Podatnik zapytuje o sposób dokumentowania usług doradztwa i oddelegowania personelu świadczonych rzecz (...)

Uzasadnienie

Wnioskodawca będący podatnikiem podatku od towarów i usług działając na podstawie wpisów do Rejestru Agencji Zatrudnienia (Certyfikat Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej) i umów podpisanych z kontrahentami mającymi siedzibę na terenie Unii Europejskiej, świadczy na rzecz tych kontrahentów usługi doradztwa i oddelegowania personelu wymienione w art. 27 ustawy z dnia 11-ego marca 2004r. o podatku od towarów i usług. Z umów wiążących podatnika z kontrahentami wynika, iż za określone w umowie usługi doradztwa personelu (analiza kwalifikacji, sprawdzenie ważności dokumentów marynarzy według wymogów konwencji STCW i życzenia Klientów, składanie aplikacji o rozpoznanie polskich dokumentów morskich przez właściwe administracje różnych bander, przeprowadzanie wewnętrznych szkoleń i testów kwalifikacyjnych, analiza i wdrażanie w życie długotrwałych i krótkoterminowych projektów pozyskiwania kandydatów, organizowanie spotkań kandydatów do zatrudnienia z przedstawicielami Klientów, wyposażanie zatrudnionych marynarzy w ubrania robocze oraz kontrola i zaopatrywanie magazynu odzieży roboczej pozostającej własnością Klientów, organizowanie podróży marynarzy na statek i ze statku, dokonywanie wizyt na statkach według życzeń Klienta) podatnik obciąża swojego kontrahenta według ustalonej umową taryfy zwiększonej o koszty dodatkowe będące równowartością wydatkowanych, bezpośrednio związanych z w/w czynnościami kwot obejmujących zakup towarów i usług na terenie RP, które usługobiorca na podstawie umowy refunduje.

Zwiększenie kwoty ustalonej umową taryfy wynika z poniesionych kosztów bezpośrednio związanych z realizowaną usługą i jest dokonywane na podstawie tej umowy.

Na powyższe usługi wystawiane są dwa rachunki (nie są to faktury VAT): rachunek za usługi doradztwa personalnego i rachunek zbiorczy na koszty dodatkowe obejmujące pozostałe różne koszty załogowe.

Podatnik ma wątpliwość, czy opisane powyżej usługi należy ująć w jednym czy dwóch rachunkach.

Zgodnie z art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4 są świadczone na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę- miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

W art. 27 ust. 4 pkt 5 ustawy ustawodawca wymienił usługi dostarczania (oddelegowania) personelu, natomiast w art. 27 ust. 4 pkt 11 usługi świadczone przez agentów, pośredników działających w imieniu i na rzecz innej osoby, jeżeli uczestniczą w zapewnieniu świadczenia usług, o których mowa w pkt 1-10.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub-w przypadku terytorium państwa trzeciego ? podatku o podobnym charakterze, o czym stanowi art. 106 ust. 2 ustawy.

W myśl § 30 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97, poz. 971 ze zm.) przepisy § 12 i § 14 -26 oraz § 29 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub-w przypadku terytorium państwa trzeciego-podatku o podobnym charakterze. Faktury, o których mowa wyżej, powinny zawierać dane określone w § 12, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdyni wyjaśnia, iż w myśl w/cyt. art. 106 ust. 2 ustawy wnioskodawca jako podatnik podatku od towarów i usług winien udokumentować przedmiotową usługę za pomocą faktury, na której należy wykazać wartość transakcji bez naliczania należnego podatku. Natomiast w kwestii dokumentowania usługi za pomocą jednej faktury lub poprzez wyodrębnienie z wartości transakcji poszczególnych jej elementów i formalne ich ujęcie za pomocą odrębnych faktur, tut. Organ informuje, iż pozostaje to w swobodnej dyspozycji podatnika.

Błędne zatem jest postępowanie wnioskodawcy przedstawione w piśmie polegające na dokumentowaniu przedmiotowych usług za pomocą rachunków.