Uprawnienia i obowiązki oddelegowanego policjanta

Jak podkreśla się w doktrynie oddelegowaniu policjanta towarzyszy szereg związanych z tym uprawnień i obowiązków. Po pierwsze oddelegowany policjant ma prawo do uprawnień i świadczeń, w tym uposażenie i inne świadczenia pieniężne, na zasadach określonych w ustawie oraz przepisach wydanych na jej podstawie. Stosuje się do niego przepisy, które mają zastosowanie do pracowników zatrudnionych na stanowiskach służbowych zajmowanych przez policjantów, w szczególności dotyczące obowiązków pracodawcy i pracownika, regulaminów pracy, wyróżnień i kar, czasu pracy, bezpieczeństwa i higieny pracy, dodatkowego wynagrodzenia rocznego, a także przyznawania nagród. Jednostka organizacyjna Policji, w której policjant pełnił służbę przed oddelegowaniem, wypłaca oddelegowanemu policjantowi: świadczenia w naturze i ich ekwiwalenty oraz należności i świadczenia przysługujące z tytułu pełnienia służby, nagrody jubileuszowe, należności z tytułu doznania uszczerbku na zdrowiu i należności pośmiertne, należności z tytułu zwolnienia ze służby, wyrównanie (por. Wojciech Kotowski „Komentarz praktyczny do ustawy o policji” Wydawnictwo Wolters Kluwer Polska). Co do zasady czas oddelegowania policjanta nie może przekraczać 6 miesięcy, w wyjątkowych przypadkach Komendant Główny Policji może przedłużyć czas delegacji na okres 12 miesięcy. Gdy jest to uzasadnione potrzebami policji, Komendant Główny Policji, może odwołać policjanta z oddelegowania, nawet bez jego zgody, zawiadamiając o tym na piśmie kierownika instytucji i oddelegowanego policjanta. Policjant po odwołaniu z oddelegowania obejmuje stanowisko nie niższe niż zajmowane przed oddelegowaniem (por. Wojciech Kotowski op.cit.). Czasowe delegowanie funkcjonariusza na podstawie art. 36 ust. 1, 2 i 3 ustawy jest aktem władczym o charakterze wewnętrznym, wynikającym z podległości służbowej pracownika. Do takich aktów nie mają zastosowania przepisy kodeksu postępowania administracyjnego, nie są one więc decyzjami administracyjnymi, od których w trybie przepisów tego kodeksu przysługuje odwołanie do wyższej instancji (zob. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 kwietnia 2001 r., sygn. II SAB 251/00)