Czy umowa pożyczki korzystać będzie ze zwolnienia z podatku od czynności cywilnoprawnych w sytuacji, (...)

Wnioskująca zwróciła się z prośbą o potwierdzenie Jej stanowiska.

W opisanym przez Podatnika stanie faktycznym zastosowanie mają następujące przepisy prawa podatkowego:

- art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 41 poz. 399), zgodnie z którym podatkowi podlegają umowy pożyczki,

- art. 9 pkt 10 lit. g) przywołanej ustawy, który stanowi, iż zwalnia się od podatku pożyczki udzielane na rozpoczęcie lub prowadzenie działalności gospodarczej, pod warunkiem udokumentowania, że pieniądze będące przedmiotem pożyczki zostaną przeznaczone na pokrycie wydatków poniesionych na rozpoczęcie lub prowadzenie działalności gospodarczej w ciągu 12 miesięcy od dnia zawarcia umowy albo wykorzystania w tym okresie rzeczy oznaczonych co do gatunku, stanowiących przedmiot pożyczki,

- art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2004 r. Nr 173, poz. 1807 ze zm.), który stanowi, iż działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, stwierdza się co następuje;

Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych, stosownie do przepisu art. 9 pkt 10 lit g), zwalnia z opodatkowania pożyczki udzielone na prowadzenie działalności gospodarczej, pod warunkiem udokumentowania, że pieniądze będące przedmiotem pożyczki zostaną przeznaczone na pokrycie wydatków poniesionych na prowadzenie działalności gospodarczej w ciągu 12 miesięcy.

Powyższy przepis nie wprowadza ograniczeń zakresu zwolnienia ze względu na rodzaj podmiotów będących stronami umowy, wprowadza jednak dwa warunki zwolnienia:

a) przeznaczenie pieniędzy na pokrycie wydatków związanych z rozpoczęciem lub prowadzeniem działalności gospodarczej pożyczkobiorcy,

b) wykorzystanie pieniędzy na powyższe cele w ciągu 12 miesięcy od dnia zawarcia umowy.

Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie definiuje pojęcia działalności gospodarczej, w związku z czym należy posiłkować się definicją zawartą w przepisach art. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Nie ulega wątpliwości fakt, iż Wnioskująca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wskazanym w omawianym przepisie prawnym.

Przez pokrycie wydatków poniesionych na prowadzeniem działalności gospodarczej należy rozumieć wszelkiego rodzaju wydatki związane z taką działalnością. W związku z powyższym spłata zobowiązań wynikających z faktur obciążających wnioskującą spółkę jest wydatkiem na prowadzenie działalności gospodarczej.

W momencie udzielenia pożyczki musi być określone przeznaczenie środków pieniężnych stanowiących jej przedmiot. Strony winny wyraźnie oświadczyć, iż przedmiot takiej umowy będzie przeznaczony na cele określone w komentowanym przepisie. W przedmiotowej sprawie Wnioskująca przytacza fakt zawarcia umowy na prowadzenie działalności gospodarczej, wobec czego zadeklarowała przeznaczenie środków uzyskanych w ramach tej umowy.

Wobec powyższego, spełnione zostały wszelkie warunki niezbędne do skorzystania ze zwolnienia, przewidzianego w przepisach art. 9 pkt 10 lit g) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym, Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, postanawia jak w sentencji.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.