Obcokrajowiec w rodzinie i jego prawo pobytu w UE

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczył wykładni dyrektywy Rady 73/148/EWG z dnia 21 maja 1973 r. w sprawie zniesienia ograniczeń w zakresie przemieszczania się i pobytu obywateli państw członkowskich w obrębie Wspólnoty, które dotyczą przedsiębiorczości i świadczenia usług (Dz.  U. L 172, str. 14) oraz art. 43 Traktatu o Wspólnocie Eueopejskiej. Wniosek ten został przedstawiony w ramach sporu zawisłego pomiędzy Y. Jią, emerytowaną obywatelką chińską a Migrationsverket (urzędem do spraw migracji) w związku z oddaleniem przez tego ostatniego wniosku zainteresowanej o zezwolenie na pobyt długoterminowy w Szwecji.

Porady prawne

Artykuł 1 ust. 1 dyrektywy 73/148 stanowi bowiem, że państwa członkowskie UE powinny znieść ograniczenia w zakresie przemieszczania się i pobytu m.in. w stosunku do:

  • obywateli państw członkowskich, którzy osiedlili się lub zamierzają się osiedlić na terenie innego państwa członkowskiego w celu podjęcia działalności na własny rachunek albo zamierzają świadczyć usługi na terenie tego państwa;
  • krewnych wstępnych i zstępnych zarówno tych obywateli, jak też współmałżonków tych obywateli, którzy to krewni, niezależnie od obywatelstwa, znajdują się na ich utrzymaniu.

Na mocy tej dyrektywy państwa członkowskie powinny przyznać tym osobom prawo do wjazdu na ich terytorium jedynie za okazaniem ważnego dowodu tożsamości lub paszportu. Żadne wizy wjazdowe lub równoznaczne dokumenty nie mogą być wymagane, z wyjątkiem członków rodziny, którzy nie posiadają obywatelstwa państwa członkowskiego. Państwa członkowskie powinny jednak przyznać takim osobom wszelkie ułatwienia w otrzymaniu niezbędnej wizy.

Członkowi rodziny, który nie jest obywatelem państwa członkowskiego, ma być wydany jest dokument pobytowy o takim samym okresie ważności jak dokument wydany obywatelowi, na którego utrzymaniu pozostaje.

Państwo członkowskie nie może wymagać od ubiegającego się o kartę pobytu lub zezwolenie na pobyt złożenia żadnych innych dokumentów poza następującymi:

  • dowód tożsamości lub paszport, na podstawie którego wjechał on na terytorium tego państwa;
  • dowód potwierdzający jego przynależność do jednej z ww. kategorii osób uprzywilejowanych.

Państwa członkowskie nie powinny stosować odstępstw od postanowień tej dyrektywy, z wyjątkiem sytuacji uzasadnionych względami porządku publicznego, bezpieczeństwa publicznego i zdrowia publicznego.

Sąd szwedzki zwrócił się więc do Trybunału z wnioskiem o orzeczenie prejudycjalne pytając m.in., czy prawo wspólnotowe zobowiązuje państwa członkowskie do uzależnienia przyznania prawa pobytu obywatelowi państwa trzeciego, będącemu członkiem rodziny obywatela wspólnotowego, który skorzystał ze swobody przepływu od tego, czy członek rodziny przebywał wcześniej zgodnie z prawem na terytorium innego państwa członkowskiego.

Europejski Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich orzekł, co następuje:

  1. Prawo wspólnotowe, w świetle wyroku z dnia 23 września 2003 r. w sprawie C-109/01 Akrich, nie zobowiązuje państw członkowskich do uzależnienia przyznania prawa pobytu obywatelowi państwa trzeciego, będącemu członkiem rodziny obywatela wspólnotowego, który skorzystał ze swobody przepływu od tego, czy członek rodziny przebywał wcześniej zgodnie z prawem na terytorium innego państwa członkowskiego.
  2. Wykładni art. 1 ust. 1 lit. d) dyrektywy Rady 73/148/EWG z dnia 21 maja 1973 r. w sprawie zniesienia ograniczeń w zakresie przemieszczania się i pobytu obywateli państw członkowskich w obrębie Wspólnoty, które dotyczą przedsiębiorczości i świadczenia usług należy dokonywać w ten sposób, że przez wyrażenie „na [ich] utrzymaniu” rozumie się konieczność wsparcia materialnego członka rodziny obywatela wspólnotowego, który w rozumieniu art. 43 TWE osiedlił się w innym państwie członkowskim, ze strony tego obywatela lub jego małżonka, w celu zaspokojenia zasadniczych potrzeb tego krewnego w jego państwie pochodzenia w chwili, gdy ten składa wniosek o dołączenie do tego obywatela. Wykładni art. 6 lit. b) tej dyrektywy należy dokonywać w ten sposób, że dowód na konieczność wsparcia materialnego może zostać przedstawiony za pomocą wszelkich odpowiednich ku temu środków, ale samo zobowiązanie się obywatela wspólnotowego lub jego małżonka do utrzymywania tego członka rodziny nie musi być uznane za dowód na istnienie jego rzeczywistej zależności.

Obywatel państwa trzeciego ma prawo pobytu w państwie członkowskim UE, w którym przebywa jego rodzina.

Zgodnie z art. 6 lit. b) dyrektywy 73/148 przyjmujące państwo członkowskie może wymagać od wnioskodawcy przedstawienia dowodu na potwierdzenie jego przynależności do jednej z kategorii osób, wymienionych w szczególności w art. 1 tej dyrektywy. W celu ułatwienia korzystania z prawa pobytu obywateli Unii Europejskiej i członków ich rodzin na terytorium jakiegokolwiek państwa członkowskiego państwa członkowskie powinny jednak wykonywać swoje kompetencje w tej dziedzinie przy poszanowaniu zarówno podstawowych swobód gwarantowanych traktatem WE, jak i skuteczności przepisów dyrektyw w zakresie zniesienia przeszkód w swobodnym przepływie osób pomiędzy nimi.

W braku wskazówek odnośnie do dopuszczalnych sposobów wykazania przez osobę zainteresowaną, że należy ona do jednej z ww. kategorii osb, należy - według ETS - uznać, że taki dowód może zostać przedstawiony za pomocą wszelkich odpowiednich ku temu środków. Zatem dokument właściwych władz państwa pochodzenia potwierdzający istnienie zależności, jeśli okazuje się szczególnie stosowny w tym celu, nie może stanowić warunku wydania karty pobytu, chociaż samo zobowiązanie obywatela wspólnotowego lub jego małżonka przyjęcia na utrzymanie członka rodziny może nie być uznane za poświadczenie istnienia rzeczywistej zależności.

Wzrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 9 stycznia 2007 r. w sprawie C-1/05 - Yunying Jia przeciwko Migrationsverket; http://curia.europa.eu


A.J.
Zespół e-prawnik.pl

Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne

Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?


Masz inne pytanie do prawnika?

 

Komentarze

    Nie dodano jeszcze żadnego komentarza. Bądź pierwszy!!

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika