Czy moja partnerka ma prawo do mojej emerytury po mojej śmierci?

Pytanie:

"Witam serdecznie, od 20 lat jestem w nieformalnym związku z moją partnerką. Nie mamy ślubu. Chciałbym się dowiedzieć od Państwa czy istnieje szansa że w razie mojej śmierci, moja emerytura przejdzie na nią?"

Odpowiedź prawnika: Czy moja partnerka ma prawo do mojej emerytury po mojej śmierci?

Niniejsza opinia prawna wydana została na podstawie przepisów:

 - ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity - Dz.U.2013.1440) 
- ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jednolity - Dz.U.2012.788).

 

W opinii uwzględniono również orzecznictwo sądów polskich oraz poglądy doktryny, w zakresie istotnym dla treści opinii.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż pojęcie emerytury nie jest tożsame z pojęciem renty. Emerytura jest uprawnieniem przysługującym byłemu pracownikowi w związku ze świadczoną uprzednio pracą. Natomiast polskie prawo wyróżnia kilka rodzajów rent, w zależności od sytuacji uprawnionego (np. renta z tytułu niezdolności do pracy, renta socjalna, renta rodzinna).

W omawianym przypadku w grę wchodzić będzie uprawnienie do renty rodzinnej.

Stosownie do treści art. 65 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny osoby, która w chwili śmierci miała ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy lub spełniała warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń. Przy ocenie prawa do renty przyjmuje się, że osoba zmarła była całkowicie niezdolna do pracy. Renta rodzinna przysługuje także uprawnionym członkom rodziny osoby, która w chwili śmierci pobierała zasiłek przedemerytalny, świadczenie przedemerytalne lub nauczycielskie świadczenie kompensacyjne. W takim przypadku przyjmuje się, że osoba zmarła spełniała warunki do uzyskania renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. 

Art. 65 ww. ustawy wymienia zaś krąg osób uprawnionych do otrzymania renty rodzinnej: 

 

Art. 67. 1. Do renty rodzinnej uprawnieni są następujący członkowie rodziny spełniający warunki określone w art. 68-71: 

1) dzieci własne, dzieci drugiego małżonka oraz dzieci przysposobione; 2) przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności wnuki, rodzeństwo i inne dzieci, z wyłączeniem dzieci przyjętych na wychowanie i utrzymanie w ramach rodziny zastępczej lub rodzinnego domu dziecka; 
3) małżonek (wdowa i wdowiec); 
4) rodzice. 2. Za rodziców w rozumieniu ustawy uważa się również ojczyma i macochę oraz osoby przysposabiające. 
Po pierwsze zatem, aby Pańska partnerka znalazła się w gronie osób uprawnionych do renty rodzinnej po Panu, musicie Państwo zawrzeć związek małżeński.
Ponadto art. 70 określa kolejne wymogi dla małżonka – wdowca/wdowy. Zgodnie z tym przepisem:
Art. 70. 1. Wdowa ma prawo do renty rodzinnej, jeżeli: 
1) w chwili śmierci męża osiągnęła wiek 50 lat lub była niezdolna do pracy albo 
2) wychowuje co najmniej jedno z dzieci, wnuków lub rodzeństwa uprawnione do renty rodzinnej po zmarłym mężu, które nie osiągnęło 16 lat, a jeżeli kształci się w szkole - 18 lat życia, lub jeżeli sprawuje pieczę nad dzieckiem całkowicie niezdolnym do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolnym do pracy, uprawnionym do renty rodzinnej.
2. Prawo do renty rodzinnej nabywa również wdowa, która osiągnęła wiek 50 lat lub stała się niezdolna do pracy po śmierci męża, nie później jednak niż w ciągu 5 lat od jego śmierci lub od zaprzestania wychowywania osób wymienionych w ust. 1 pkt 2. 
3. Małżonka rozwiedziona lub wdowa, która do dnia śmierci męża nie pozostawała z nim we wspólności małżeńskiej, ma prawo do renty rodzinnej, jeżeli oprócz spełnienia warunków określonych w ust. 1 lub 2 miała w dniu śmierci męża prawo do alimentów z jego strony ustalone wyrokiem lub ugodą sądową. 
4. Wdowa niespełniająca warunków do renty rodzinnej określonych w ust. 1 lub 2 i niemająca niezbędnych źródeł utrzymania ma prawo do okresowej renty rodzinnej: 1) przez okres jednego roku od chwili śmierci męża; 2) w okresie uczestniczenia w zorganizowanym szkoleniu mającym na celu uzyskanie kwalifikacji do wykonywania pracy zarobkowej, nie dłużej jednak niż przez 2 lata od chwili śmierci męża. 5. Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio do wdowca. 

 

Pańska partnerka nabędzie zatem prawo do renty rodzinnej po Panu, jeśli (oprócz zawarcia z Panem związku małżeńskiego), będzie w chwili Pańskiej śmierci (lub najpóźniej w ciągu 5 lat od chwili Pańskiej śmierci) w wieku 50 lat, lub będzie całkowicie niezdolna do pracy (albo będzie wychowywać którąś z osób określonych w przytoczonym wyżej art. 70 ust. 1 pkt. 2, z opisanego stanu faktycznego nie wynika jednak, aby taka sytuacja miała miejsce, nie będziemy zatem omawiać tego warunku). Niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy. Częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Oceny niezdolności do pracy dokonuje w formie orzeczenia lekarz orzecznik ZUS.

Jak wskazano w doktrynie, jeżeli wdowa nabędzie prawo do renty rodzinnej ze względu na wiek, renta przysługiwać jej będzie dożywotnio, jeśli natomiast nabędzie to prawo ze względu na niezdolność do pracy – renta przysługiwać będzie przez czas niezdolności (Bartnicki M. [w:] Antonów K. (red.), Bartnicki M., Suchacki B., Zieleniecki M., Emerytury i renty z FUS. Emerytury pomostowe. Okresowe emerytury kapitałowe. Komentarz, LEX, 2014, komentarz do art. 70).

Ponadto, wdowa musi do dnia śmierci męża pozostawać z nim we wspólności małżeńskiej albo mieć w dniu śmierci męża prawo do alimentów z jego strony ustalone wyrokiem lub ugodą sądową.

Pojęcie wspólności małżeńskiej nie zostało sprecyzowane w ustawie. W orzecznictwie wskazano m.in., że „wspólność małżeńska (…) oznacza rzeczywisty związek łączący małżeństwo, obejmujący wspólne zamieszkiwanie i prowadzenie wspólnego gospodarstwa domowego, wspólne pożycie, wierność i pomoc we współdziałaniu dla dobra założonej przez siebie rodziny (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 marca 1997 r., II UKN 17/97, OSNAPiUS 1997, nr 23, poz. 477) oraz, że „pojęcie wspólności małżeńskiej przewidzianej w przepisie art. 70 ust. 3 obejmuje nie tylko wspólność majątkową małżeńską, lecz także więź duchową, osobistą, emocjonalną i uczuciową” (wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 25 października 2000 r., III AUa 410/00, OSA 2001, z. 6, poz. 25).

Po pierwsze zatem, muszą Państwo pozostawać w ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej, wspólnie zamieszkiwać oraz prowadzić wspólne gospodarstwo domowe, aby organ rentowy nie zarzucił później Pańskiej przyszłej małżonce braku pozostawania we wspólności małżeńskiej.

Jeśli nie będą Państwo pozostawać we wspólności małżeńskiej, Pańska przyszła małżonka powinna mieć ustalone sądownie (wyrokiem lub w drodze ugody sądowej) prawo do alimentów od Pana, tj. najpierw pozwać Pana o alimenty.

Renta rodzinna wynosi: 

1) dla jednej osoby uprawnionej - 85% świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu; 
2) dla dwóch osób uprawnionych - 90% świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu; 
3) dla trzech lub więcej osób uprawnionych - 95% świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu.

 

W razie istnienia również innych osób uprawnionych do uzyskania renty rodzinnej, wszystkim tym osobom przypadłaby jedna renta rodzinna po Panu, podzielona po równo pomiędzy uprawnionych.

Należy wskazać również, iż, zgodnie z art. 95 ust. 1. ustawy o emeryturach i rentach, w razie zbiegu u jednej osoby prawa do kilku świadczeń przewidzianych w ustawie wypłaca się jedno z tych świadczeń - wyższe lub wybrane przez zainteresowanego. Oznacza to, iż gdyby Pańska partnerka uzyskała swoje prawo do któregoś ze świadczeń wymienionych w ustawie, np. do swojej emerytury, mogłaby otrzymywać tylko jedno z tych świadczeń – albo wybrane przez siebie, a gdyby nie dokonała wyboru, świadczenie wyższe.

Podsumowując, aby Pańskiej partnerce przysługiwało prawo do renty rodzinnej po Panu, muszą zostać spełnione następujące warunki:

- musi Pan w chwili śmierci mieć ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy lub spełniać warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń, albo pobierać zasiłek przedemerytalny, świadczenie przedemerytalne lub nauczycielskie świadczenie kompensacyjne

- konieczne jest zawarcie związku małżeńskiego przez Pana i partnerkę

- Pańska partnerka (w chwili Pańskiej śmierci – żona) musi mieć w chwili Pańskiej śmierci lub najpóźniej w ciągu 5 lat po Pańskiej śmierci, ukończone 50 lat lub być niezdolną do pracy

- muszą Państwo pozostawać w chwili Pańskiej śmierci we wspólności małżeńskiej.


Zespół prawników
e-prawnik.pl

Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne

Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?


Masz inne pytanie do prawnika?

 

Komentarze

  • Małgorzata 2017-07-22 17:14:33

    Mam zapytanie odnośnie tego tematu: Otóż, jak ma się sprawa w przypadku wdowy, która to w chwili śmierci męża niestety nie ma 50 lat, w obecnej chwili tj. minęło już 7 lat od śmierci męża a wdowa ma 48 lat, ... ale w momencie śmierci wychowywała 2 dzieci jedno miało 13 lat a drugie 7 lat. Zgdodnie z art. Art. 65 ww. ustawy wymienia zaś krąg osób uprawnionych do otrzymania renty rodzinnej: Art. 67. 1. Do renty rodzinnej uprawnieni są następujący członkowie rodziny spełniający warunki określone w art. 68-71: 2) wychowuje co najmniej jedno z dzieci, wnuków lub rodzeństwa uprawnione do renty rodzinnej po zmarłym mężu, które nie osiągnęło 16 lat, a jeżeli kształci się w szkole - 18 lat życia, lub jeżeli sprawuje pieczę nad dzieckiem całkowicie niezdolnym do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolnym do pracy, uprawnionym do renty rodzinnej. Tu na podstawie tego art. jak najbardziej w danym momencie śmierci męża przyznano 2 dzieci i zonie prawo do renty rodzinnej, podzieonej na 3 równe części mimo że wdowa miała 41 lat. Moje pytanie brżmi> Wdowa była jakiś czas na owej rencie rodzinnej, jednak z racji czynności zawodowej aby nie przekroczyć danych pułapów wysokości wynagrodzenia postanowiła zrezygnować ze sojej części renty rodzinnej na rzecz dzieci. Z danym dniem Zus przyjął rezygnację i rentę rodzinną przyznał 2 dzieci w 2 równych częściach dla nich, wdowa na dany moment stała się osobą nie uprawnioną do tej renty. Stało się jednak tak, że wdowa w obecnej chwili zasiliła szeregi osób bezrobotnych i to bez prawa do zasiłku. Czy wdowa może wrócic do pobierania renty rodzinnej po zmarłym mężu? Dzieci w obecnej chwili mają 20 i 14 lat nadal się uczą i pobierają rentę. Czy raz przyznana renta rodzinna mimo że chwilowo nie pobierana przez wdowę już przepadła? Czy jak dzieci nie będą już mogły pobierać owej renty , to wdowa może zwrócic się o rentę rodzinną dla niej kiedyś przynaną? Czy nabywając prawo do tej renty rodzinnej, taka wdowa ma prawo do niej do końca swojego życia? Bardzo proszę o odpowiedź :) Pozdrawiam.


Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika