Jaki jest właściwy sposób udokumentowania transakcji, polegającej na sprzedaży i przemieszczeniu (...)

Jaki jest właściwy sposób udokumentowania transakcji, polegającej na sprzedaży i przemieszczeniu towarów należących do Podatnika z terytorium Niemiec bezpośrednio do kontrahenta na terytorium państwa trzeciego?

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 28.11.2006r. (data wpływu do tut. Urzędu 01.12.2006r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie sposobu udokumentowania transakcji, polegającej na sprzedaży i przemieszczeniu towarów należących do Podatnika z terytorium Niemiec bezpośrednio do kontrahenta na terytorium państwa trzeciego, w świetle przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT

Porady prawne

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe

w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego

Uzasadnienie

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży specjalistycznych artykułów oświetleniowych.

Podatnik jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług na terytorium kraju oraz nie uzyskał, w państwach innych niż Rzeczpospolita Polska, numeru identyfikacji podatkowej.

W ramach prowadzonej działalności Podatnik zakupuje towary od kontrahenta z Niemiec (zarejestrowanego dla potrzeb VAT UE) i dokonuje dalszej odsprzedaży kontrahentowi z kraju trzeciego (Federacja Rosyjska). Transport przedmiotowych towarów odbywa się bezpośrednio z magazynu firmy niemieckiej do nabywcy. Wywozu towarów dokonuje ostateczny nabywca tj. firma rosyjska (logistycznie organizuje odbiór towaru bezpośrednio z magazynu firmy niemieckiej, dokonuje procedury celnej wywozu), koszty transportu pokrywa firma rosyjska (w niektórych przypadkach Podatnik).

Podatnik zwraca się z wnioskiem o potwierdzenie zasadności swojego stanowiska, w zakresie sposobu udokumentowania transakcji, polegającej na sprzedaży i przemieszczeniu towarów należących do Podatnika z terytorium Niemiec bezpośrednio do kontrahenta na terytorium państwa trzeciego.

Zdaniem Podatnika, właściwym udokumentowaniem przedmiotowej transakcji jest faktura bez wykazywania stawki i kwoty VAT, wystawiona zgodnie z zasadami określonymi w § 27 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 95, poz. 798).

Po przeanalizowaniu zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego oraz stanowiska wnioskodawcy, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług został określony w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie, z którym opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
  2. eksport towarów,
  3. import towarów,
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 8 ustawy o VAT przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

  1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
  2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia łodzi rekreacyjnych oraz prywatnych statków powietrznych lub innych prywatnych środków transportu, w tym środków transportu, o których mowa w art. 16 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 288 z 29.10.2005, str. 1), zwanego dalej 'rozporządzeniem nr 1777/2005'.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatnik nabył towary od kontrahenta z Niemiec, a następnie dokonał ich dostawy na rzecz kontrahenta z Rosji, ? przy czym towary te zostały wysłane bezpośrednio od kontrahenta z Niemiec do odbiorcy w Rosji.

Mając na uwadze definicję eksportu towarów, zawartą w cyt. art. 2 ust. 8 ustawy o VAT oraz zaprezentowany stan faktyczny, tut. Organ podatkowy stwierdza, iż w analizowanej sprawie transakcja polegająca na sprzedaży i przemieszczeniu towarów należących do Podatnika z terytorium Niemiec bezpośrednio do kontrahenta na terytorium państwa trzeciego, nie stanowi dla niego eksportu towarów.

W miejscu tym, należy jednak zwrócić uwagę, iż w przepisach ustawy o VAT, ustawodawca określił zasady rozliczania podatku od towarów i usług z tytułu transakcji pomiędzy podmiotami z różnych krajów, które mają miejsce bądź traktowane są jako mające miejsce na ściśle określonym terytorium. Zgodnie z przepisami ustawy o VAT w przypadku dostawy towarów, która ma miejsce pomiędzy różnymi krajami, ustawodawca wskazując na miejsce świadczenia dostawy określił tym samym miejsce jej opodatkowania.

Zgodnie z art. 7 ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku, gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Zatem na mocy art. 7 ust. 8 ustawy o VAT w przypadku transakcji łańcuchowej, gdy dostawa towaru jest dokonywana przez kilka podmiotów, a towar przemieszczany jest tylko od pierwszego dostawcy do ostatniego nabywcy, uznaje się, iż dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tej transakcji.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika wynika, iż nabył on towary od kontrahenta niemieckiego. Jednakże towary te nie zostały przemieszczone na terytorium kraju, lecz bezpośrednio z Niemiec będą wywiezione przez ostatecznego odbiorcę na terytorium państwa trzeciego.

Z uwagi na fakt, iż w przedmiotowej transakcji biorą udział trzy podmioty (z Niemiec, Polski i Rosji), przy czym pierwszy z nich tj. podmiot z Niemiec wydał towar bezpośrednio ostatniemu nabywcy, tj. kontrahentowi z Rosji, to mimo, iż w/w towar nie trafia do drugiego w kolejności podmiotu tj. Podatnika ? uznaje się zgodnie z art. 7 ust. 8 ustawy o VAT, iż dostawy towarów dokonał również i on.

Zatem w zaistniałej transakcji łańcuchowej w świetle art. 7 ust. 8 ustawy o VAT występują dwie dostawy:

  1. pomiędzy kontrahentem z Niemiec a Podatnikiem,
  2. pomiędzy Podatnikiem a kontrahentem z Rosji.

Miejsce świadczenia (opodatkowania) przy dostawie towarów uzależnione zostało przez ustawodawcę od sposobu, w jaki realizowana jest dostawa. Co do zasady zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT miejscem dostawy towarów w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, nabywcę lub przez osobę trzecią jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Natomiast na podstawie art. 22 ust. 2 ustawy o VAT w przypadku, gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba, że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że transportu towarów dokonuje ostateczny nabywca tj. firma rosyjska (logistycznie organizuje odbiór towaru bezpośrednio z magazynu firmy niemieckiej, dokonuje procedury celnej wywozu), koszty transportu również pokrywa firma rosyjska, a w niektórych przypadkach Podatnik.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż w analizowanym przypadku transport przyporządkowany jest dostawie pomiędzy Podatnikiem a kontrahentem z Rosji (tj. ostatecznym nabywcą).

W takim przypadku, uwzględniając treść cyt. powyżej art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia (opodatkowania) przy dostawie towarów pomiędzy Podatnikiem a kontrahentem z Rosji będą Niemcy tj. miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Mając na uwadze powyższe przepisy, należy uznać, iż dostawa pomiędzy Podatnikiem a kontrahentem z Rosji nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju ? dostawa ta jest bowiem dokonana na terytorium Niemiec.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Natomiast w myśl ust. 2 cytowanego wyżej przepisu, przepis ust.

1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Na podstawie wymienionych wyżej przepisów przedmiotowa dostawa winna zostać udokumentowana fakturą VAT wystawioną przez Podatnika według zasad wskazanych w § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 95, poz. 798) ? wydanego na podstawie delegacji ustawowej zawartej m.in. w art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie bowiem z § 27 ust. 1 cyt. rozporządzenia do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze, stosuje się odpowiednio przepisy § 9, 11-23 i 26 dotyczące szczegółowych zasad wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać oraz sposobu i okresu ich przechowywania.

Stosownie do treści ust. 2 i 3 przywołanego wyżej przepisu faktury te powinny zawierać dane określone w § 9, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem, natomiast mogą nie zawierać danych określonych w § 9 ust. 1 pkt 2, dotyczących nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 4.

Reasumując, Podatnik powinien udokumentować przedmiotową transakcję, wystawiając fakturę zgodnie z z zasadami wymienionymi w § 27 ust. 1, 2 i 3 cyt. rozporządzenia.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika