Nękający rodzice

Witam. Piszę w imieniu dziewczyny, niestety ona nie może o tym pisać, bo od razu zbiera jej się na płacz...
Sytuacja wygląda tak; od jakiegoś czasu, mniej więcej 2 miesięcy jej rodzice (ona ma 17 lat) często się kłócą. Schodzi to na rozmowy o rozwodzie, jest to w dość zaawansowanym stadium, bo papiery rozwodowe leżą cały czas w kuchni i tylko czekają na to aż ktoś się przemoże i je wypełni. Gdyby ta kwestia zostawała tylko w kręgu rodziców wszystko byłoby do przełknięcia, ale niestety...
Mama, notabene katechetka (jak dla mnie powinni jej zabrać zdolność do wykonywania zawodu)KAŻDEGO dnia nęka dziewczynę, nie było od tych dwóch miesięcy takiego, żeby wróciła i mogła na spokojnie iść do pokoju. Matka od razu zaczyna po niej wrzeszczeć, że ta się nic nie uczy (a uczy się bardzo dużo czasu, z reguły oceny 3-4), wiecznie jej nie ma w domu (wychodzi z domu raz na dwa dni na 3 godziny max) i nic dla domu nie robi, mamuśka jak przychodzi sobota i trzeba sprzątać to marudzi, że boli ją palec i dziewczyna musi sprzątać sama dobre 150 m^2 domu, łącznie z myciem okien itp. Jeśli na jakimś zostanie brud to od razu wrzeszczy na całego. Nie obchodzi ją to, że dziewczyna się źle czuje itp. Ponadto matka wrzeszczy, że jest nieudacznicą, że jest głupia, że bardzo chętnie by ją oddała do domu dziecka i że ją nienawidzi. Do tego przyjdzie czasem jakiś liść w twarz, a młoda cały czas się nie odzywa. To wszystko nie jest zdrowym przystosowaniem do życia tylko nękaniem... Matka może widzieć, że dziewczyna płacze przed nią i prosi, żeby ta przestała, ale ma to gdzieś i wrzeszczy po niej dalej...
Codziennie dowiaduję się nowych rzeczy i krew mnie zalewa jak za każdym razem gdy wraca do domu dzwoni do mnie z płaczem. Dziewczyna ma możliwość wyprowadzki do siostry, która ma 26 lat, ale zapewne rodzice się na to nie zgodzą, bo kto im będzie robić obiadki, kto będzie sprzątać itp., a i mają się na kim wyżyć. Ojciec jest łagodniejszy, ale równie okropny jak ma zły humor. Czy jest jakaś możliwość, żeby to gdzieś zgłosić i jak? Nie chcę, żeby osoba, z którą jestem i która zawsze była pełna uśmiechu do końca życia nie śmiała się z niczego i była wiecznie nieszczęśliwa, nie mówiąc o traumie.