas z chwilą uznania rachunku bankowego podatnika), jednakże przepis ten nie będzie miał zastosowania w analizowanej sprawie, a obowiązek podatkowy od otrzymywanych od pracodawcy nabywcy dopłat (jako stanowiących podstawę opodatkowania - poprzez powiększenie całości świadczenia należnego od nabywcy), otrzymywanych zarówno w formie pieniężnej jak i w formie kompensaty wzajemnych wierzytelności, powstanie zgodnie z cyt. powyżej art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT tj. z chwilą upływu terminu płatności, jeżeli został on określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej i cieplnej oraz gazu przewodowego.

Natomiast w przypadku, gdy termin ten nie został określony w umowie, to obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży energii w analizowanej sprawie powstanie na zasadach ogólnych tj. zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT z chwilą wydania towaru (dostawy energii) lub zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o VAT z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru.

Mając na uwadze, iż obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży (pomniejszona o kwotę należnego podatku), a obrót ten zwiększa się o otrzymane dopłaty, to otrzymana dopłata (stanowiąca podstawę opodatkowania jako zawierająca się w wartości sprzedaży np. odpłatnej dostawy towarów w przedmiotowej sprawie) winna zostać, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, udokumentowana fakturą. Stosownie bowiem do tego przepisu podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zatem, kwota odpłatności ponoszona bezpośrednio przez nabywcę oraz dopłata otrzymywana od jego pracodawcy składa się na całość świadczenia należnego od nabywcy i w całości stanowi podstawę opodatkowania podatkiem VAT.

Nabywcą towaru jest w analizowanej sytuacji pracownik, z którego pracodawcą podpisano umowy na pokrywanie skutków stosowania 'taryfy pracowniczej'.

A zatem należy wystawić jedną fakturę VAT, w której jako nabywca wskazany będzie pracownik, któremu przysługuje prawo do korzystania z ulgowej odpłatności. Natomiast, z uwagi na fakt, iż podstawą opodatkowania jest całość świadczenia należna od nabywcy (pracownika), to w stosunku do całej kwoty wykazanej na fakturze, wystawionej na rzecz tego pracownika, winien być określony jeden termin płatności wynikający z umowy o dostawę energii elektrycznej zawartej przez Spółkę z tym pracownikiem, tj. termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej zawartej przez Spółkę z nabywcą towaru (pracownikiem).