Rozwód - jak to ugryźć?

Witam,
Mam prawie 30 lat, męża (niestety) i niespełna rocznego malucha. Bardzo poważnie zastanawiam się nad rozwodem bo jestem zwyczajnie nieszczęśliwa i zmęczona tym pożal się boże małżeństwem. Mój mąż to leń jakich mało. Niewiele pomaga przy dziecku, w domu nie robi praktycznie nic, najważniejsze jest pilnowanie kanapy, żeby nie uciekła, nadzór osobisty nad telewizorem oraz ciągła eksploatacja komputera (w celach typowo rozrywkowych). Mąż pracuje jakieś 6h dziennie przy czym jako człowiek pracujący w tak ogromniej liczbie godzin jest osobą wiecznie zmęczoną zatem wymaganie od niego czekokolwiek poza okupowaniem kanapy jest w mojej strony niesamowitym nietaktem. W weekendy głównie lezy na kanapie i ogląda tv. Ja już mam naprawdę dość. Wszelkie uwagi traktuje bardzo osobiście - uważa, że jestem niesprawiedliwa i się obraża. Dodam, że ja pracuję zawodowo ( z racji małego smyka pracuje 6h dziennie, od stycznia 7h), zarabiam więcej niż mąż (więc mogę nawet olać jego alimenty byle nie dostał maluszka), oprócz tego zajmuję się smykiem ( z największą przyjemnością) i domem.
Pytanie, czy rozwód musi mieć jakiś powód? Czy wyżej wspomniane lenistwo może być jego przyczyną? Jakie argumenty powinny zostać użyte by sąd przyznał mi pełną opiekę nad dzieckiem a jemu tylko odwiedziny?
Podział majątku mam w nosie, alimenty też, to rzeczy nabyte. Interesuje mnie tylko pełne prawo do opieki nad synkiem.
Jakieś pomysły jak w ogóle rozpocząć ten temat?
PS. Mąż z własnej woli rozwodu mi nie da bo on jest zadowolony z obecnego stanu rzeczy (kasa na koncie jest, wyprane i posprzątane też). Generalnie będzie w wielkim szoku ale ja mam już dość :-(