Dziedziczenie roszczeń majątkowych

"Mój dziadek był właścicielem ziemskim. Na mocy dekretu o reformie rolnej jego majątek skonfiskowano (dwór, park, zabudowania gospodarcze i ok.500 ha ziemi wraz z lasami). Dziadek zmarł pod koniec lat 60-tych nie pozostawiając testamentu. Cały majątek po dziadku na początku lat 90-tych został podzielony pomiędzy spadkobierców ustawowych w ten sposób, że Babcia otrzymała 25% spadku, a dzieci 75% (bez wymieniania składników spadku). Po śmierci Babci (ponad 10 lat temu) odczytano testament, w którym Babcia rozdzieliła pomiędzy swoje dzieci oraz kilku wnuków należące do Niej ruchomości, zaś mnie dodatkowo zapisała całą przypadającą Jej część spadku po moim Dziadku. Zapisane prawo do spadku dotyczy konkretnie prawa dziedziczenia położonej w.... Ten zapis stał się powodem sporu. Obecnie spadkobiercy ustawowi założyli sprawę \"o stwierdzenie nabycia spadku\", przez część spadkobierców ustawowych stawiany jest zarzut, że testatorka nie miała prawa zapisywać czegoś, co nie było jej własnością. W chwili śmierci Dziadka nie był on bowiem formalnie właścicielem (Dekret o reformie rolnej), w związku z czym nie mogła babcia zapisać komukolwiek swoich praw, do których podobno nie miała praw. Czy takie stanowisko ma podstawy prawne? Czy można zastosować jakąś inną interpretację prawa? Chcę nadmienić, że dotychczas zarówno strona przeciwna, jak i ja nie podważaliśmy nigdy (również w korespondencji procesowej) ważności testamentu. Czy w sytuacji, gdyby wszyscy uczestnicy sporu doszli do porozumienia \"poza salą sądową\" jest możliwe przedstawienie sądowi umowy rozdzielającej przedmioty spadku wg zgodnego uznania uczestników (wszystkich) działu spadku? Czy sąd może nie uwzględnić tego porozumienia i wg własnego uznania rozdzielić spadek? Czy gdyby warunkiem porozumienia było zrzeczenie się przeze mnie przypadającego na mnie spadku, czy sąd musi moje \"nieprzyjęcie spadku\" uszanować? "