Czy spłata skupionych wcześniej wierzytelności podlega opodatkowaniu, gdzie podstawę opodatkowania (...)

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego

stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Podatnik, nieprowadzący profesjonalnej działalności w zakresie obrotu wierzytelnościami, nabył na podstawie umów sprzedaży wierzytelności Spółki znajdującej się w postępowaniu układowym. Nabycie wierzytelności zostało dokonane zarówno od osób trzecich jak i od osób, u których wierzytelność ta powstała (wierzytelność własna). W wyniku zawarcia układu ratalnego Spółka będzie regulować spłatę wierzytelności zgodnie z harmonogramem.

Na skutek spłaty kolejnych rat układu powstanie przychód stanowiący różnicę między wartością całego nabytego prawa do wierzytelności ( kwota nominalna oraz zaległe odsetki), a wartością wypłaconą za nią sprzedającemu. Zapłacone raty nie są prowizją, która wynikałaby z umowy sprzedaży. W przypadku profesjonalnej działalności w/wym. obrót stanowiłby usługę windykacji mieszczącą się w grupowaniu PKWiU 65.23 ?Usługi pośrednictwa finansowego

pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane?, czyli m.in. ?usługi w zakresie obrotu papierami wartościowymi na własny rachunek np. zakup wierzytelności na rachunek własny i następnie jej odsprzedaż lub windykacja od dłużnika?.

W związku z powyższym stanem faktycznym Podatnik zwraca się z zapytaniem, czy spłata skupionych wcześniej wierzytelności podlega opodatkowaniu, gdzie podstawę opodatkowania stanowi otrzymana nadwyżka ponad kwotę zapłaconą za tę wierzytelność sprzedającemu, czy należy wystawić fakturę wewnętrzną i naliczyć podatek VAT ze stawką 22 %, traktując tę czynność jako wykonanie usługi windykacji należności na własną rzecz.

Zdaniem Podatnika, spłata wcześniej zakupionych wierzytelności nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem nie dochodzi do wykonania usługi w ramach prowadzonej działalności.

Po przeanalizowaniu zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego oraz stanowiska wnioskodawcy, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik, nieprowadzący profesjonalnej działalności w zakresie obrotu wierzytelnościami, nabył na podstawie umów sprzedaży wierzytelności Spółki znajdującej się w postępowaniu układowym. Nabycie wierzytelności zostało dokonane zarówno od osób trzecich jak i od osób, u których wierzytelność ta powstała (wierzytelność własna).

Ustawa o VAT, w art. 5 ust. 1 pkt 1 określa, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast przez świadczenie usług, stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego wynika, że w wyniku zawarcia układu Spółka, której wierzytelności nabył Podatnik, dokona ich spłaty zgodnie z ustalonym harmonogramem.

Spłata wierzytelności nie stanowi dostawy towaru, bowiem otrzymane pieniądze nie są towarem w rozumieniu powołanego wyżej art. 2 pkt 6 cyt. ustawy o VAT.

Otrzymana spłata nie stanowi także świadczenia pieniężnego w zamian za wykonanie określonego świadczenia, lecz stanowi jedynie wygaśnięcie roszczenia ? rozliczenie dokonane pomiędzy dwoma podmiotami. Stąd należy uznać, że nie następuje w tej sytuacji - dokonania spłaty wierzytelności - świadczenie usług, objęte podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko Podatnika jest zatem prawidłowe w zakresie objętym wnioskiem.

Jednocześnie, mając na uwadze treść art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, należy stwierdzić, iż brak jest podstaw do wystawienia faktury wewnętrznej z uwagi na fakt, że przedmiotowa spłata wierzytelności nie stanowi żadnej z wymienionych w tym przepisie czynności.

Ponadto, tut. Organ nadmienia, iż sprzedaż wierzytelności (cudzej, czy własnej) nie może stanowić dostawy towaru, bowiem wierzytelność będąca prawem majątkowym w rozumieniu przepisów prawa cywilnego - nie odpowiada pojęciu ?towaru? zdefiniowanym w przywołanym wyżej art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Może natomiast stanowić odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT obrót wierzytelnościami, w przypadku, gdy podatnik nabywa wierzytelności od innych podmiotów gospodarczych w celu dalszej odprzedaży lub windykacji.

Wówczas to bowiem podatnik wykonuje czynności, które mieszczą się w zakresie pojęciowym usług pośrednictwa finansowego, tj. podatnik świadczy usługi o charakterze finansowym. Zatem podatnik nabywając wierzytelności od innych podmiotów celem ich windykacji lub dalszej odprzedaży świadczy usługi pośrednictwa finansowego, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Natomiast podmioty dokonujące sprzedaży wierzytelności własnych, tj. wierzytelności powstałych w toku działalności gospodarczej prowadzonej przez te podmioty ? nie świadczą usług pośrednictwa finansowego. Sprzedaż wierzytelności własnych nie stanowi, więc odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu cyt. ustawy o VAT.

Skoro, zatem sprzedaż wierzytelności własnych nie stanowi dostawy towaru ani odpłatnego świadczenia usług, to ich sprzedaż podlega wyłączeniu spod działania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Przy czym bez znaczenia jest fakt, czy podmiot dokonujący sprzedaży ma w zakresie działalności wpisany obrót wierzytelnościami.

Dodatkowo, w miejscu tym tut. Organ zaznacza, iż bez znaczenia dla celów podatku od towarów i usług pozostaje fakt, iż Podatnik nie prowadzi profesjonalnej działalności w zakresie obrotu wierzytelnościami, bowiem stan faktyczny przedstawiony we wniosku wskazuje na częstotliwy charakter czynności ? Podatnik dokonał zakupu wielu wierzytelności. W takim przypadku za zasadne należałoby uznać, iż dokonana przez Podatnika klasyfikacja (w zakresie PKWiU) może znaleźć w przedmiotowym stanie faktycznym zastosowanie.