Czy w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kwota opłaty licencyjnej (...)

Czy w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kwota opłaty licencyjnej może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów?

W piśmie Spółki został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi swoją działalność produkcyjną w ramach grupy, do której należy również zagraniczny koncern, jej kontrahent. Wnioskująca ? licencjobiorca zamierza zawrzeć umowę licencyjną, której przedmiotem jest prawo do użytkowania znaku towarowego, stanowiącego własność kontrahenta ? licencjodawcy. Powyższa umowa dotyczy niewyłącznej, niepodlegającej przeniesieniu licencji na używanie znaku towarowego w odniesieniu do produktów Spółki, pod warunkiem, że produkty te będą dokładnie spełniały standardy jakości i wymagania kontrahenta. Celem zawarcia umowy jest podniesienie wartości rynkowej produktów wytwarzanych przez Jednostkę i tym samym zwiększenie jej przychodów poprzez wykorzystanie reputacji znaku towarowego. Zgodnie z umową Spółka będzie odpowiedzialna w całości za produkcję, sprzedaż, obsługę gwarancyjną klientów, serwis oraz reklamę swoich produktów.

Umowa przewiduje, że licencjodawca obciąży Spółkę opłatą licencyjną w wysokości 1% ceny sprzedaży produktów oznaczonych znakiem towarowym. Płatności należności licencyjnych będą dokonywane w okresach półrocznych.

Wnioskująca podnosi, iż obecnie posiada z kontrahentem:

    ? obowiązującą umowę o świadczenie usług doradztwa technicznego,
    ? umowę licencyjną zawartą w 2002r., która zostanie zakończona w dniu wejścia w życie zapisów nowej Umowy.

Umowa o świadczenie usług doradztwa technicznego obejmuje przekazanie Spółce technologii, informacji technicznych, know-how oraz licencji, które nie obejmują jednak użytkowania patentów i znaków towarowych. Wartość opłat za doradztwo techniczne została ustalona na poziomie 3% ceny sprzedaży produktów Spółki pomniejszonej o koszty opakowań.

W opinii Podatnika, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Spółka podkreśla, iż art. 16 ust. 1 nie wymienia kwot opłat licencyjnych przekazywanych za prawo do użytkowania znaku towarowego jako wyłączone z kategorii kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ustawy. Zdaniem Wnioskującej, treść uregulowania z art. 15 ust. 1, będąca klauzulą generalną, wskazuje że ustawodawca świadomie użył pojęć niedookreślonych, dopuszczając ich elastyczne stosowanie w zależności od okoliczności faktycznych sprawy.

W ocenie Spółki, ponieważ kwota opłaty licencyjnej związana jest z osiąganym przez nią przychodem, po odpowiednim udokumentowaniu poniesionych kosztów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, opłata ta winna być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów. Podatnik twierdzi, iż skoro opłata licencyjna jest przeznaczona przez kontrahenta-licencjodawcę na prowadzenie scentralizowanych, międzynarodowych działań marketingowych, które wpływają na zwiększenie sprzedaży produktów wytwarzanych również przez Spółkę, a Podatnik z kolei jako podmiot produkcyjny jest zainteresowany zwiększeniem sprzedaży swoich produktów, które bezpośrednio wpływa na wzrost wielkości produkcji, co prowadzi do wzrostu przychodów ze sprzedaży Spółki, tym samym opłaty licencyjne mają charakter kosztów poniesionych na promocję znaku towarowego, umieszczanego na produktach spółki. Wobec powyższego, istnieje ścisły związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesioną opłatą, a uzyskiwanym przez Podatnika przychodem.

W oparciu o opisany powyżej stan faktyczny, Wnioskująca pragnie uzyskać wyjaśnienia, czy w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kwota opłaty licencyjnej może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów...

Ustosunkowując się do przedstawionych powyżej kwestii, stwierdza się co następuje:

Co do zasady, wydatki na nabycie licencji (w tym licencji na znak towarowy) uznane być winny za wydatki na nabycie wartości niematerialnej i prawnej podlegającej amortyzacji. Stosownie bowiem do przepisów art. 16b ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania licencje, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Wobec czego, zgodnie z przepisami art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) powołanej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części.

Z kolei regulacja art. 16g ust. 1 pkt 1 przywoływanej ustawy podatkowej stanowi, iż za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia.

Jednakże w okolicznościach, o których mowa w art. 16g ust. 14 ww. ustawy, występujących w stanie faktycznym przedstawionym przez Podatnika, wydatki na nabycie praw licencyjnych (opłaty uiszczane licencjodawcy) nie mogą być uwzględniane w wartości początkowej. Zgodnie z przywołanym ust. 14 art. 16g ustawy podatkowej, wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę, przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia.

W takiej sytuacji, opłaty za korzystanie ze znaku towarowego wnoszone przez licencjobiorcę uznać można za koszt uzyskania przychodów. Zauważyć należy, iż podstawę prawną kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów stanowi przepis art. 15 ust. 1 przywołanej ustawy podatkowej, stosownie do którego, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, wyłączywszy wydatki enumeratywnie wskazane w art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności faktyczne oraz przywołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż ponoszone przez Podatnika opłaty licencyjne za użytkowanie znaku towarowego, jako pozostające w związku z uzyskiwanymi przychodami, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, uzależnione od wysokości przychodów ze sprzedaży produków oznaczonych znakiem towarowym (wykorzystywanym w oparciu o umowę licencyjną), z uwagi na przepisy art. 16g ust. 14 ustawy, mogą być odnoszone w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika