Możliwość odliczenia przez osobę niepełnosprawną poniesionych wydatków na zakup leków, kul, laski (...)

Możliwość odliczenia przez osobę niepełnosprawną poniesionych wydatków na zakup leków, kul, laski oraz zabiegi rehabilitacyjne nie posiadając dokumentów potwierdzających ich poniesienie

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku ? Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami) po rozpatrzeniu wniosku Pani ... z dnia 28.05.2007 r. (data wpływu ? 31.05.2007 r.) - uzupełnionym w dniu 11.06.2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie czy osoba niepełnosprawna w ramach ulgi rehabilitacyjnej może odliczyć wydatki poniesione na cele rehabilitacyjne za lata 2002-2005 nie posiadając dokumentów potwierdzających poniesienie wydatków

stwierdzam, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Porady prawne

UZASADNIENIE

Pani ... pismem z dnia 28.05.2007 r. (data wpływu ? 31.05.2007 r.) - uzupełnionym w dniu 11.06.2007 r. wystąpiła do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że podatnik jest osobą niepełnosprawną zaliczoną do I grupy inwalidztwa.

W złożonym wniosku zadano pytanie: czy istnieje możliwość odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne za lata 2002, 2003, 2004 i 2005 z tytułu zakupu leków, kul, laski, opłacanych zabiegów rehabilitacyjnych w sytuacji kiedy osoba niepełnosprawna nie posiada dokumentów poniesienia wydatków.

Podatnik uważa, że wydatki poniesione na ww. cel korzystają ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) podstawę obliczenia podatku (dochód), można obniżyć o wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, ponoszone przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ustawy z dnia 26.07.1991 roku, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b-7g tego artykułu.

Warunkiem odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

- orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

- decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy albo rentę szkoleniową , albo

- orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia , wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Zgodnie z art. 27 ust. 7f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć mówi się o osobach zaliczonych :

do I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, wobec których, na podstawie odrębnych przepisów , orzeczono:

- całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji,

- znaczny stopień niepełnosprawności,

do II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów orzeczono:

- całkowitą niezdolność do pracy,

- umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Odliczenie z tytułu tej ulgi mogą być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r. (do końca 2003 r. także , w odniesieniu do dzieci do lat 16 orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez lekarza specjalistę).

Mając na uwadze powyższe istotne jest, aby rodzaj wydatków związanych z daną osobą odpowiadał rodzajowi i przyczynie niepełnosprawności. Dlatego orzeczenie o niepełnosprawności, w którym jest podany stopień i jej przyczyna jest dokumentem rozstrzygającym o tym, które wydatki dana osoba może zaliczyć do wydatków na cele rehabilitacyjne (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 1998 r. , syg. Akt SA/BK 1556/97).

Do wydatków na cele rehabilitacyjne o których mowa w ust. 1 pkt 6 ustawodawca zaliczył:

  1. adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
  2. przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
  3. zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego - sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji to zarówno rzeczy niezbędne dla codziennego życia, jak i do wykonywania pracy zawodowej (przepisy o rehabilitacji jasno bowiem stwierdzają, że jedną z form rehabilitacji osób niepełnosprawnych jest rehabilitacja zawodowa); przykładowo, w ramach ulgi można odliczyć wydatki na zakup (naprawę) wózka inwalidzkiego, naprawę aparatu słuchowego, zakup komputera z klawiaturą brajlowską z dniem 1 stycznia 2004 roku sprecyzowano, że do ulgi nie uprawniają wydatki na zakup i naprawę sprzętu gospodarstwa domowego; jednakże już wcześniej taka była jednolita praktyka: Z odliczeń od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą skorzystać podatnicy, którzy sprzęt cechujący się indywidualnym przeznaczeniem i niezbędnością w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych w związku z niepełnosprawnością. Warunków tych nie spełnia sprzęt gospodarstwa domowego(wyrok NSA z dnia 27.10.1995 r., syg. Akt SA/Rz 767/94, publ. Serwis Podatkowy 1998/2/5),
  4. zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
  5. odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym,
  6. odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne,
  7. opłacenie przewodników osób niewidomych zaliczonych do I lub II grupy inwalidztwa oraz osób niepełnosprawnością narządu ruch zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł.,
  8. utrzymanie przez osoby niewidome psa przewodnika, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł.,
  9. opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa,
  10. opłacenie tłumacza języka migowego,
  11. kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25 roku życia,
  12. leki - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł., jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki stale lub czasowo,
  13. odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo rehabilitacyjne:
    a. osoby niepełnosprawnej - karetką transportu sanitarnego,
    b. osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 ? również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a); nie ma limitu odliczeń z tego tytułu,
  14. używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne ? w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł.,
  15. odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:
    a) na turnusie rehabilitacyjnym,
    b) w zakładach, o których mowa w pkt 6,
    c) na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o której mowa w punkcie 11.

Wydatki na cele rehabilitacyjne podlegają odliczeniu od dochodu tylko wówczas, jeżeli nie zostały sfinansowane lub dofinansowane ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek innej formie. W przypadku gdyby zostały one częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy, odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą z jakichkolwiek innych środków.

Podstawą odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjnych oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne, zgodnie z brzmieniem art. 26 ust. 7c ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych jest posiadanie dowodu poniesienia tych wydatków, z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14 tj.:

  1. opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczanych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł (pkt. 7),
  2. utrzymanie przez osoby niewidome, o których mowa w pkt. 7, psa przewodnika, w kwocie nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł (pkt. 8),
  3. używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo - rehabilitacyjne, w kwocie nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł (pkt. 14).

W piśmie uzupełniającym z dnia 11-06-2007r. Pani... poinformowała, iż w latach 2002-2005 poniosła wydatki na zakup leków, kul, laski, opłacała zabiegi rehabilitacyjne lecz nie posiada dokumentów potwierdzających ich poniesienie.

Po przeanalizowaniu przedstawionego w zapytaniu stanu faktycznego oraz prawnego stwierdzono, że od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej nie może Pani odliczyć wydatków na zakup leków jak również ww. indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności z uwagi na brak spełnienia wymogu art. 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych ponieważ nie posiada Pani dokumentów potwierdzających poniesienie przedmiotowych wydatków.

W związku z powyższym w ocenie tut. organu podatkowego brak udokumentowania wydatków poniesionych na ww. wymienione cele rehabilitacyjne nie spełniają warunków określonych w wyżej cytowanych przepisach podatkowych i nie dają prawa do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej.

.

Zatem przedstawione stanowisko we wniosku nie jest prawidłowe.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika