Opodatkowanie wynagrodzenia pracowników za granicą

Pytanie:

"Nasi pracownnicy zostali oddelegowani do Norwegii, wykonują tam usługi kosultingowe. Ich pobyt będzie przekraczał 183 dni w roku. Zamierzamy zacząć odprowadzać podatek od wynagrodzeń do Norwegii po upływie 183 dni. Jednak norweski urząd skarbowy twierdzi, iż jesteśmy zobligowani do odprowadzania podatku od pierwszego dnia ich pobytu w Norwegii. Kontrolę nad naszymi pracownikami podczas ich pobytu w Norwegii sprawuje norweska firma. Znaczący w tym przypadku może okazać sie fakt, że na zamówieniu, jakie otrzymaliśmy od norweskiej firmy widnieje okres, na jaki pracownicy powinni zostać oddelegowani. Okres ten przekracza owe 183 dni. Norweski Urząd Skarbowy twierdzi, że jest to wynajem siły roboczej, co skutkuje opodatkowaniem pracowników od pierwszego dnia ich pobytu w Norwegii. Czy norweski urząd ma rację? Wiem, że art. 15 ust. 3 umowy miedzy Polską a Niemcami mówi, że jeżel zagraniczny pracodawca ponosi skutki pracy oddelegowanego pracownika, to podatek od wynagrodzeń powinien być odprowadzany do Niemiec od pierwszego dnia. Ale takiego uregulowania nie ma w umowie z Norwegią. Dlaczego Norwegia stoi na takim stanowisku? Czy polski urząd nie zakwestionuje nam podatków odprowadzonych od pierwszego dnia? Czy licząc 183 dni możemy uwzględnić jedynie faktyczne dni pobytu pracowników w Norwegii (nie wliczając ich pobytu w Polsce)? Czy po przekroczeniu 183 dni mamy odprowadzić podatek wstecz za te 183 dni, czy mamy zacząć odprowadzać podatek od 184 dnia?"

Odpowiedź prawnika: Opodatkowanie wynagrodzenia pracowników za granicą

Kwestie opodatkowania podatkiem dochodowym wynagrodzenia pracownika wykonującego pracę w Norwegii reguluje Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Norwegii o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisana w Oslo dnia 24. 05. 1977 r. (Dz. U. z 1979 r. nr 27, poz. 157 ze zm.). Zasady opodatkowania pracy najmnej uregulowane są w artykule 15 umowy. Wskazane przepisy są jednak bardzo ogólne i stanowią, że jeżeli praca jest wykonywana na terenie Norwegii, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w Norwegii, jeżeli odbiorca wynagrodzenia przebywa w Norwegii łącznie dłużej niż 183 dni podczas roku finasowego. Przytoczone określenie ”przebywa” oznacza dni fizycznej i faktycznej obecności pracownika w Norwegii. Pod pojęciem tym w szczególności należy rozumieć: dzień przybycia do Norwegii, dni pracy, dni wolne od pracy, ale spędzone w Norwegii, np. urlopy, weekendy, święta, oraz dzień wyjazdu z Norwegii. Innymi słowy, za dzień przebywania w Norwegii należy uznać każdy cały dzień pobytu, a także każdy ułamkowy dzień pobytu. Odpowiadając na Państwa pytanie: licząc 183 dni, powinni Państwo uwzględnić tylko faktyczne dni pobytu pracowników w Norwegii. Do liczby dni nie należy wliczać okresu, kiedy pracownicy przebywali w Polsce. Podkreślić należy, że owe 183 dni pobytu w Norwegii należy liczyć tylko w danym roku finasowym, np. 2006. Warto na to zwrócić uwagę, ponieważ umowy z niektórymi krajami zawierają regulację, która stanowi, że 183 dni pobytu należy liczyć w ciągu 12 kolejnych miesięcy.

Ze stanowiska norweskiego urzędu skarbowego, popartego prawem obowiązującym w tym kraju, wynika, że Państwa Firma ma obowiązek wpłacać zaliczki na podatek dochodowy od pierwszego dnia pobytu pracowników w Norwegii. Niestety, niektóre kraje przewidują takie regulacje, podobnie jest np. jest w Szwecji. W praktyce, oznacza to, że będą Państwo zobowiązani do wpłacenia zaliczek wstecz za 183 dni, czyli licząc od pierwszego dnia pobytu w Norwegii. Niestety wraz z zaliczkami będą Państwo zobowiązani wpłacić należne odsetki za ten okres. W sytuacji, gdy z umowy zawartej z norewskim kontrahentem wynika, że pracownicy będą spędzali w Norewgii więcej niż 183 dni, Państwa Firma może odprowadzać podatek od wynagrodzeń na bieżąco, nie czekając, aż upłynie 183 dni. Takie działanie nie narazi Państwa Firmy na sankcje w postaci odsetek za nieterminowe wpłaty podatku. Polski urząd nie zakwestionuje takiego działania, ponieważ obowiązek wpłacania zaliczek za granicą nie jest objęty polskim ustawodastwem, co oznacza, że polskie organy nie są władne do rozstygania tej sprawy. Co istotne polsko norweska Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania przewiduje dla unikania podwójnego opodatkowania metodę wyłączenia z progresją (zatem RP rezygnuje z własnego roszczenia podatkowego w stosunku do dochodu osiągniętego przez pracownika za granicą, a dochód osiągnięty za granicą jest opodatkowany tylko w tym obcym państwie) i nie trzeba odprowadzać zaliczek na podatek do polskiego fiskusa, jednak zagraniczne dochody należy wykazać w zeznaniu rocznym.

Niemniej, Państwa Firma - w sytuacji, gdy zaliczki są odprowadzane i w Polsce, i w Norwegii - może wystąpić do właściwego naczelnika urzedu skarbowego w Polsce z wnioskiem o zwrot zaliczek zapłaconych w Polsce.


Zespół prawników
e-prawnik.pl

Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne

Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?


Masz inne pytanie do prawnika?

 

Komentarze

    Nie dodano jeszcze żadnego komentarza. Bądź pierwszy!!

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika