Spółka zamierza przekazać w drodze darowizny udziały w innej spółce na rzecz osób fizycznych. (...)

Spółka zamierza przekazać w drodze darowizny udziały w innej spółce na rzecz osób fizycznych. Według stanowiska Spółki, osoby te zobowiązane będą do zapłacenia podatku od spadków i darowizn zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zaliczane są one do trzeciej grupy podatkowej, wysokość podatku określana jest na podstawie art. 15 ust. 1 pkt 3, a kwota wolna wynika z art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy. Natomiast do ustalenia podstawy opodatkowania stosuje się przepisy art. 8 ust. 1, 3, 4, i 5 ustawy.

Na podstawie art. 14b § 2 i § 5 pkt 2 ustawy z dnie 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Szczecinie z urzędu zmienia postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Koszalinie z dnia 29 kwietnia 2005 r. Nr ZN-I-3/436-2/05 w przedmiocie udzielonej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku od spadków i darowizn, stwierdzając, że stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2005 r. jest w części nieprawidłowe.

Porady prawne

Wnioskiem z 31 marca 2005 r. Spółka zwróciła się do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Koszalinie o udzielenie w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej, pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynikało, że zamierza Ona przekazać w drodze darowizny udziały w innej spółce na rzecz osób fizycznych. Według stanowiska Spółki, osoby te zobowiązane będą do zapłacenia podatku od spadków i darowizn. Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zaliczane są one do trzeciej grupy podatkowej, wysokość podatku określana jest na podstawie art. 15 ust. 1 pkt 3, a kwota wolna wynika z art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy. Natomiast do ustalenia podstawy opodatkowania stosuje się przepisy art. 8 ust. 1, 3, 4, i 5 ustawy.

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Koszalinie podzielił stanowisko Spółki, wydając w tej sprawie postanowienie z 29 kwietnia 2005 r. Nr ZN-I-3/436-2/05. W uzasadnieniu potwierdził, że w przedmiotowym stanie faktycznym będą miały zastosowanie ww. przepisy.

Na powyższe postanowienie Spółka nie złożyła zażalenia, wobec tego stało się ono ostateczne.

Dyrektor Izby Skarbowej w Szczecinie, po analizie stanu faktycznego i prawnego sprawy stwierdza, że ww. postanowienie wydane zostało z rażącym naruszeniem prawa, tj. art. 5 ustawy z 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 ze zm.), dlatego też na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej ? zmienia je niniejszą decyzją.

Z treści pisma Spółki wynika m.in., że osoby fizyczne, które nabędą w drodze darowizny udziały w spółce, zobowiązane będą do uiszczenia podatku od spadków i darowizn. Organ podatkowy, potwierdzając zastosowanie w przedmiotowej sprawie przepisów wymienionych w piśmie Spółki, nie odniósł się jednak do Jej stanowiska, że obowiązek podatkowy ciąży na obdarowanych. Uznając w sentencji postanowienia, że stanowisko przedstawione przez Podatnika jest prawidłowe, naruszył tym samym przepis art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Przepis ten stanowi, że w przypadku darowizny, obowiązek podatkowy ciąży solidarnie na obdarowanym i darczyńcy. Zasada ta oznacza, że organ podatkowy, niezależnie od postanowień zawartych przez strony w umowie, w razie stwierdzenia faktu nieuiszczenia należnego podatku, może żądać całości lub części podatku od wszystkich zobowiązanych łącznie, od kilku z nich lub każdego z osobna, a uiszczenie podatku przez jednego z nich zwalnia pozostałych.

Zatem w przedmiotowej sprawie obowiązek podatkowy ciążył będzie solidarnie zarówno na darczyńcy Spółce z o.o., jak i na obdarowanych osobach fizycznych.

Przedstawiając własne stanowisko do opisanego stanu faktycznego Spółka stwierdziła również, że do ustalenia podstawy opodatkowania stosuje się przepisy art. 8 ust. 1, 3, 4, i 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Wydając postanowienie Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego pominął tę kwestię, dlatego też w niniejszej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej potwierdza, że zgodnie z ww. przepisem, wartość nabytych praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę, jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych praw.

Wartość rynkową określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju z dnia powstania obowiązku podatkowego. Natomiast jeśli wartość podana przez nabywcę nie odpowiada wartości rynkowej, organ podatkowy wezwie do jej podwyższenia. W przypadku braku zgody na podwyższenie, organ ustali wartość z uwzględnieniem opinii biegłych i jeśli przekroczy ona o 33 % wartość podaną przez nabywcę, koszty opinii ponosi nabywca.

Ponieważ w pozostałej części stanowisko Spółki jest prawidłowe, Dyrektor Izby Skarbowej niniejszą decyzją zmienił postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego tylko w części dotyczącej solidarnej odpowiedzialności za zobowiązanie podatkowe oraz uzupełnił o wyjaśnienie przepisów dotyczących podstawy opodatkowania w podatku od spadków i darowizn.

Decyzja niniejsza jest ostateczna.

Na podstawie art. 50 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270) stronie służy prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, w terminie 30 dni od daty doręczenia decyzji (art. 53 ww. ustawy), za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika