Wniosek dotyczy możliwości podwyższenia stawki amortyzacji począwszy od pierwszego miesiąca następnego (...)

W przedmiotowym wniosku i jego uzupełnieniu Spółka podnosi, iż w strukturze organizacyjnej posiada wyodrębniony organizacyjnie zakład produkcyjny, który jest oddziałem Spółki i nie jest jednostką samodzielnie bilansującą się. Zakład produkcyjny zatrudnia 221 osób i pracuje w ruchu trzyzmianowym z trzymiesięcznym okresem rozliczania czasu pracy pracowników. Zakład produkuje dla biur sprzedaży Wnioskującej na potrzeby klientów profile z tworzywa sztucznego, które są przeznaczone do produkcji okien, drzwi, itp.

Zakład produkcyjny wyposażony jest w kilka niezależnych linii produkcyjnych. Linie produkcyjne budowane są modułowo, to znaczy, że poszczególne elementy linii produkcyjnej ze sobą współpracują tworząc zamknięty cykl produkcyjny począwszy od pobrania surowca z mieszalni a skończywszy na przygotowaniu gotowych profili do wysyłki. Poszczególne moduły linii produkcyjnej posiadają odrębne numery inwentaryzacyjne i są wyodrębnione jako osobne środki trwałe składające się na linię produkcyjną.

Każda linia produkcyjna pracuje w ruchu ciągłym i sterowana jest odrębnym komputerem przypisanym do danej linii, który uruchamia poszczególne moduły linii produkcyjnej i kieruje jednocześnie jej wydajnością (zużyciem surowca, szybkością produkcji, itp.). W linii produkcyjnej z obiektu mieszalni transportowany jest surowiec do wytłaczarki ? jest to ekstruder. ?Ekstruder?, jak wyjaśnia Wnioskująca w podaniu, jest to słowo z języka angielskiego i oznacza ślimakową prasę do wytłaczania. Surowiec po wyjściu z wytłaczarki w formie masy z tworzywa sztucznego przekazywany jest pod ciśnieniem do elementów kalibrujących (o kształcie profilu decyduje narzędzie przez które przechodzi pod ciśnieniem masa plastyczna), a następnie profil poddawany jest obróbce (okleinowania folią ochronną i cięcie na wymiar przeznaczony do sprzedaży 6m).

Spółka stosuje dla poszczególnych modułów linii produkcyjnej stawkę amortyzacyjną 14%, która jest określona dla symbolu Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) 50 maszyny i urządzenia przemysłu chemicznego.

Dla elementów kalibrujących (jeden z modułów linii produkcyjnej), potocznie zwanych narzędziami, które są zaprogramowane na wykonanie określonej ilości metrów profilu np. 3.000.000 metrów (ilość ta osiągana jest w trakcie 3 lat pracy narzędzia w systemie trójzmianowym) i po wykonaniu takiej produkcji następuje wymiana z przyczyn technicznych ? zużycie fizyczne, także stosowana jest stawka 14%.

Stawka 14% stosowana jest także dla pozostałych maszyn i urządzeń z grupy 5 według KŚT. Dla pozostałych środków trwałych z grup 1,2,4,6,7 i 8 Spółka stosuje stawki amortyzacyjne podane w wykazie do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych bez współczynników podwyższających i obniżających stawki amortyzacyjne.

Jak informuje w uzupełnieniu podania Wnioskująca, środki trwałe poza elementami kalibrującymi, modułami linii produkcyjnej oraz samą linią produkcyjną, są wykorzystywane intensywniej niż w warunkach przeciętnych, gdyż obsługują one bezpośrednio linie i moduły produkcyjne. Linie i moduły linii produkcyjnej pracują w ruchu ciągłym i wymuszają tym samym gotowość do pracy pozostałych środków trwałych, które obsługują linie produkcyjne w grupie 5.

Do czynników powodujących pogorszenie warunków użytkowania budynków i budowli w zakładzie produkcyjnym Wnioskującej zalicza Ona:

- hałas w halach produkcyjnych,

- drgania i zapylenie (spowodowane surowcami, które są w formie proszku) w budynku mieszalni,

- podwyższoną wilgotność w hali produkcyjnej.

Komputery oraz układy mikroprocesorowe zamontowane są bezpośrednio na ekstruderach (środek trwały wyodrębniony) i kierują poszczególnymi modułami linii produkcyjnej. Pozostałe elementy modułowe linii produkcyjnej, poza ekstruderem, nie są wyposażone w układy mikroprocesorowe, gdyż steruje nimi komputer zamontowany na ekstruderach.

Wobec powyższego, Wnioskująca stwierdza we wniosku, iż zaszła konieczność podwyższenia stawek amortyzacyjnych zgodnie z art. 16i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w grupie 5 maszyny i urządzenia przemysłu chemicznego. Zmiana stawek amortyzacyjnych przy zastosowaniu współczynnika 2,0 odbędzie się z dniem 1.01.2007r. Nowa stawka amortyzacyjna w wysokości 28% (stawka 14% x współczynnik 2,0) dotyczyć będzie wszystkich modułów, które tworzą linię produkcyjną. Powodem takiego podejścia Spółki jest fakt, iż sterowanie linią produkcyjną odbywa się za pomocą aparatury, w której zastosowane są układy mikroprocesorowe oraz systemy komputerowe spełniające złożone funkcje, począwszy od dozowania surowca w wytłaczarce poprzez regulacje prędkości tłoczenia masy plastycznej do narzędzia nadającego odpowiedni kształt profilowi a skończywszy na modułach pakujących (nakładanie foli ochronnej na profil) i tnących profile na wymiar. Ponadto, Wnioskująca stwierdza w uzupełnieniu podania, iż powodem zastosowania w przypadku modułów linii produkcyjnej podwyższonej stawki amortyzacji ze wskaźnikiem 2,0, jest ich zużycie techniczne (ilość wyprodukowanych profili) oraz postęp techniczny spowodowany zmianami kształtu profili (elementy kalibrujące w ekstruderach), zmianą surowca do produkcji profili.

Dla pozostałych środków trwałych z grupy 5 obsługujących zakład produkcyjny ze względu na pracę zakładu w ruchu ciągłym Spółka zastosuje współczynnik 1,4.

Współczynnik 1,4 Spółka zastosuje także dla pozostałych środków trwałych z grup 4,6,7 i 8 KŚT związanych z działalnością produkcyjną w zakładzie.

Współczynnik 1,2 Spółka zastosuje dla budynków i budowli obsługujących działalność wyłącznie produkcyjną w zakładzie.

Podatnik zamierza dokonać zmiany stawek amortyzacyjnych od 1.01.2007r. w zakresie wszystkich środków trwałych objętych wnioskiem.

Mając na uwadze powyższe Wnioskująca prosi o potwierdzenie prawidłowości prezentowanego przez Nią stanowiska.

Organ podatkowy w niniejszym postanowieniu odniesie się wyłącznie do kwestii podwyższenia stawki amortyzacji w stosunku do środków trwałych, w których nie zastosowano układów mikroprocesorowych oraz systemów komputerowych, które nie spełniają założonych funkcji dzięki wykorzystaniu w nich najnowszych zdobyczy techniki. Natomiast zagadnienie podwyższenia stawki amortyzacji zastosowanej dla środków trwałych, w których takie układy oraz systemy są zastosowane, zostanie rozpatrzone w odrębnym postanowieniu.

Stosownie do regulacji art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Na podstawie art. 16h ust. 2 ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l i 16ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i-16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

W przepisie art. 16i ust. 1 ustawodawca stwierdza, iż odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Natomiast według art. 16i ust. 2, podatnicy mogą podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki podwyższać:

1) dla budynków i budowli używanych w warunkach:

a) pogorszonych - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,2,

b) złych - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,4,

2) dla maszyn, urządzeń i środków transportu, z wyjątkiem morskiego taboru pływającego, używanych bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych albo wymagających szczególnej sprawności technicznej, przy zastosowaniu w tym okresie współczynników nie wyższych niż 1,4,

3) dla maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 4-6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych (KST), wydanej na podstawie odrębnych przepisów, zwanej dalej 'Klasyfikacją', poddanych szybkiemu postępowi technicznemu, przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,0.

Przytoczony powyżej w całości art. 16i ust. 2 ustawy wskazuje na możliwość - przy amortyzacji dokonywanej metodą liniową - podwyższenia stosowanych przez podatników stawek amortyzacyjnych w pewnych określonych sytuacjach. W zależności od rodzaju danego środka trwałego oraz w zależności od okoliczności wpływających na wykorzystywanie tych środków trwałych przez podatników, ustawodawca przewidział możliwość zastosowania współczynników podwyższających w wysokości nie wyższej niż 1,2 lub 1,4 lub 2,0. Jednocześnie ustawodawca unormował terminy w jakich podatnicy mogą stawki podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stosować przy uwzględnieniu współczynników podwyższających.

Według art. 16i ust. 3 ustawy, w razie wystąpienia bądź ustania warunków uzasadniających podwyższenie stawek, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, stawki te ulegają podwyższeniu lub obniżeniu od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające te zmiany.

Z kolei zgodnie z regulacją art. 16i ust. 4 ustawy podatkowej, podatnicy mogą podwyższać stawki dla środków trwałych wymienionych w ust. 2 pkt 3 bądź rezygnować z ich stosowania począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

W przepisie art. 16i ust. 6 ustawy stwierdza się, iż w przypadku podwyższenia stawek amortyzacyjnych podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych przy zastosowaniu współczynników określonych w ust. 2, należy dla poszczególnych środków trwałych stosować jeden wybrany współczynnik, przez który mnoży się stawkę amortyzacyjną właściwą dla danego środka trwałego, przyjętą z Wykazu stawek amortyzacyjnych.

Ponadto w art. 16i ust. 7 ustawy stanowi się, iż wyjaśnienia dotyczące warunków używania budynków i budowli, określenia szczególnej sprawności technicznej maszyn, urządzeń i środków transportu oraz maszyn i urządzeń poddanych szybkiemu postępowi technicznemu, o których mowa w ust. 2, zawarte są w objaśnieniach do Wykazu stawek amortyzacyjnych.

W punkcie 4 tychże objaśnień ustawodawca informuje, iż przez maszyny i urządzenia grupy 4-6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), poddanych szybkiemu postępowi technicznemu, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 3 ustawy, rozumie się maszyny, urządzenia i aparaturę, w których zastosowane są układy mikroprocesorowe lub systemy komputerowe, spełniające założone funkcje dzięki wykorzystaniu w nich najnowszych zdobyczy techniki, a także pozostałą aparaturę naukowo-badawczą i doświadczalno-produkcyjną.

W świetle powyżej przytoczonych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tutejszy organ podatkowy zauważa, iż w przypadku odpisów amortyzacyjnych dokonywanych metodą liniową nie ma możliwości uwzględnienia współczynników podwyższających 2,0 w stosunku do innych środków trwałych, niż takie, w których zastosowano układy mikroprocesorowe i/lub systemy komputerowe i/lub najnowsze zdobycze techniki lub które nie stanowią aparatury naukowo-badawczej i doświadczalno-produkcyjnej. Ponadto, stwierdzić także należy, iż przepisy art. 16i ust. 2 przewidują (oprócz współczynnika 2,0) współczynniki podwyższające o wartościach nie wyższych niż 1,2 oraz 1,4 ? stosowane one mogą być jednak przez podatników do określonych środków trwałych z powodów wymienionych w tej regulacji w pkt 1 i w pkt 2. Zastosowanie zaś tych współczynników podwyższających, bądź rezygnacja z ich zastosowania, może nastąpić wyłącznie w terminach określonych w art. 16i ust. 3. Współczynniki 1,2 oraz 1,4 podatnicy mogą więc uwzględnić ustalając stawkę amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające te zmiany. Oznacza to, że np. w zakresie budynków i budowli używanych przez podatników w warunkach pogorszonych, będą oni mieli prawo uwzględnienia współczynnika 1,2 od miesiąca następującego po miesiącu, w którym te warunki pogorszone zaczęły wpływać na użytkowane budynki i budowle. Natomiast od miesiąca następującego po miesiącu, w którym budynki albo budowle przestały być wykorzystywane w warunkach pogorszonych, podatnicy mają obowiązek zrezygnować z zastosowania współczynnika podwyższającego stawkę podaną w Wykazie stawek amortyzacyjnych.

Przepis art. 16i ust. 3 uniemożliwia więc dokonanie zmiany stawki amortyzacji w terminie, który byłby niezależny od terminu wystąpienia okoliczności uzasadniających zmianę.

Skoro według Spółki, już obecnie wskazane we wniosku środki trwałe są używane w warunkach uzasadniających podwyższenie stawek amortyzacyjnych przy zastosowaniu odpowiednio wskaźników 1,2 lub 1,4, to z uwagi na regulację art. 16i ust. 3 ustawy podatkowej, wykluczone jest dokonanie tego podwyższenia od dnia 1.01.2007r.

Wobec powyższego organ podatkowy nie potwierdza słuszności zajętego przez Wnioskującą stanowiska w opisanym zakresie.

Ponadto, organ podatkowy nie zgadza się ze stanowiskiem Spółki, iż może Ona uwzględnić wskaźnik podwyższający 2,0 w stosunku do środków trwałych, w których nie zastosowano układów mikroprocesorowych i/lub systemów komputerowych i/lub najnowszych zdobyczy techniki lub które nie stanowią aparatury naukowo-badawczej i doświadczalno-produkcyjnej, gdyż naruszyłoby to przepisy art. 16i ust. 2 pkt 3 oraz art. 16i ust. 7 ustawy podatkowej. Do zastosowania dla danych środków trwałych wskaźnika podwyższającego 2,0 nie jest natomiast wystarczająca okoliczność, iż te środki trwałe sterowane są tylko za pomocą aparatury z układami mikroprocesorowymi i/lub systemami komputerowym oraz nie jest także wystarczająca okoliczność wytwarzania przy pomocy tych środków trwałych dużej ilości produktów (profili) ? zwiększone zużycie techniczne środka trwałego.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.