Kiedy można cofnąć pozwolenie na broń?

Komendant Główny Policji po rozpatrzeniu odwołania A. M. od decyzji Komendanta Wojewódzkiego Policji w K., mocą której cofnięto skarżącemu pozwolenie na broń myśliwską, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Komendant Wojewódzki Policji w K. ustalił, że Sąd Rejonowy w Z. uznał skarżącego winnym popełnienia przestępstw z art. 178a § 1 oraz 224 § 3 kodeksu karnego i za to wymierzył mu karę 2 lat pozbawienia wolności, zawieszając warunkowo wykonanie orzeczonej kary. Powołując się na akta sprawy karnej wskazano, że skarżący będąc w stanie nietrzeźwości (1,03 mg/dm3 alkoholu w wydychanym powietrzu) kierował samochodem terenowym i w celu zaniechania prawnej czynności zatrzymania potrącił funkcjonariusza Policji, powodując obrażenia, które naruszyły prawidłowe funkcjonowanie organizmu pokrzywdzonego na okres powyżej 7 dni. Cofając skarżącemu pozwolenie na broń na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 2 ustawy o broni i amunicji wskazany organ uznał, iż w jego przypadku zachodzi uzasadniona obawa, o której mowa w art. 15 ust. 1 pkt 6 tej ustawy. Sprawa trafiła do NSA, który stwierdził, że

Porady prawne

cofnięcie pozwolenia na broń uzasadnia stwierdzenie, iż posiadacz pozwolenia stwarza uzasadnioną obawę, że może użyć broni w celach sprzecznych z interesem porządku lub bezpieczeństwa publicznego. Podstawy do takiego wnioskowania może dawać fakt popełnienia przez taką osobę któregoś z przestępstw wskazanych w art. 15 ust. 1 pkt 6 omawianej ustawy [o broni i amunicji - dop. red.], a także innego przestępstwa, jeżeli z jego okoliczności, w tym sposobu działania sprawcy a także z jego cech osobowych, można wyprowadzić logiczny wniosek co do istnienia obawy użycia broni w sposób wskazany w ostatnio wymienionym przepisie.

W uzasadnieniu NSA wskazał, że pozbawienia prawa do broni na mocy art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji nie uzasadnia wyłącznie sam fakt popełnienia jakiegokolwiek przestępstwa, lecz stwierdzenie, że jego sprawca należy do osób, co do których istnieje obawa, iż mogą one użyć broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego. Na istnienie takiej obawy - pisze NSA - może wskazywać sposób działania sprawcy wskazujący na takie cechu jak agresja, gwałtowność, brak opanowania, skłonność do nieposzanowania interesów osób trzecich. Takiego rodzaju cechy miało zachowanie skarżącego, który prowadząc pojazd mechaniczny w stanie nietrzeźwości i chcąc uniknąć zatrzymania przez policjanta naraził go na niebezpieczeństwo poważnego uszczerbku na zdrowiu. Skarżący nie tylko nie przestrzegał obowiązującego prawa, lecz w czasie zajścia, za które następnie został skazany, zachował się w sposób groźny dla osoby trzeciej, agresywny, nieopanowany i niebezpieczny. Osoba o takich cechach charakteru stwarza też realne niebezpieczeństwo użycia broni w sposób wskazany w art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 marca 2008 roku, sygn. akt II OSK 141/07


Zespół
e-prawnik.pl

Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne

Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?


Masz inne pytanie do prawnika?

 

Komentarze

    Nie dodano jeszcze żadnego komentarza. Bądź pierwszy!!

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika