Umorzenie postępowania odwoławczego

Pytanie: Organ I instancji z mojego wniosku prowadził postępowanie zakończone wydaniem decyzji. Z wydanej decyzji nie byłem zadowolony wobec czego złożyłem w tej sprawie odwołanie. Zarówno w I jaki II instancji czynnie występowałem jako strona postępowania administracyjnego. Czy w takiej sytuacji organ II instancji, po przeprowadzeniu postępowania może w trybie art. 138 par. 1 pkt 3 Kpa umorzyć postępowanie odwoławcze, ze względu na to, że powziął przekonanie iż nie jestem stroną w sprawie, bez wzruszenia decyzji organu I instancji? Organ odwoławczy nie wzruszając decyzji organu I instancji spowodował, że w obiegu prawnym jest skarżona decyzja, w której organ pierwszoinstancyjny uznaje mnie za stronę postępowania Czy nie zachodzi tutaj sprzeczność?

Odpowiedź specjalisty e-prawnik.pl - ZADAJ PYTANIE:

W trybie art. 138 par. 1 pkt 3 kpa organ odwoławczy wydaje decyzję, w której umarza postępowanie. Warunkiem takiej decyzji jest nastąpienie bezprzedmiotowości postępowania. Chodzi tu między innymi o sytuacje, w której wnoszący odwołanie twierdzi, ze jest stroną postępowania, a organ odwoławczy doszedł do wniosku, że stroną nie jest.

Przesłanki bezprzedmiotowości postępowania, które pojawiły się na etapie postępowania odwoławczego, nie dają organowi drugiej instancji podstaw do uchylenia decyzji i umorzenia postępowania w pierwszej instancji. W tej sytuacji powinno nastąpić umorzenie postępowania odwoławczego (tak w NSA z 15 lutego 2002 r., sygn. akt IV SA 752/00). W przedstawionej sytuacji powinno nastąpić stwierdzenie nieważności decyzji organu I instancji. Przesłanką stwierdzenia nieważności decyzji jest między innymi skierowanie tej decyzji do osoby nie będącej stroną w sprawie, chyba że nastąpiły nieodwracalne skutki prawne. Ma to miejsce, gdy adresatem decyzji jest osoba, której nie przysługuje przymiot strony danego postępowania (tak w wyroku NSA z 17 grudnia 1998 r., IV SA 2272/97) albo osoba, której w chwili orzekania nie przysługuje przymiot strony danego postępowania.